1. Να αναγνωρίσετε συντακτικά τις επιρρηματικές προτάσεις που υπάρχουν στις παρακάτω περιόδους και να δικαιολογήσετε την εκφορά τους.
α) Ὁ Δερκυλίδας ἔτυχεν ἐν Ἀβύδῳ ὤν, ὅτε ἡ ναυμαχία ἐγένετο.
β) Κρύπτε μηδέν, ὡς ὁ πάνθ’ ὁρῶν καὶ πάντ’ ἀκούων πάντ’ ἀναπτύσσει (= φανερώνει) χρόνος.
γ) Τὰς ἀρετὰς ἐπιτηδεύομεν, οὐχ ἵνα τῶν ἄλλων ἔλαττον ἔχωμεν.
δ) Ὅτι τῆν αὑτῶν (= την πατρίδα τους) ὑπὲρ τῆς τῶν Ἕλλήνων σωτηρίας κατέλιπον ἅπαντες ἐγκωμιάζομεν.
ε) Οἴονται μὲν οὖν τινες ἐπίτηδες ἀσαφεῖς αὐτὸν ποιῆσαι τοὺς νόμους, ὅπως ᾖ τῆς κρίσεως ὁ δῆμος κύριος.
στ) Ἐπεὶ δὲ συνῆλθον, ἀναστὰς Ξενοφῶν εἶπε τάδε.
η) Ἦν γὰρ ποτε χρόνος, ὅτε θεοὶ μὲν ἦσαν θνητὰ δὲ γένη οὐκ ἦν.
θ) Ἐπειδὴ προσιόντες (= πλησιάζοντας) αὐτῷ περὶ τῶν νόμων ἠνώχλουν, ἀποδημίαν ἐποιήσατο.
ι) Ὅτε εὐτυχής εἶ, μὴ μέγα φρόνει (= μην υπερηφανεύεσαι).
ια) Ἂν καὶ σωφρονῇς, οὐ πράττεις τὰ ἄριστα.
ιβ) Εἰ μὴ φυλάξεις τὰ μικρά, ἀπολεῖς τὰ μείζω.
ιγ) Ἔσει ἐλεύθερος, ἐὰν ἀπολυθῇς ἐπιθυμίας.
ιδ) Ὁ ποταμὸς τοσοῦτος ἦν τὸ βάθος, ὡς μηδὲ τὰ δόρατα ὑπερέχειν.
ιε) Ἥξουσιν αἱ μέριμναι, κἂν μὴ θέλῃς.
ιστ) Οὐχ οὕτως εὐήθης πέφυκα, ὥστε σοὶ πιστεύειν.
2. Να αναγνωρίσετε το είδος των δευτερευουσών προτάσεων, αφού πρώτα υπογραμμίσετε το εισαγωγικό τους στοιχείο.
α. Ἐπειδὴ Ἀλέξανδρος βούλεται θεὸς εἶναι, ἔστω θεός.
β. Δίκαιος γίγνου, ἵνα καὶ δικαίων τυγχάνῃς.
γ. Μνήσθητί μου, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου.
δ. Παῦσαι, πρὶν ὀργῆς κἀμὲ μεστῶσαι λέγων.
ε. Παρακαλεῖς ἱατρούς, ὅπως μὴ ἀποθάνῃς.
στ. Ἀθηναῖοι ἐνόμισαν λελύσθαι τὰς σπονδάς, διότι εἰς χεῖρας ἦλθον.
ζ. Κριτίας πάντ’ ἐποίει, ὥστε διαβαλεῖν Θηραμένην.
η. Εἰ μὴ τοὺς νόμους τηροῦμεν, λέλυται πάντα.
θ. Οἱ μαθηταὶ ἐθαύμαζον, ὅτι μετὰ γυναικὸς ἐλάλει.
ι. Στρατηγοὺς αἱροῦνται τούτου ἕνεκα, ἵνα αὐτοῖς ἡγεμόνες ὦσι.
ια. Ὅτε εὐτυχεῖς μάλιστα, μὴ μέγα φρόνει.
ιβ. Τότε πλεῖστα κερδαίνουσι, ὅταν τίμιον τὸν σῖτον πωλῶσιν.
ιγ. Μὴ σπεῦδε πλουτεῖν, ἵνα μὴ τάχυ πένης γένῃ.
ιδ. Κύνας τρέφομεν, ἵνα φυλάττωσι τὰς οἰκίας.