Η εμφάνιση της μίνι φούστας (mini-skirt) στα μέσα της δεκαετίας θεωρήθηκε μια ακόμη ανατρεπτική πράξη από τις πολλές που έφερε η δεκαετία του εξήντα. Το μίνι εκδημοκρατικοποίησε την μόδα, απελευθέρωσε την γυναίκα και προκάλεσε τα πρώτα “εγκεφαλικά” στους άνδρες. Τα συντηρητικά πνεύματα αντέδρασαν έντονα στην αρχή, αλλά στο τέλος υποκλήθηκαν στην νέα μόδα. Μέχρι και η δική μας χούντα προσπάθηκε δια του Στυλιανού Παττακού να απογορεύσει το μίνι, αλλά πολύ γρήγορα αναγνώρισε το μάταιο της προσπάθειάς της. Η μίνι φούστα είχε γίνει καθεστώς.
Το μίνι δεν είναι ανακάλυψη της δεκαετίας του εξήντα. Μινιφορούσες υπήρχαν στην Αρχαία Σπάρτη (“φαινομηρίδες”), σε φυλές της Κίνας και της Αφρικής από τα μεσαιωνικά χρόνια. Κάποιοι ιστορικοί της μόδας εντάσσουν και την ένδοξη φουστανέλα στην κατηγορία του μίνι. Το 1926 η αμερικανίδα τραγουδίστρια Ζοζεφίν Μπέικερ τόλμησε να εμφανισθεί σε κλαμπ του Παρισιού μ’ ένα καυτό μίνι φτιαγμένο από μπανάνες. Την δεκαετία του πενήντα μπορούσε να δει κάποιος μινιφορούσες σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας, στα γήπεδα του τένις και στα παγοδρόμια. Μίνι φορούσαν οι χορεύτριες και οι τσιρλίντερς.
Η επιβολή και η διάδοση της μίνι φούστας είναι συνδεδεμένη με την αγγλίδα σχεδιάστρια και επιχειρηματία Μαίρη Κουάντ (γ.1934). Η Κουάντ διατηρούσε την μπουτίκ “Bazaar” στο Τσέλσι του Λονδίνου και από τα τέλη της δεκαετίας του πενήντα άρχισε να πειραματίζεται με το μήκος της φούστας. Η ληξιαρχική πράξη γέννησης του μίνι θεωρείται η 10η Ιουλίου 1964, όταν η 30χρονη Κουάντ παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη της κολεξιόν με μίνι φούστες και προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στον κόσμο της μόδας. Η ονομασία “μίνι” προέρχεται από το αγαπημένο της αυτοκίνητο, μάρκας Μίνι Κούπερ.
Επιδίωξη της Κουάντ ήταν να φτιάξει ένα πρακτικό και συνάμα απελευθερωτικό ρούχο για την γυναίκα, που “να τις επιτρέπει να τρέξει για να προλάβει το λεωφορείο”. Η ίδια αναγνωρίζει ότι το μίνι το ανακάλυψαν οι πελάτισσές της. “Έρχονταν στο μαγαζί για να προβάρουν μια φούστα και μου έλεγαν να την κάνω όλο και πιό κοντή”. Την πατρότητα του μίνι διεκδίκησαν και διεκδικούν ακόμη δύο σχεδιαστές, ο γάλλος Αντρέ Κουρέζ (γ. 1923) και ο άγγλος Τζον Μπέιτς (γ.1938)
Την δεκαετία του εβδομήντα η βιομηχανία της μόδας ξαναγύρισε στα πιό μακριά φορέματα, το μίντι και το μάξι, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ογδόντα το μίνι επέστρεψε δυναμικά.Το μόνο που αμφισβητεί την κυριαρχία του στις μέρες μας είναι το “καυτό σορτς” (hot pants), δημιουργία και αυτό της Μαίρης Κουάντ από την δεκαετία του εξήντα.