Περιστατικά που οι αβλεψίες οδήγησαν σε ολική καταστροφή
Ο θαυμαστός κόσμος της μηχανικής κάνει εδώ και χιλιετίες πιο εύκολη τη ζωή των ανθρώπων με τα επιτεύγματα που παρουσιάζει.
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι δημιουργίες των μηχανικών που απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν αψεγάδιαστες.
Ορισμένες φορές μάλιστα, τα πράγματα πάνε τόσο στραβά, ώστε ακόμη να θρηνούμε ανθρώπινα θύματα εξαιτίας μηχανικών αβλεψιών.
Δείτε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις καταστροφών που οι μηχανικοί χρεώνονται αποκλειστικά...
Η κατάρρευση της γέφυρας Tacoma
Η 1.800 μέτρων κρεμαστή γέφυρα Tacoma άνοιξε για το κοινό την 1η Ιουλίου του 1940, συνδέοντας πόλη Tacoma της πολιτείας Ουάσινγκτον και τη χερσόνησο Kitsap. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου κατέρρευσε με τρόπο εντυπωσιακό.
Ακόμη και από την εποχή που κατασκευάζονταν, είχε παρατηρηθεί ότι ο δρόμος μετακινούνταν κάθετα όταν είχε αέρα, εξαιτίας λανθασμένων υπολογισμών. Ό,τι και αν δοκίμασαν για να σταματήσουν την ταλάντευση δεν είχε αποτέλεσμα. Έτσι, η κατάρρευση ήρθε με τρόπο εντυπωσιακό, ευτυχώς δίχως να θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα.
Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι δημιουργίες των μηχανικών που απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν αψεγάδιαστες.
Ορισμένες φορές μάλιστα, τα πράγματα πάνε τόσο στραβά, ώστε ακόμη να θρηνούμε ανθρώπινα θύματα εξαιτίας μηχανικών αβλεψιών.
Δείτε ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις καταστροφών που οι μηχανικοί χρεώνονται αποκλειστικά...
Η κατάρρευση της γέφυρας Tacoma
Η 1.800 μέτρων κρεμαστή γέφυρα Tacoma άνοιξε για το κοινό την 1η Ιουλίου του 1940, συνδέοντας πόλη Tacoma της πολιτείας Ουάσινγκτον και τη χερσόνησο Kitsap. Ωστόσο, λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 7 Νοεμβρίου κατέρρευσε με τρόπο εντυπωσιακό.
Ακόμη και από την εποχή που κατασκευάζονταν, είχε παρατηρηθεί ότι ο δρόμος μετακινούνταν κάθετα όταν είχε αέρα, εξαιτίας λανθασμένων υπολογισμών. Ό,τι και αν δοκίμασαν για να σταματήσουν την ταλάντευση δεν είχε αποτέλεσμα. Έτσι, η κατάρρευση ήρθε με τρόπο εντυπωσιακό, ευτυχώς δίχως να θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα.
Η έκρηξη αερίου στο Cleveland του Οχάιο
Το απόγευμα της Παρασκευής, 20 Οκτωβρίου του 1944 η επίγεια δεξαμενή της Εταιρείας Αερίου στο ανατολικό Οχάιο με υγροποιημένο φυσικό αέριο, εμφάνισε διαρροή ατμού από μια ραφή στα πλάγια της δεξαμενής. Οι άνεμοι που έπνεαν έσπρωξαν τον ατμό προς αποχετευτικούς αγωγούς και από τα λούκια πέρασε μέσα στους αγωγούς.
Καθώς το αέριο αναμείχτηκε με τα αέρια στους υπονόμους προκλήθηκε έκρηξη. Τα καλύμματα των φρεατίων πετάχτηκαν στον αέρα και γλώσσες φωτιάς βγήκαν από τους υπόγειους αγωγούς. Στην αρχή πίστεψαν ότι η κατάσταση είχε τεθεί υπό έλεγχο και οι κάτοικοι επέστρεψαν στα σπίτια τους, για να ακολουθήσει μια δεύτερη, φονικότερη έκρηξη μιας υπέργειας δεξαμενής. Σπίτια τυλίχτηκαν στις φλόγες, δεκάδες άνθρωποι απανθρακώθηκαν και περιουσίες χάθηκαν.
Η κατάρρευση των διαδρόμων του ξενοδοχείου Hyatt Regency
Ήταν Παρασκευή, 17 Ιουλίου του 1981 όταν διάδρομοι στο εσωτερικό του ξενοδοχείου Hyatt Regency στο Κάνσας κατέρρευσαν, αφήνοντας 114 νεκρούς και πάνω από 200 τραυματίες. Περίπου 2.000 άνθρωποι είχαν συγκεντρωθεί εκείνη τη μέρα στο ξενοδοχείο με αφορμή ένα διαγωνισμό χορού.
Αρκετοί θεατές, μη χωρώντας στο αίθριο, έσπευσαν να πάρουν θέσεις στους διαδρόμους παραπάνω ορόφων που προσέφεραν θέα στο λόμπυ. Ωστόσο, προβλήματα στην κατασκευή είχαν οδηγήσει σε μια μικρή αλλά εντελώς λανθασμένη αλλαγή στα σχέδια του κτιρίου που επηρέαζε τους δοκούς των διαδρόμων.
