Ο Βεζούβιος, γνωστός σε όλους μας από την καταστροφή της Πομπηίας το 79 μ.Χ, βρίσκεται στον κόλπο της Νάπολης, στην Ιταλία. Δυστυχώς για τους Ιταλούς, το βουνό-ηφαίστειο, ενεργοποιείται τουλάχιστον μία φορά κάθε αιώνα και αναπόφευκτα, καταστρέφει ότι βρίσκεται τριγύρω του.
Η τελευταία έκρηξη, η οποία μάλιστα καταγράφηκε από τα τότε μέσα της εποχής, συνέβη το Μάρτιο του 1944. Κατέστρεψε τα χωριά του San Sebastiano, του Massa di Somma, του Ottaviano και μέρος του San Giorgio. Όπως γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, προηγήθηκαν «προειδοποιητικές» εκρήξεις, μέχρι τη μεγάλη έκρηξη που έγινε στις 18 Μαρτίου του 1944.
Η έκρηξη, έπιασε απροετοίμαστα τα Ιταλικά στρατεύματα που λάμβαναν μέρος στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με αποτέλεσμα να τα καθυστερήσει σημαντικά καθώς βάδιζαν προς τα βόρεια της χώρας.
Η τέφρα και η καυτή στάχτη, προκάλεσαν ζημιές σε πολλά αμερικανικά αεροσκάφη. Μαρτυρίες στρατιωτών από την αμερικάνικη βάση που είχε στηθεί απέναντι από το ηφαίστειο, αναφέρουν ότι η Γη, άρχισε να σείεται έντονα, λίγο πριν πεταχτεί η λάβα από την κορυφή του βουνού. Στην αρχή όλοι νόμιζαν ότι επρόκειτο για βόμβες που έσκαγαν, όμως γρήγορα κατάλαβαν τις στάχτες που έπεφτα σαν γκρίζο χιόνι από τον ουρανό.
