Η λύπη ενός ηλικιωμένου - Αποστόλης Ζυμβραγάκης

Πέρασες αισίως τα ογδόντα
και λυπάσαι
κέρδισες τα χρόνια 
μέσα από απώλειες.

Τους φίλους τους καλύτερους
τους έχεις όλους χάσει
και κάθε μέρα που περνά
έρχεται και νέος ολοφυρμός.

Τους έρωτες που έζησες
τους έχεις πια ξεχάσει
στη λήθη έχεις περάσει
δεν είσαι καν ανάμνηση.

Πέρασες αισίως τα ογδόντα
και λυπάσαι
το τέλος πιο ένδοξο 
το φανταζόσουν.

Εύκολο θύμα
κρατικών περικοπών,
για τους διοικούντες είσαι βάρος
καλύτερα να 'χες αποβιώσει
όταν πέθανε η παραγωγική σου ηλικία.

Απαρατήρητος περνάς
και λίγοι σε υπολογίζουν,
ακόμα κι αν σήμερα πεθάνεις
οι περισσότεροι θα πουν:
"Α! Μια χαρά η ηλικία που έφυγε!".

Πέρασες αισίως τα ογδόντα
και λυπάσαι 
τους ανόητους 
που ακόμα δεν έχουν καταλάβει
πως η νεότητα είναι προνόμιο εφήμερο.