Παροιμίες για τον θάνατο

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0
Ακόμα δεν απέθανε κι άναψαν τα κεριά του. 
[Ελληνική]
Αν ο θάνατος είναι φοβερός δε φταίει ο θάνατος, αλλά εμείς. 
[Ελληνική]
Αυτός που βαδίζει στο θάνατο τραγουδώντας, βαδίζει προς τη ζωή. 
[Ελληνική]
Αφορμή κι θάνατος. 
[Ελληνική]
Βλέπει τα ραδίκια ανάποδα. 
[Ελληνική]
Είναι με το ’να πόδι στον τάφο (λάκκο). 
[Ελληνική]
Έκανες την πάσα …κάσα… 
[Ελληνική]
Και τα ορφανά παντρεύονται κι οι χήρες κονομιούνται. 
[Ελληνική]
Και τον πιο μεγάλο βασιλιά η γη θα τον εφάει. 
[Ελληνική]
Κλαίνε οι χήρες, κλαίνε κι οι παντρεμένες. 
[Ελληνική]
Μέσα στου χάρου τις πληγές βότανα δε χωρούνε, ούτε γιατροί γιατρεύουνε ούτε άγιοι βοηθούνε. 
[Ελληνική]
Ο θάνατος για τους μικρούς είναι τέλος, για τους μεγάλους αρχή… 
[Ελληνική]
Ο θάνατος κι ο τάφος δεν κάνουν διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. 
[Ελληνική]
Ο θάνατος πηγαίνει στους νέους, ενώ στο θάνατο πηγαίνουν οι γέροι. 
[Ελληνική]
Ο θάνατός σου, η ζωή μου. 
[Ελληνική]
Ο παθός είναι γιατρός. 
[Ελληνική]
Ο χάρος χρόνια δεν κοιτά. 
[Ελληνική]
Ό,τι αποκτάς στα σπάργανα στο θάνατο τ’ αφήνεις.(ελάττωμα- χούι) 
[Ελληνική]
Οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους και οι ζωντανοί με τους ζωντανούς. 
[Ελληνική]
Όλοι τρώνε στο γάμο σου και γω στα κόλλυβά σου. 
[Ελληνική]
Όποιου του μέλει να πνιγεί ποτέ του δε χορταίνει… 
[Ελληνική]
Όπου πεθαίνουνε πολλοί, θάνατο μη φοβάσαι… 
[Ελληνική]
Όταν γεράσει ο άνθρωπος δεν τον εσυμπαθούνε, το θάνατο παρακαλούν να τον ξεφορτωθούνε. 
[Ελληνική]
Πέθανε να σ’ αγαπώ και ζήσε να μη σε θέλω… 
[Ελληνική]
Πέθανε στην ψάθα. 
[Ελληνική]
Πήγε στον άγιο Πέτρο… 
[Ελληνική]
Ποτέ δε βρίσκουμε το χάρο φταίχτη. 
[Ελληνική]
Σαν πεθάνω εγώ, φούρνος μην καπνίσει. 
[Ελληνική]
Στου χάρου τις λαβωματιές βοτάνια δε χωρούνε, ούτε γιατροί που σώνουνε ούτε άγιοι που βλογούνε… 
[Ελληνική]
Το ζωντανό αγάπαγε και τα μνημόσυνα άστα…(Έργα κι όχι λόγια…) 
[Ελληνική]
Τον έχουν ξεγράψει… 
[Ελληνική]
Φτιάχνει λαήνια. 
[Ελληνική]
Περισσότερες παροιμίες εδώ.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)