Το έργο που παρουσιάζεται παρακάτω, παρουσιάστηκε στο Γερμανικό περιοδικό της Greenpeace, συνοδευόμενο από ένα άρθρο που έφερνε στο προσκήνιο την αναγκαιότητα ριζικής αλλαγής των ζωολογικών κήπων.
Για αιώνες ολόκληρους, φυλακίζουμε ζώα όλων των ειδών σε μικρά κλουβιά, μόνο και μόνο για την ψυχαγωγία μας. Σήμερα, όλο και περισσότεροι επισκέπτες νιώθουν συμπόνια προς τα αιχμάλωτα ζώα, κάτι τέτοιο όμως σαφώς και δεν αρκεί.
Το project, είναι γροθιά στο στομάχι. Ίσως μπορεί να χρειαζόμαστε τους ζωολογικούς κήπους για εκπαιδευτικούς – ερευνητικούς λόγους, καθώς επίσης και για να προστατεύσουμε ζώα που απειλούνται με εξαφάνιση, όμως ένα είναι σίγουρο. Ο τρόπος λειτουργίας τους πρέπει να αλλάξει και γρήγορα μάλιστα. Την επόμενη φορά που θα επισκεφθείτε έναν τέτοιο χώρο… θυμηθείτε αυτά τα πρόσωπα…
