Αρκεί να ακούσει κανείς τις πρώτες νότες του τραγουδιού «Η Ρόζα» για να φέρει στα αυτιά του τη φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου και στον νου του, τον Θάνο Μικρούτσικο να παίζει πιάνο. Κι όμως, η μεγάλη αυτή επιτυχία ήταν κρυμμένη και ξεχασμένη για χρόνια μέσα σε ένα συρτάρι. Το 1996 κυκλοφόρησε από την εταιρία Μίνος ο δίσκος «Στου αιώνα την παράγκα», που μεταξύ άλλων περιείχε και τη μεγάλη επιτυχία «Η Ρόζα».
Είκοσι χρόνια στα αζήτητα
Είκοσι χρόνια πριν από την κυκλοφορία του τραγουδιού, το 1976, ο ποιητής Άλκης Αλκαίος είχε στείλει το ποίημά του «Η Ρόζα», στον Θάνο Μικρούτσικο για να το μελοποιήσει. Ο γνωστός συνθέτης έμενε τότε σε διαμέρισμα μιας πολυκατοικίας στην Αθήνα. Η έμπνευση δεν άργησε να του έρθει, αλλά η ώρα ήταν περασμένη και ακατάλληλη για ηχογράφηση.
Για να μην ενοχλήσει τους γείτονες, πάτησε τη σουρντίνα του πιάνου (εξάρτημα που προσαρμόζεται στα έγχορδα όργανα για να «πνίγει» τον ήχο) και ξεκίνησε να ηχογραφεί το τραγούδι. Το αποτέλεσμα της ηχογράφησης δεν ήταν ότι καλύτερο.
Έτσι η Ρόζα, κατά το «δειγματισμό» τραγουδιών από τον Μικρούτσικο σε διάφορους καλλιτέχνες, περνούσε μονίμως στα αζήτητα. Μεταξύ άλλων, ο Μικρούτσικος είχε παίξει τη Ρόζα και στη Χαρούλα Αλεξίου, αλλά λόγω της κακής ποιότητας του ήχου, η ερμηνεύτρια το προσπέρασε και δεν ήθελε να το ερμηνεύσει. Τα χρόνια περνούσαν και η Ρόζα έμενε ξεχασμένη σε ένα συρτάρι.
Πώς κατέληξε η Ρόζα στον Δημήτρη Μητροπάνο
Είχε μόλις λήξει η υπουργική θητεία του Θάνου Μικρούτσικου στο υπουργείο Πολιτισμού με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και ο γνωστός συνθέτης αναζητούσε ερμηνευτή για τον νέο του δίσκο. Η συνεργασία του με τον Δημήτρη Μητροπάνο αποφασίστηκε κατά τη διάρκεια μιας τιμητικής γιορτής, που είχε οργανώσει η εταιρία για την επιστροφή του Μικρούτσικου.
Την εποχή εκείνη στην εταιρία εργαζόταν ο μουσικός παραγωγός Ηλίας Μπενέτος. Ο έμπειρος παραγωγός άκουσε την ξεχασμένη Ρόζα και του κέντρισε το ενδιαφέρον. Ο Μικρούτσικος είχε πειστεί πια ότι η Ρόζα δεν άρεσε και ήταν έτοιμος να πατήσει το fast forward και να την προσπεράσει, όταν ο Μπενέτος του άρπαξε το χέρι και του είπε: αυτό είναι!
Ο Μητροπάνος συμφώνησε. Άλλωστε, είχε ανάγκη και μια συμφωνία με τον φίλο του τον Θάνο, μετά από ένα καυγά που είχαν ρίξει για τα πολιτικά. Κάπως έτσι έφτασε στα αυτιά μας μια μεγάλη επιτυχία, που είχε ξεχαστεί για πολλά χρόνια σε ένα συρτάρι. Μάλλον ισχύει για τα τραγούδια αυτό που λένε και για τους ανθρώπους. Κανένα καλό δεν πάει χαμένο.
Διαβάστε τη βιογραφία του Δημήτρη Μητροπάνου εδώ.
Περισσότερα θέματα για τη μουσική εδώ.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.