Πολιτική και νέοι - Απολιτικοποίηση - Πολιτικοποίηση - Σχεδιάγραμμα έκθεσης

Αποστόλης Ζυμβραγάκης
0



ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΙ  -   ΑΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ - ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ

Απολιτικοποίηση


Ορισμός:«απολιτικοποίηση» είναι η αδιαφορία για τα κοινά, η απάθεια σχετικά με τα πολιτικά ζητήματα.

Στάσεις των νέων έναντι στην πολιτική:αδιάφοροι για τα κοινά, απαθείς, αμέτοχοι,
σωστά πολιτικοποιημένοι, υπεύθυνοι πολίτες,
έντονα κομματικοποιημένοι, εγκλωβισμένοι σ' ένα κόμμα, δεν ακούνε τον αντίλογο. Πρόκειται για όργανα κομματικής δραστηριότητας.

Αίτια:
ιδεολογική σύγχυση, αμφισβήτηση των κομμάτων, αδράνεια των πολιτών για τα κοινά,
το κλίμα της εποχής (ανηθικότητα, ωφελιμισμός, ατομικό συμφέρον),
ο πολίτης πλέον είναι εγωκεντρικός, υπερκαταναλωτικός, αδιάφορος για τα κοινά, τα πολιτικά γεγονότα δεν προσφέρονται για πολιτική ευαισθητοποίηση των νέων,
οι νέοι υποστηρίζουν ότι αδιαφορούν για την πολιτική, γιατί κι η πολιτική δε μεριμνά γι' αυτούς,  η τάση γι' αμφισβήτηση της εξουσίας, η μόδα, ο σύγχρονος τρόπος ζωής,
μερικοί πνευματικοί ηγέτες προπαγανδίζουν μέσα απ' τα έργα τους την απολιτικοποίηση.

Αρνητικές συνέπειες:

αυθαιρεσίες της εξουσίας,
αδρανοποιούνται οι πολιτικές διαδικασίες π.χ η μη συμμετοχή στις εκλογές,
δε συνειδητοποιούν οι πολίτες τα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου και τις κοινές επιδιώξεις,
φανατισμός, βία, εγκληματικότητα απ' τους έντονα κομματικοποιημένους, εκτόνωση, αποξένωση των νέων,
δεν προτείνουν οι πολίτες αλλαγές που θα προωθήσουν τα γενικά συμφέροντα,
ο λαός περιφρονεί την πολιτική και τους εκπροσώπους της,
οι άνθρωποι γίνονται ουδέτεροι, ηττοπαθείς, παθητικοί, απροβλημάτιστοι, ψευτοαμφισβητίες, συντηρητικοί, αδιάφοροι.

Τρόποι αντιμετώπισης:

σωστή πολιτική καθοδήγηση των νέων απ' την πολιτεία, κινητοποίηση των πολιτικών οργανώσεων για την καταπολέμηση του φαινομένου,
η νεολαία οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι η ενασχόληση με την πολιτική θα τη βοηθήσει περισσότερο (θα προσφέρει προβληματισμό κι ευαισθητοποίηση),
ο πολιτικοποιημένος νέος θα γίνει ιδανικός πολίτης, γιατί θα υπακούει νόμιμα στους νόμους και θα συμμετέχει στη σύνταξή τους.


Πολιτικοποίηση

Ορισμός:
«πολιτικοποίηση» είναι η προαιρετική συμμετοχή του πολίτη στα πολιτικά θέματα, ώστε να μπορεί να συνεργάζεται με τους συμπολίτες του και ν' αποφασίζει μ' αυτούς για την επίλυση των πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων.

Αίτια:

 η διεκδίκηση δικαιωμάτων, η επιθυμία του ατόμου να είναι ενεργό μέλος της κοινωνίας, να συμμετέχει και να προσφέρει στο σύνολο,
 η πολιτικοποίηση είναι αποτέλεσμα του δημοκρατικού πολιτεύματος,
 η άσκηση κριτικής στους πολιτικούς,
ο φόβος ενός πυρηνικού πολέμου ωθεί τον άνθρωπο να λύσει τα προβλήματά του μέσω της πολιτικοποίησης.

Θετικές συνέπειες:

οι πολίτες συμμετέχουν στα κέντρα λήψης αποφάσεων της κοινωνίας,
ασχολούνται με την πολιτική, για να μη θεωρούνται άχρηστοι,
πιέζουν την κυβέρνηση για θεσμικές αλλαγές, για ίσες ευκαιρίες σπουδών, για δικαιοσύνη,
αγωνίζονται για την επίλυση παγκοσμίων προβλημάτων π.χ εξοπλισμοί,
δεν παρασύρονται εύκολα από ψεύτικες υποσχέσεις λαοπλάνων,
αμφισβητούν τις δομές της κοινωνίας και τους θεσμούς π.χ διαμαρτύρονται για την αναξιοκρατία,
ενημερώνονται για τα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα της εποχής, δραστηριοποιούνται για την επίλυσή τους,
αποβάλλουν το πνεύμα της μισαλλοδοξίας και διαπλάθουν τη δημοκρατική συνείδηση.


Αρνητικές συνέπειες:

εκδηλώνονται ακρότητες, αντιδικίες και φανατισμοί,
υπάρχει σ' όλες τις ενέργειές τους κρυμμένη μια πολιτική ή κομματική σκοπιμότητα,
αδιαφορούν για τα γενικά προβλήματα, αλλά προωθούν τις θέσεις του κόμματος στο οποίο εντάσσονται.


