Σαμψών, ο τελευταίος λαϊκός ήρωας

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0


 

Το όνομα του για αρκετές δεκαετίες υπήρξε συνώνυμο του θεάματος, διακινδυνεύοντας ακόμα και την ζωή του. Ο Σαμψών, κατά κόσμον Γιάννης Κεσκιλίδης, είναι ο τελευταίος λαικός ήρωας, με εκατοντάδες υπαίθριες παραστάσεις σε όλη την Ελλάδα. Σήμερα στα 86 του χρόνια ζει μαζί με την σύζυγο του στο σπίτι του στην Νέα Ιωνία.

Ο Γιάννης Κεσκελίδης ή Κεσκιλίδης (γεν. Αθήνα, 1929), πιο γνωστός σαν "Σαμψών" είναι παλαίμαχος Έλληνας πρωτοπαλαιστής. Προέρχεται από οικογένεια Ποντίων οι οποίοι έφθασαν και εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα ύστερα από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922. Ασχολήθηκε από μικρός με τον αθλητισμό, καθώς εντάχθηκε στο δυναμικό του Πειραϊκού Συνδέσμου, ως αθλητής ελευθέρας πάλης. Τα επόμενα χρόνια διακρίθηκε σε σωρεία διοργανώσεων στη χώρα και στο εξωτερικό, ενώ από τη δεκαετία του '50 ασχολήθηκε με αγώνες επιδείξεως της τεράστιας δύναμής του σε ανοικτούς χώρους (πλατείες, πάρκα κλπ) δίνοντας παραστάσεις που τον κατέστησαν πάρα πολύ δημοφιλή, έως του σημείου από πολλούς να χαρακτηρισθεί σαν "λαϊκός ήρωας", ο τελευταίος σήμερα εν ζωή. Την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014 διοργανώθηκε στη γετονιά του, τη Νέα Ιωνία ο λαϊκός αγώνας δρόμου "Ολύμπιος Σαμψών"  προς τιμή του. Ο Γιάννης Κεσκελίδης ήταν παρών, παραδίδοντας τα βραβεία στους νικητές.

Το όνομά του γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αθλητισμού και το είδος του αθλήματος που υπηρέτησε, του έδωσε επάξια τον τίτλο του τελευταίου λαϊκού ήρωα.

Ο Σαμψών αναδείχθηκε σε πλατείες, ανδρώθηκε στους δρόμους και εκεί δημιούργησε το μύθο του. Μασούσε σίδερα, σήκωνε βάρη που ζύγιζαν τόνους, έσπαγε πέτρες επάνω στο κορμί του και με τα δόντια του τραβούσε κάρα και αυτοκίνητα.

Με τα κατορθώματα του κατά κόσμον Γιάννη Κεσκελίδη μεγάλωσαν πολλές γενιές Ελλήνων. Η ζωή του αλλά και η πορεία του έμοιαζαν με παραμύθι.


«Το χάρισμα της δύναμης το κληρονόμησα από τον παππού μου, τον Παύλο. Ήταν παλαιστής στη Μικρά Ασία και ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την πάλη. Όταν ήμουν μικρό παιδί, κατάλαβα ότι είχα μια απίστευτη δύναμη, που δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω. Όταν ήμουν επτά ετών, έπιασα δουλειά στα κάρβουνα για να ζήσω. Εκεί σήκωνα τα τσουβάλια, σαν να ήταν άδεια», θυμάται.



Ο Σαμψών έζησε πολύ σκληρά παιδικά χρόνια. Μέσα στη φτώχεια. Δούλεψε παντού: σε ανρθρακωρυχεία, σε γαλακτοπωλεία, σε σιδεράδικα για να επιβιώσει. Στα 13 του χρόνια άρχισε την πάλη. Ήταν στον Πειραϊκό Σύλλογο και είχε δάσκαλο τον Χαρίλαο Μοσχίδη. Από τα κιλά που σήκωνε και τις υπερφυσικές του δυνάμεις, πήρε και το παρατσούκλι του. Έκτοτε ελάχιστοι τον φώναζαν με το πραγματικό του όνομα.

Όμως, η πάλη δεν είχε χρήματα και γι’ αυτό ο Παναγής Κουταλιανός (δείτε εδώ ποιος ήταν ο Παναγής Κουταλιανός) βρήκε τη λύση και άνοιξε το δρόμο σε όλους. Δημιούργησε τα νούμερα και έτσι άρχισαν οι παραστάσεις. «Προσφέραμε θέαμα και ο κόσμος μας λάτρευε. Έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα, δεν υπάρχει γωνιά αυτής της χώρας που να μην έχω πάει. Κάποτε όλοι με χειροκροτούσαν. Τώρα μόνο ο απλός κόσμος με θυμάται», λέει ο 86χρονος.

