Συνέβη την Παρασκευή το βράδυ στην Τρίπολη και θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας την απόγνωση που αισθανθήκαμε..
Το Χαμόγελο του Παιδιού, ειδοποιήθηκε την Παρασκευή στην γραμμή SOS – 1056 για την περίπτωση 13χρονης που είχε πέσει θύμα “εμπορίας ανθρώπων” (αυτή είναι η κατηγορία) και οι γονείς της και άλλοι κατηγορούνται με το παραπάνω αδίκημα, “πρωτόγνωρο αδίκημα για τα δεδομένα της περιοχής” μας είπε ο διοικητής της ασφάλειας.
Για το χαμόγελο είναι όμως καθημερινό φαινόμενο να μας καλούν 24 ώρες κάθε μέρα της εβδομάδας, σε όλη την Ελλάδα, προκειμένου να βρεθούμε κοντά στο παιδί/ά που βρίσκονται σε κίνδυνο.
Φυσικά η κοινωνική λειτουργός με όχημα του συλλόγου βρέθηκε αμέσως κοντά στην 13χρονη προκειμένου να της προσφέρει την φροντίδα που χρειαζόταν αλλά και να υλοποίησει την εντολή του εισαγγελέα, να εισαχθεί στο νοσοκομείο της Τρίπολης για εξετάσεις και εδώ αρχίζει ο Γολγοθάς της μικρής ( ποιος νοιάζεται για το ξενύχτι της κοινωνικής λειτουργού και του διοικητή της ασφάλειας, αυτή είναι η δουλειά τους…) :
Στο νοσοκομείο της Τρίπολης είπαν ότι δεν μπορούν να την δεχθούν γιατί δεν εφημέρευαν και θα πρέπει να πάει στο νοσοκομείο του Άργους. Αμέσως το κοριτσάκι μεταφέρθηκε στο συγκεκριμένο νοσοκομείο όμως… κλειστή η πόρτα με την απάντηση ότι κλείνουν στις 7.00 το απόγευμα και δεν δέχονται ασθενείς μετά.
Χαμόγελο του Παιδιού και Ασφάλεια Τρίπολης, προσπαθούσαν να βρουν εναλλακτικές λύσεις που δυστυχώς δεν υπήρχαν και έτσι, για την ασφάλεια του παιδιού, κατέληξαν… να παραμείνουν στο αστυνομικό κτίριο παρέα με την κοινωνική λειτουργό μέχρι τις πρωινές ώρες που υποτίθεται θα βρισκόταν κάποια λύση με τον εισαγγελέα.
Το πρωί απευθύνθηκαν στα νοσοκομεία Καλαμάτας και Σπάρτης για να την δεχθούν και τους απάντησαν ότι θα πρέπει να έχουν εισαγγελική εντολή.
Περίμεναν να τελειώσει μία ανακριτική διαδικασία που είχε ο κ. Εισαγγελέας και τους είπε να γίνει έρευνα για κάποιο οικογενειακό περιβάλλον του παιδιού για να επιστρέψει εκεί, αυτό φυσικά δεν γινόταν Σάββατο μεσημέρι πλέον, γιατί οι υπηρεσίες δεν λειτουργούν και η κοινωνική λειτουργός δεν έπρεπε να μπει σε αυτή την διαδικασία γιατί φρόντιζε το παιδί.
Αποτέλεσμα παραδόθηκε με προφορική εισαγγελική εντολή σε κάποια “θεία” σαν λύση “απόγνωσης” χωρίς βέβαια να είναι γνωστό εάν πραγματικά είναι θεία και δεν είναι και εκείνη μπλεγμένη στην υπόθεση, ενώ το παιδί που έπρεπε να δεχθεί ιατρικές υπηρεσίες ελέγχου δεν τις δέχθηκε ποτέ.
Μια λεπτομέρεια… η 13χρονη ειναι ρομά.
Αυτό που έμεινε στην κοινωνική λειτουργό που την φρόντιζε είναι η ωριμότητα της μικρής και σε ερώτηση που έκανε για το χαμόγελο του παιδιού και τα σπίτια τους, αναρωτήθηκε γιατί κάποια παιδιά φεύγουν από τους γονείς τους ακόμη και εάν τα εκμεταλλεύονται, κάτι σαν ιδιοκτησία υποχρέωσης δηλαδή.
Φυσικά δεν έχουν όλες οι περιπτώσεις που αντιμετωπίζουμε αυτή την κατάληξη και το καλο σποτελεσμα συνήθως οφείλεται στον “πατριωτισμό” κάποιων ανθρώπων στην δημόσια διοίκηση, που ξεπερνούν τους εαυτούς τους και δίνουν λυσεις εκει που δεν υπαρχουν, στην περιπτωση της 13χρονης εκτός απο τον διοικητή ολοι οι άλλοι τήρησαν τους τύπους και τις διαδικασιες, κατα την αποψη τους ….
Εμεις….για μια ακόμη φορα απογοητευτηκαμε και αιςθανθηκαμε οτι αυτη την φορα προδώσαμε ενα παιδι που ήθελε ιατρικη, κοινωνικη και ανθρώπινη φροντίδα, δεν ήταν θύτης, αλλα θύμα και ομως το σύστημα την τιμώρησε με την αναλγησία του.
ΕΣΕΙΣ……..????
Από το Χαμόγελο του Παιδιού