Επίλογος
«Οι νέοι είναι η καινούρια μαγιά που έρχεται να ανανεώσει τη ζύμη του λαού»
Η αληθινή πολιτικοποίηση γεννά το ενδιαφέρον και την ευθύνη για την επίλυση πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων. Οι αρμόδιοι φορείς οφείλουν να πολιτικοποιήσουν σωστά τους σημερινούς νέους. Με την ενεργή και γόνιμη συμμετοχή των νέων στα πολιτικά δρώμενα, η κοινωνία προοδεύει, οι δομές αλλάζουν και τα κράτη ανθίζουν στους περισσότερους τομείς.


ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΝΕΟΙ

Προσδιορισμός της έννοιας πολιτική
Ο όρος πολιτική προκύπτει από τον αρχαιοελληνικό όρο «πόλις» που σήμαινε το χώρο της οικονομικής, της κοινωνικής και της στρατιωτικής αυτάρκειας μιας πολιτικά συγκροτημένης ομάδας ατόμων. Μέσα στο χώρο της πόλεως, το άτομο, ο πολίτης, είχε τη δυνατότητα να βιώσει με πληρότητα τα όσα συνιστούσαν την ιδιότητά του μέσω της παιδείας και της συμμετοχής του στα κοινά.
Σήμερα, ο όρος πολιτική δηλώνει τη συγκεκριμένη στάση και τις επιλογές μιας κοινωνίας όπως αυτές προσδιορίζονται από τη μορφή του πολιτεύματος
και ασκούνται από την ομάδα που αναλαμβάνει το ρόλο της πολιτικής εξουσίας. Ωστόσο, η άσκηση της πολιτικής επηρεάζεται από τις πιέσεις που
ασκούνται τόσο στο εσωτερικό της κοινωνίας (κόμματα, συνδικάτα εργαζομένων, ομάδες οικονομικών συμφερόντων κλπ) όσο και από πιέσεις
που ασκούνται από εξωτερικούς παράγοντες (πολιτικές και στρατιωτικές συμμαχίες, οικονομικές σχέσεις κλπ).

Οι νέοι απέχουν από την πολιτική

α. Ενδείξεις
αδιαφορούν για την πολιτική κατάσταση της χώρας τους είναι απρόθυμοι να αφιερώσουν χρόνο, προκειμένου να πληροφορηθούν και να μάθουν
αγνοούν τους όρους με τους οποίους διεξάγεται η πολιτική απέχουν από εκλογικές διαδικασίες
πιστεύουν ότι στην πολιτική επικρατεί ασυδοσία και ότι αυτοί που την ασκούν υπηρετούν κομματικά συμφέροντα και αποβλέπουν στο προσωπικό όφελος

β. Αίτια
ο αυταρχισμός των κομμάτων:  τα κόμματα με τη συμπεριφορά τους πείθουν ότι φροντίζουν μόνο για το δικό τους συμφέρον (αύξηση εκλογικού ποσοστού)
στα ίδια τα κόμματα υπάρχει έλλειμμα δημοκρατίας (υπερισχύει η φωνή ορισμένων, οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην των κομματικών οργάνων)
το αντιπροσωπευτικό σύστημα:  η πολιτική δημοκρατία σήμερα μοιραία έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες που καθορίζονται από τη μεγάλη εδαφική έκταση και το πληθυσμιακό μέγεθος των χωρών, γεγονός που απομακρύνει συναισθηματικά τον πολίτη από αυτήν η αμεσότητα έχει χαθεί και επιπλέον ο τύπος που -υποτίθεται- λειτουργεί σαν γέφυρα ανάμεσα στους πολίτες και την πολιτική, περισσότερο αποπροσανατολίζει παρά κατευθύνει και παιδαγωγεί η περιρρέουσα ηθική και κοινωνική ατμόσφαιρα: η κυρίαρχη ιδεολογία της εποχής -οι υλικές απολαύσεις, ο εύκολος πλουτισμός, η αποδυνάμωση της ηθικής αντίστασης απέναντι στις προκλήσεις- υπονομεύουν κάθε διάθεση για σοβαρή ενασχόληση με τα κοινά συχνά αποκαλύπτεται ότι εκπρόσωποι του λαού, αλλά και κόμματα εμπλέκονται σε επιλήψιμες για την ιδιότητα και το κύρος τους υποθέσεις κι αυτό προκαλεί την απέχθεια των νέων τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι: το πρόβλημα των σπουδών, η πτώση του ποιοτικού επιπέδου των πανεπιστημίων, ο κορεσμός των επαγγελμάτων, η ανεργία στις τάξεις των νέων επιστημόνων, η ανισότητα στις ευκαιρίες -εφόσον σε τέτοιες κρίσιμες καταστάσεις ανθούν τα μέσα- προκαλούν στους νέους το φαινόμενο της εσωστρέφειας.

γ. Αποτελέσματα:
Η αδιαφορία των νέων για την πολιτική επιβραδύνει την πολιτικοποίηση τους, επομένως και την οργανική ένταξή τους στην κοινωνία μια μεγάλη ομάδα νέων μεταβάλλεται σε απαθείς παρατηρητές των πολιτικών δρωμένων, γεγονός που λειτουργεί υπονομευτικά για το μέλλον της δημοκρατίας.
Η αδιαφορία μοιραία γεννά τον ιδεολογικό αντίποδα του ακραίου φανατισμού, που εκδηλώνεται με πράξεις και ενέργειες οι οποίες προκαλούν την αντίδραση των κατασταλτικών μηχανισμών του.



Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου (0)