Και επισημαίνει ότι κατά τη διάρκεια της πορείας του έκανε πράγματα απίστευτα για κοινός θνητός. Μέχρι τα 76 του, οπότε και σταμάτησε τα νούμερα, δεν είχε αφήσει τίποτα… όρθιο. «Έχω σπάσει εννιακόσια εκατομμύρια πέτρες στο κεφάλι μου, έχω τραβήξει εκατοντάδες αυτοκίνητα, φορτηγά, τρακτέρ με τα δόντια μου».

Ο Γιάννης Κεσκιλίδης ζει με τη σύζυγό του σε ένα μικρό σπίτι στη Νέα Ιωνία παρέα με τις χιλιάδες αναμνήσεις του από την πορεία του και από τους φίλους του, τον Κουταλιανό, τον Τίγρη, τον Τζίμη, τον Αρμάο.

Κατάφερε, παρά τις αντιξοότητες που του έφερε η ζωή, και δημιούργησε μία υπέροχη οικογένεια. «Ο γιος μου έγινε ακτινολόγος και η κόρη μου μικροβιολόγος» λέει με καμάρι. Όμως, το πρόσωπό του γεμίζει μεγαλύτερη χαρά όταν αναφέρεται στην εγγονή του. «Τώρα που γέρασα και σταμάτησα τις παραστάσεις παίζω με την εγγονή μου. Είναι η χαρά μου, η ζωή μου».



 

 
Συνέντευξη του Σαμψών στο vice
Πώς περνάτε τη ζωή σας στα 86;
Γιάννης ΚεσκιλίδηςΈχω φθάσει 86 χρόνων. Ευτυχώς, είμαι καλά στην υγεία μου και έτσι μπορώ να απολαμβάνω την εγγονή μου. Όμως, είμαι δυσαρεστημένος και απογοητευμένος με την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και ποτέ δεν είχα προκαταλήψεις για τη χώρα μου. Στεναχωριέμαι πολύ με την εξέλιξη των πραγμάτων.
Περιμένατε αυτές τις εξελίξεις;
Δεν μπορώ να πω ότι δεν θα το φανταζόμουν ποτέ. Από τη δεκαετία του ’80 και στις παραστάσεις μου μιλούσα για μια κοινωνική αρρώστια που υπήρχε και υπάρχει στην ελληνική κοινωνία. Αυτό συν τα οικονομικά μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο. Τέτοιες εικόνες εγώ δεν έζησα ποτέ στο παρελθόν, παρά τις δυσκολίες που είχε η χώρα μου. Για μένα αυτά τα πράγματα είναι πρωτόγνωρα. Είμαι δυσαρεστημένος.

