Τα οδωνύμια της Αθήνας
Λανθασμένη γενική ή λανθασμένος τονισμός ονομασιών οδών της Αθήνας:
Λεωφόρος Κηφισιάς (και όχι: Κηφισίας). Λαογραφικό λογοπαίγνιο της νεοελληνικής, θεωρεί πως το όνομα Κηφισιά προέρχεται από την έκφραση "Εκεί φυσά" - "Κεί Φυσά" - "Κηφισά" - "Κηφισιά". Η περιοχή λοιπόν λέγεται "Κηφισιά", που κάνει γενική "της Κηφισιάς", οπότε λεωφόρος Κηφισιάς είναι το σωστό.
Οδό Μάρνη (και όχι: Μάρνης), του ποταμού δηλαδή της Γαλλίας Μάρνη, προς τιμή της Μάχης του Μάρνη (1914).
Οδός Τράλλεων (και όχι: Τραλλέων). Οι Τράλλεις ήταν θρακική φυλή που ίδρυσαν το σημερινό Αϊδίνιο της Τουρκίας. Οπότε οι Τράλλεις των Τράλλεων και όχι των Τραλλέων.
Οδός Βατάτζη (και όχι: Βατατζή). Ο Ιωάννης Γ΄ Δούκας Βατάτζης ήταν ο δεύτερος αυτοκράτορας της Νικαίας (1222-1254), διάδοχος και γαμπρός του Θεοδώρου Α΄ Λάσκαρη. Δεν πρόκειται για τουρκικό επαγγελματικό επώνυμο: καφετζής, ζουρνατζής, χαλβατζής, εσκιντζής, επομένως το σωστό είναι Βατάτζη.
Οδός Κοροίβου (και όχι: Κοροϊβου). Ο Κόροιβος υπήρξε ο πρώτος καταγεγραμμένος ολυμπιονίκης. Ο Κόροιβος, του Κοροίβου, άρα οδίος Κορόιβου είναι η σωστή ονομασία.
Οδός Χερσώνος (και όχι: Χέρσωνος). Το όνομα "Χερσών" προέρχεται από την ελληνική λέξη "χερσόνησος", που αναφέρεται τόσο στην ομώνυμη ελληνική αποικία, ιδρυθείσα τον 6ο αιώνα π.Χ., όσο και στο σύνολο της σημερινής Κριμαίας (κατά την κλασική αρχαιότητα Ταυρική Χερσόνησος). Η Χερσών είναι σήμερα ένα από τα σημαντικά λιμάνια και μεγάλο ναυπηγικό κέντρο στη Μαύρη Θάλασσα. Η Χερσών, της Χερσώνος, άρα οδός Χερσώνος.
Οδός Χάρητος (ο Χάρης, -ητος) (και όχι: Χάριτος). Ο Χάρης ο Λίνδιος (γεν. του Χάρητος, ο οποίος μεγαλούργησε στα 280 π.Χ.) ήταν Αρχαίος Έλληνας γλύπτης γεννημένος στη Ρόδο και μαθητής και επιστήθιος φίλος του Λύσιππου. Κατασκεύασε τον Κολοσσό της Ρόδου το 282 π.Χ., ένα τεράστιο μπρούτζινο άγαλμα του Θεού Ήλιου που ήταν και ο προστάτης θεός του νησιού. Η οδός Χάρητος λοιπόν είναι το σωστό.
Οδός Στασίνου (και όχι: Στασινού). Ο αρχαίος επικός ποιητής Στασίνος έζησε τον Η΄ ή Ζ΄ π.Χ. αιώνα και έγραψε σε κυπριακή αρκαδική διάλεκτο το επικό ποίημα Κύπρια έπη σε 11 βιβλία, το οποίο αποτελεί κατά το περιεχόμενό του εισαγωγή στην Ιλιάδα. Ο Στασίνος, του Στασίνου, άρα οδός Στασίνου.
Οδός Ταξίλη (και όχι: οδός Ταξίλης). Ταξίλης Α΄ ονομαζόταν ο επί των αλεξανδρινών χρόνων ινδός ηγεμόνας και βασιλιάς στην πόλη Τάξιλα ή Ταξάσιλα της Πενταποταμίας (Παντζάμπ), ο οποίος έζησε τον Δ΄ π.Χ. αιώνα και πέθανε πιθανόν το 321 π.Χ. Αν πάλι η οδός έχει ονομαστεί έτσι όχι σε ανάμνηση του Ταξίλη αλλά της πόλης του, πάλι γράφεται εσφαλμένα, αφού δεν είναι γένους θηλυκού (οπότε η Τάξιλα στην ονομαστική κλίση κάνει της Ταξίλης στη γενική) αλλά ουδέτερου (οπότε τα Τάξιλα δίνει στη γενική των Ταξίλων). Συνεπώς η ονομασία οδός Ταξίλης είναι εσφαλμένη είτε αναφέρεται στον Ταξίλη είτε στα Τάξιλα.
Οδός Αλκυονίδων (και όχι: Αλκυονιδών). Ως Αλκυονίδες μέρες λέγονται από τους Έλληνες συνηθέστερα ημέρες του Ιανουαρίου κατά τις οποίες επικρατεί ωραίος καιρός με ηλιοφάνεια. Η ονομασία αυτή είναι αρχαία ελληνική και προέρχεται από τον Αριστοτέλη. Οι Αλκυονίδες, των Αλκυονίδων, άρα οδός Αλκυονίδων είναι το σωστό.
Οδός Ατθίδων (και όχι: Ατθιδών). Ατθίς ή Ατθίδα στην ελληνική αρχαιότητα είναι η γυναίκα που προέρχεται από την Αττική ή ανήκει σ' αυτήν. Κατά την ελληνική μυθολογία ή Ατθίδα ήταν κόρη του βασιλιά της Αττικής Κραναού, ο οποίος διαδέχτηκε τον Κέκροπα. Το όνομά της δόθηκε στην Αττική, η οποία πριν ονομαζόταν Ακτή ή Ακτική και αργότερα Κεκροπία. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο ήταν μητέρα του Εριχθόνιου από τον Ήφαιστο. Οι Ατθίδες λοιπόν, με γενική των Ατθίδων, οπότε οδός Ατθίδων είναι το ορθό.
Οδός Σημαχιδών (και όχι: Συμμαχιδών). Σημαχίδαι ήταν αρχαίος αττικός δήμος (ο σημερινός Βαρνάβας). Στη γενική κάνει των Σημαχιδών, άρα οδός Σημαχιδών είναι το σωστό.
Πλατεία Βάθης (και όχι: πλατεία Βάθη). Στα τέλη του 19ου αιώνα η περιοχή λεγόταν (η) Βάθεια. Από τη Βάθεια σχηματίστηκε η Βάθη και η πλατεία της, η πλατεία της Βάθης.
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Φιλόλογος
Περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.