Ζοζέφ Νισεφόρ Νιεπς: Ο πρώτος φωτογράφος στον κόσμο

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0


Η πρώτη φωτογραφία στον κόσμο τραβηγμένη από τον Ζοζέφ Νισεφόρ Νιεπς


Νιεπς, Ζοζέφ Νισεφόρ (Joseph Nicephore Niepce, 1765 – 1833). 



Γάλλος φυσικός, πρωτοπόρος της φωτογραφίας. Προερχόταν από οικογένεια με σχετική οικονομική άνεση και ακολούθησε αρχικά στρατιωτική και εκπαιδευτική σταδιοδρομία, προτού καταλήξει στην έρευνα. Το 1795 εγκαταστάθηκε στο σπίτι της οικογένειάς του στην πόλη Σαλόν-σιρ-Σον και, μαζί με τον αδελφό του, επιδόθηκε στην προσπάθεια κατασκευής ενός κινητήρα εσωτερικής καύσης που θα προοριζόταν για τα πλοία. Τελικά, το 1807 κατασκεύασαν τον λεγόμενο πυραιολοφόρο, ένα σύστημα εμβόλου-κυλίνδρου που χρησιμοποιούσε ως καύσιμο σκόνη λυκοποδίου. 
Το 1813 ο Νιέπς  άρχισε να μελετά την τεχνική της λιθογραφίας και το 1816 κατόρθωσε να αποτυπώσει σε ένα φύλλο χαρτιού τη θέα από το παράθυρο του εργαστηρίου του. Το πρόβλημα στις ηλιογραφίες, όπως ονόμασε αυτές τις πρώιμες φωτογραφίες, ήταν το ότι η εικόνα δεν παρέμενε σταθερή για πολύ ώρα. Για τον λόγο αυτό πειραματίστηκε με κάποια άλλα στοιχεία, τα επονομαζόμενα βιτουμένια της Ιουδαίας, και συγκεκριμένα για το πώς αυτά ανταποκρίνονται στο ηλιακό φως. Το 1822 αποτύπωσε το αντίγραφο ενός αντικειμένου πάνω σε γυαλί. Το 1826, χρησιμοποιώντας έναν σκοτεινό θάλαμο, κατάφερε να αποτυπώσει τη θέα από το παράθυρο του εργαστηρίου του πάνω σε ένα φύλλο κασσίτερου. Πρόκειται για την πρώτη φωτογραφία με σταθερή εικόνα, ανεξάρτητα από τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Η φωτογραφία ανακαλύφθηκε μόλις το 1952 από τον ιστορικό Χέλμουτ Γκερνσχάιμ, ενώ σήμερα φυλάσσεται στο πανεπιστήμιο του Τέξας ο σκοτεινός θάλαμος που χρησιμοποίησε ο Νιέπς. 
Η τεχνική του Νιέπς ήταν ιδιαίτερα χρονοβόρα και αυτό εμπόδιζε την περαιτέρω εξέλιξή της. Τελικά, το 1829, ο Νιέπς δέχτηκε να συνεργαστεί με τον Γάλλο ζωγράφο Νταγκέρ, πέθανε όμως από εγκεφαλικό το 1831, πριν προλάβει να δει κάποια ουσιαστική πρόοδο.

Τα χρόνια μετά το θάνατο του Νιέπς το 1833, ο Νταγκέρ έκανε σημαντική πρόοδο. Χρησιμοποίησε ιωδιούχο άργυρο ως επίστρωση για τις χάλκινες πλάκες. Αυτή η ουσία αποδείχτηκε πιο φωτοευαίσθητη από το βιτουμένιο. Ανακάλυψε συμπτωματικά πως, όταν επεξεργαζόταν την πλάκα με ατμούς υδραργύρου μετά την έκθεσή της, εμφανιζόταν καθαρά μια λανθάνουσα εικόνα. Αυτό μείωνε δραστικά το χρόνο έκθεσης. Όταν ο Νταγκέρ ανακάλυψε αργότερα ότι εμποτίζοντας την πλάκα με διάλυμα κοινού αλατιού η εικόνα δεν σκούραινε καθώς περνούσε ο καιρός, η φωτογραφία ήταν έτοιμη να καταπλήξει τον κόσμο.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)