Τι είναι αυτό που σας πειράζει περισσότερο;
Με πειράζει ό,τι πειράζει κάθε άνθρωπο του λαού. Η κρίση, η κατάντια στην οποία έχουν φθάσει τους συμπατριώτες μου. Όμως, ποτέ δεν χρησιμοποίησα το φανατισμό και τη βία. Παρά τη δύναμή μου, ποτέ δεν είχα τσακωθεί. Με αυτό τον τρόπο μεγάλωσα και τα παιδιά μου. Έμαθα στο γιο μου ότι ποτέ δεν υψώνουμε χέρι. Δεν χαρακτήριζα ποτέ τη δύναμη ως το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου.
Πού βρήκατε τη δύναμη για όλους αυτούς τους άθλους;
Υπήρχε σίγουρα και μια γενετική προϋπόθεση. Αυτό φάνηκε και στα παιδικά μου χρόνια. Μέσα στην Κατοχή πάλεψα με γερμανό στρατιώτη. Τότε με ανέλαβε ο Χαρίλαος Μοσχίδης, προπονητής στην πάλη. Είδε πόσο ευέλικτος και δυνατός ήμουν. Με προπονούσε από το 1943. Στη συνέχεια ακολούθησα την ελεύθερη πάλη από τον πειραϊκό σύνδεσμο. Συμμετείχα σε πάρα πολλές διοργανώσεις, φεστιβάλ και πρωταθλήματα που γίνονταν εκείνη την περίοδο - και στις χώρες της Μέσης Ανατολής και στα Βαλκάνια. Αυτοί οι αγώνες ήταν εκτός της Ομοσπονδίας. Ήταν με έπαθλα. Τότε, η πάλη δεν σου έδινε ένα σταθερό εισόδημα, το οποίο θα μπορούσα να έχω με την εξέλιξή μου. Γι’ αυτό ακολούθησα την πορεία αυτών των αγώνων ανά τον κόσμο. Ήμουν σχεδόν ανίκητος.
Τι θυμάστε από τις επιδείξεις δύναμης;
Μου άρεσε πάντοτε να απαθανατίζω τις στιγμές. Έχω δώσει στα παιδιά μου πολλές φωτογραφίες από την εποχή μου. Στα μέσα της δεκαετίας του ’60 άρχισα και τις παραστάσεις επίδειξης δύναμης. Πολλά από εκείνα τα νούμερα, τα είχα πρωτοπαρουσιάσει όταν ήμουν φαντάρος. Στην πορεία εμπλούτισα τις επιδείξεις μου, οι οποίες είναι λίγο πολύ γνωστές. Για παράδειγμα, η σπάθη που πέφτει από ύψος πάνω στους κοιλιακούς, οι μαρμαρόπετρες που συνθλίβονται πάνω στο κεφάλι. Πάρα πολύ δύσκολα νούμερα για πάρα πολλά χρόνια ώσπου κάποια στιγμή σταμάτησα την πάλη.
Η οικογένεια πότε μπήκε στη ζωή σας;
Μετά τη δεκαετία του ΄70 έκανα την οικογένειά μου. Έτσι, οι παραστάσεις μου περιορίστηκαν στο δημαρχείο στην πλατεία Κοτζιά και αργότερα στο Θησείο. Κάποια καλοκαίρια έστελνα τα παιδιά μου διακοπές στην Κατερίνη, από όπου κατάγεται η γυναίκα μου και γύριζα όλη την Ελλάδα. Δεν είχα πολύ χρόνο.

Συζητάτε για τις επιτυχίες σας με την οικογένειά σας ακόμη και σήμερα;
Συζητώ, ναι. Όλος μου ο κόσμος είναι οι μνήμες από την περιπετειώδη ζωή που έκανα. Αν βρω την αφορμή, την αρπάζω για να εξιστορήσω γεγονότα.
Συγκεντρώνετε ακόμη τη δημοφιλία του παρελθόντος;
Έχω μεγάλη αναγνωρισιμότητα ακόμη και σήμερα. Με αγαπάει ο κόσμος. Πολλοί με αναζητούν για να μου κάνουν αφιερώματα. Επομένως, υπάρχει μεγάλη εκτίμηση στο έργο μου. Στην Αθήνα με αντιμετωπίζουν με αγάπη. Άνθρωποι από την επαρχία που με έχουν δει σε παραστάσεις μου δακρύζουν θυμούμενοι τα παιδικά τους χρόνια. Θεωρούν ότι είμαι ένας άνθρωπος που έμεινε έξω από φανατισμούς και αντιπαραθέσεις. Με εκτιμούν γιατί δεν ζήτησα τίποτα ενώ μου προτάθηκαν κάποια πράγματα.
Σας προτάθηκαν πράγματα όπως;
Σε παλιούς αθλητές έδιναν κάποιες θέσεις στο Δημόσιο χωρίς αξιοκρατικά χαρακτηριστικά. Επίσης, έδιναν άδειες ΠΡΟΠΟ. Από αυτά, έμεινα μακριά. Ήθελα ό,τι δημιουργώ να είναι από το δικό μου έργο, από την προσπάθειά μου. Γι’ αυτό υπάρχει μεγάλη εκτίμηση προς το πρόσωπό μου.
Είχαν ακουστεί διάφορα περί αδυναμίας βιοπορισμού και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψής σας.
Όλα αυτά είναι ανυπόστατα ψέματα, ίσως με καλές προθέσεις από αυτούς που τα έγραψαν. Είχα φροντίσει με 15ετή ασφάλιση στο ΤΣΑΥ (Ταμείο Συντάξεων και Αυτασφάλισης) να έχω τη σύνταξή μου, αυτή τη χαμηλή που έχουν οι περισσότεροι συνταξιούχοι. Είχα αγοράσει κι ένα σπίτι στη Νέα Ιωνία και δεν έχω πρόβλημα, όπως είχε γραφτεί. Γι’ αυτό και εύχομαι σε όλους να είναι καλά.

Δείτε εδώ ποιος ήταν ο Παναγής Κουταλιανός.
Περισσότερες βιογραφίες σπουδαίων προσωπικοτήτων εδώ.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)