ΣΤΙΧΟΙ 678 – 805
ΔΟΜΗ:
1Η ΕΝΟΤΗΤΑ:
στ.678-721: Από το αχαϊκό στρατόπεδο στο παλάτι της Τροίας.
2Η ΕΝΟΤΗΤΑ:
στ.722-775: Ο θρήνος της Ανδρομάχης, της Εκάβης και της Ελένης.
3Η ΕΝΟΤΗΤΑ:
στ.776-801: Η καύση και η ταφή του Έκτορα.
ΒΑΣΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ:
1)
Το τελετουργικό της
κηδείας.
2)
Το κλείσιμο της
Ιλιάδας.
ΤΟ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΟ ΤΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ:
1Η ΦΑΣΗ: Ετοιμασία του
νεκρού: Το σώμα του νεκρού λούζεται, αλείφεται με μύρα και σκεπάζεται με
σάβανο. Έπειτα, τοποθετείται σε τιμητική κλίνη και γύρω του κάθονται γυναίκες
και επαγγελματίες θρηνωδοί για να τον θρηνήσουν.
2Η ΦΑΣΗ: Κήδευση του
νεκρού:
Α) Νεκρική Πυρά
Β) Νεκρική πομπή και καύση
Γ) Σβήσιμο της πυράς και συλλογή
των οστών
Δ) Ενταφιασμός
Ε) Ύψωση τύμβου
Στ) Επιτάφιο συμπόσιο
3Η ΦΑΣΗ (Δεν
αναφέρεται στην κηδεία του Έκτορα): Εννιά μέρες μετά την κηδεία, οι συγγενείς
παραθέτουν γεύμα πάνω στον τάφο του νεκρού.
ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ:
1)
Ο ιλιαδικός πόλεμος
τελειώνει με την ενδεκαήμερη ανακωχή που συμφωνείται ανάμεσα στον Αχιλλέα και
στον Πρίαμο και με την κηδεία του Έκτορα.
2)
Ο Όμηρος άφησε έξω
από το ποιητικό του παρόν τις δύο τραγικότερες καταλήξεις του πολέμου: τη πτώση
της Τροίας και το θάνατο του Αχιλλέα.
3)
Η Ιλιάδα τελειώνει
με ένα νόστο. Έστω και νεκρός, ο Έκτορας επιστρέφει στο σπίτι του.
4)
Με τη συμπεριφορά
του απέναντι στον Πρίαμο, ο Αχιλλέας λυτρώνεται οριστικά από τη μηνιν και
ταυτόχρονα αποκαθίσταται ως προσωπικότητα.
5)
ΟΙ συνεχείς θρήνοι
της τελευταίας ραψωδίας υποδηλώνουν την τραγικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης και
τη ματαιότητας της πάσης φύσεως ανταγωνισμών.
6)
Αυτό που στάθηκε
όρθιο, όταν η θύελλα τα σάρωνε όλα, ήταν η αλήθεια των θεών και η μεγαλοφροσύνη
των ανθρώπων. Εσωτερική συγκίνηση του ακροατή, όπου πόνος και χαρά συνυπάρχουν.