Το πλοίο-κάμαρι του σουηδικού στόλου που έπλευσε για 120 μέτρα
Το Βάσα θα γίνονταν το καμάρι του στόλου της Σουηδίας, έχοντας μήκος 60 μέτρων, ύψος 52 μέτρα από την κορυφή του καταρτιού έως την καρίνα και ζυγίζοντας 1.200 τόνους. Ωστόσο, στην παρθενική του έξοδο από το λιμάνι, στις 10 Αυγούστου 1628, κατάφερε να διανύσει μόλις 120 μέτρα πριν βυθιστεί, παίρνοντας μαζί του τη ζωή τουλάχιστον 30 ανθρώπων.
Για τη ναυπήγηση του Βάσα απαιτήθηκαν 2 χρόνια και επιθυμία του βασιλιά της Σουηδίας ήταν να υπερεξοπλιστεί με 64 κανόνια, τα περισσότερα από τα οποία εκτόξευαν βλήματα βάρους άνω των 11 κιλών. Ωστόσο οι 120 τόνοι έρματος δεν επαρκούσαν για να κρατήσουν σταθερό το τεράστιο και υπερυψωμένο πλοίο, με αποτέλεσμα μερικές ριπές ανέμου να το βυθίσουν.
Η μεγάλη πλημμύρα της μελάσας
Στις 15 Ιανουαρίου του 1919, ένα τεράστιο δοχείο μελάσας στη Βοστόνη διαλύθηκε απελευθερώνοντας 8.700.000 λίτρα σιροπιού στους δρόμους της πόλης, με αποτέλεσμα το θάνατο 21 ανθρώπων και τον τραυματισμό 150. Ανάμεσα στις αιτίες του ατυχήματος, περιλαμβάνεται η κακή κατασκευή της δεξαμενής και οι πλημμελείς έλεγχοι αυτού.
Τα αεροσκάφη DC-10 της McDonnell Douglas και το ατύχημα της Πτήσης 191
Αν και στην πορεία τα σκάφη DC-10 απεδείχθησαν αξιόπιστα με μικρό ποσοστό ατυχημάτων, στο ντεμπούτο τους τη δεκαετία του ΄70, απέκτησαν άσχημη φήμη και μάλλον δικαιολογημένα, καθώς αντιμετώπιζαν πλήθος σχεδιαστικών σφαλμάτων.
Πέρα από το σχεδιασμό των θυρών του χώρου φόρτωσης, που οδήγησε από νωρίς σε ατυχήματα, η χειρότερη στιγμή για το συγκεκριμένο αεροσκάφος ήρθε στις 25 Μαΐου 1979, όποτε και ένα DC-10 της American Airlines συνετρίβη με αποτέλεσμα να βρουν το θάνατο οι 271 επιβαίνοντες και 2 άνθρωποι που βρίσκονταν στο έδαφος.
Μετά την απογείωση, αποσπάστηκε η αριστερή μηχανή του αεροσκάφους, διαλύοντας την άκρη του φτερού με αποτέλεσμα την καταστροφή των υδραυλικών γραμμών. Το σκάφος γύρισε προς τα αριστερά και έπεσε σε ένα χωράφι. Αν και ευθύνες για το ατύχημα επιρρίπτονται στις λανθασμένες εργασίες συντήρησης από τους μηχανικούς της American Airlines, προκειμένου να εξοικονομηθεί χρόνος. Ωστόσο, το ατύχημα φανέρωσε και ένα σοβαρό πρόβλημα στο σχεδιασμό του DC-10, που ήταν η έλλειψη μηχανισμού κλειδώματος για τη διατήρηση της θέσης των slats σε περίπτωση που παρουσιάζονταν κάποιο σφάλμα.
Τσέρνομπιλ
Το σοβαρότερο πυρηνικό δυστύχημα στην Ιστορία και το πρώτο που έφτασε στο 7 στην Διεθνή Κλίμακα Πυρηνικών Γεγονότων (ακολούθησε το 2011 η καταστροφή στη Φουκουσίμα), οδήγησε στην έκλυση τεράστιων ποσοτήτων ραδιενέργειας στο περιβάλλον και έσπειρε το θάνατο τόσο τις πρώτες μέρες, όσο και μακροπρόθεσμα οδηγώντας σε καρκινογενέσεις και κρούσματα λευχαιμίας.
Πάμπολλα ήταν τα λάθη των μηχανικών τόσο στην κατασκευή του, όσο και στο χειρισμό του αντιδραστήρα αλλά και μετά την έκρηξη. Σε αντίθεση με τα πρωτόκολλα ασφαλείας, σε περίπτωση βλάβης ή ανεπαρκούς ψύξης, οι αντιδραστήρες υπερθερμαίνονταν αντί να τερματίζεται αυτομάτως η λειτουργία τους. Επιπλέον, οι χειριστές θέλοντας να πειραματιστούν με την ικανότητα της γεννήτριας να αντλεί νερό όντας σε αδρανή κατάσταση, αύξησαν την ισχύ. Όταν, μάλιστα, τα πράγματα ξέφυγαν από κάθε έλεγχο, απενεργοποίησαν το εφεδρικό σύστημα ψύξης, θέλοντας έτσι να δώσουν στη βασική γεννήτρια τη δυνατότητα να δουλέψει, παρά το γεγονός ότι το νερό έβραζε στο εσωτερικό της.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.