ΣΤΙΧΟΙ 252 – 552
ΔΟΜΗ:
1Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.252-289: Η
κατασκευή της σχεδίας.
2Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.290-310: Η
αναχώρηση – Η άνετη πλεύση της σχεδίας και το πλησίασμα στη Σχερία.
3Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ. 311-420: Η
συνάντηση με τον Ποσειδώνα – Η τρικυμία – Η εμφάνιση της Λευκοθέης – Η διάλυση
της σχεδίας.
4Η ΕΝΟΤΗΤΑ: στ.421-550: Η
επέμβαση της Αθηνάς – Η σωτηρία και η έξοδος στη στεριά.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΙ:
-
ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ: Εκδικητικός, δυνατός, κοσμοσείστης.
-
ΛΕΥΚΟΘΕΗ: αντικαταστάτρια της Αθηνάς,
εμψυχώτρια του Οδυσσέα, από μηχανής θεός.
-
ΑΘΗΝΑ: Σέβεται και φοβάται τον Ποσειδώνα,
επιφυλακτική, έμπρακτη επέμβασή της, βοηθός του Οδυσσέα.
ΑΝΘΡΩΠΟΜΟΡΦΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΘΕΩΝ:
1)
Έτσι λοιπόν και τόσοι οι θεοί άλλαξαν γνώμη,
όσο εγώ βρισκόμουν στους Αιθίοπες (στίχοι 315-316)
2)
Όμως κι εγώ το λέω: θα χορτάσει για καλά τη
μαύρη μοίρα του (στίχος 320)
3)
Ποιος αθάνατος πάλι μου πλέκει δόλο (στίχος
393)
4)
Με μύρια πάθη περιπλανήσου στα πελάγη
(στίχος 415)
ΕΝΑΝΘΡΩΠΙΣΗ – ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΘΕΩΝ
-
Επιφάνεια της Λευκοθέης.
ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ:
1)
Η χαρά του Οδυσσέα για την αναχώρησή του –
ο βουβός πόνος της Καλυψώς.
2)
Η αρνητική επέμβαση του Ποσειδώνα – οι
θετικές επεμβάσεις της Λευκοθέης και της Αθηνάς.
ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ «ΑΠΟ ΜΗΧΑΝΗΣ ΘΕΟΥ»:
-
Πρόκειται για ένα εύρημα που διασώζει τα
σχέδια του δημιουργού όταν αυτά κινδυνεύουν να ματαιωθούν. Η «μηχανή» ήταν ένας
γερανός που βοηθούσε τους ηθοποιούς να ανυψώνονται αρκετά μέτρα πάνω από τη
σκηνή.
-
Η Λευκοθέη λειτουργεί ως από μηχανής θεός,
αφού η Αθηνά δεν μπορεί να εμφανιστεί λόγω Ποσειδώνα, και σώζει τον Οδυσσέα.
ΣΥΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ:
1)
Στίχοι 258-289: Σε 32 στίχους ο ποιητής
αφηγείται γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε 4 ημέρες.
2)
Στίχοι 300-307: Σε 8 μόλις στίχους ο Όμηρος
καλύπτει ένα διάστημα 17 ημερών.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
-
Στίχοι 329-345
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΕΝΟΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ:
1)
Σημάδια που προμηνύουν την τρικυμία
2)
Ξέσπασμα της τρικυμίας
3)
Κορύφωση της τρικυμίας
4)
Εξαφάνιση της τρικυμίας
ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ:
1)
Στίχοι 355-356: η εξαγωγή του αλμυρού νερού
από το στόμα του Οδυσσέα παρομοιάζεται με το κελάρυσμα ενός χειμάρρου
2)
Στίχοι 362-364: οι άνεμοι που
πηγαινοφέρνουν εδώ κι εκεί τη σχεδία παρομοιάζονται με το χειμερινό βοριά που
σαρώνει στον κάμπο τα αγκάθια
3)
Στίχοι 405-406: το σκόρπισμα των μαδεριών
της σχεδίας παρομοιάζεται με το σκόρπισμα των ξερών άχυρων της θημωνιάς από τον
άνεμο
4)
Στίχοι 435-441: η αγαλλίαση του Οδυσσέα στη
θέα της δασωμένης στεριάς παρομοιάζεται με την αγαλλίαση που νιώθουν τα παιδιά
στη θέα του πατέρα τους που αναρρώνει από βαριά ασθένεια
Εκδότης
ΚΑΒΒΑΔΙΑ ΝΙΚΟΛΕΤΤΑ για το cleverclass.gr