Διέταξε να καταστρέψουν το εργοστάσιο του πατέρα του. Άλλαξε στρατόπεδο, τον συνέλαβαν οι κομμουνιστές, βασανίστηκε 8 χρόνια στα στρατόπεδα του Χότζα και καταδικάστηκε για φόνο. Η ιστορία του Α. Νάσιουτζικ.
Ο παππούς του Νίκου Ρωμανού, Αθανάσιος Νάσιουτζικ, έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα το 1984, όταν κατηγορήθηκε για τον φόνο του συγγραφέα Θανάση Διαμαντόπουλου. Η υπόθεση πέρασε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και έγινε γνωστή σαν το «Έγκλημα στο Κολωνάκι». Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ οδηγήθηκε στη Δικαιοσύνη και η δίκη του κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης. Η απόφαση ήταν καταδικαστική. Η ζωή του Αθανάσιου Νάσιουτζικ όμως ήταν περιπετειώδης και πριν από την εμπλοκή του στον φόνο του Διαμαντόπουλου.
Η πλούσια οικογένεια Νάσιουτζικ
Το 2008 η κόρη του, Παυλίνα Νάσιουτζικ, είχε διηγηθεί στη «Μηχανή του Χρόνου» τη ζωή του πατέρα της, που αγαπούσε πολύ και πίστευε πάντα ότι ήταν αθώος. Ο Νάσιουτζικ γεννήθηκε το 1917 στις Σέρρες και ήταν γόνος εύπορης οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν ιδιοκτήτης της τοπικής εταιρίας ηλεκτροφωτισμού την οποία πούλησε στη ΔΕΗ για ένα πολύ υψηλό χρηματικό ποσό. Όπως ανέφερε η Παυλίνα Νάσιουτζικ, η οικογένειά της είχε επαγγελματικές σχέσεις με την οικογένεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή, που καταγόταν επίσης από τις Σέρρες.
«O πατέρας του Καραμανλή, δηλαδή ο παπούς ας πούμε Καραμανλής, έκανε καπνεμπόριο μαζί με τον δικό μου τον προπάππου. Δηλαδή από προπαπούδες μαζί, γιατί ο δικός μου ήταν καπνέμπορος».
Η ΕΠΟΝ και η κινηματογραφική επίθεση στο εργοστάσιο του πατέρα του
Παρόλο που ο Νάσιουτζικ είχε συνηθίσει να ζει άνετα, όταν μεγάλωσε στράφηκε προς τον χώρο της αριστεράς και οργανώθηκε σε συγκεκριμένες ομάδες. Αρχικά γράφτηκε στην ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) και αργότερα στην ΕΠΟΝ. Μάλιστα, όταν ήταν φοιτητής διατέλεσε γραμματέας της ΕΠΟΝ, αλλά περνώντας ο καιρός άρχισε να διαφωνεί με τις επίσημες διατάξεις του ΚΚΕ και έτσι διαγράφτηκε.
Η ΕΠΟΝ και η κινηματογραφική επίθεση στο εργοστάσιο του πατέρα του
Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου, ο Νάσιουτζικ, που τότε τον φώναζαν Σάκη, έδωσε μια εντολή σε βάρος της οικογένειάς του. Διέταξε έναν δικό του άνθρωπο να καταστρέψει το εργοστάσιο του πατέρα του με χειροβομβίδα. Όπως ανέφερε η Παυλίνα Νάσιουτζικ, ο άνθρωπος αυτός που πέταξε τη χειροβομβίδα, φώναξε «Χαιρετίσματα στον Σάκη». Παρά την αδιανόητη ενέργεια σε βάρος της επιχείρησής του, ο πατέρας του τον συγχώρεσε.
Η σύλληψη από ομοϊδεάτες και η φυλάκιση σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αλβανία
Ο Νάσιουτζικ, παρόλο που ήταν αριστερός, αναγκάστηκε να πολεμήσει με τον Εθνικό Στρατό, καθώς επιστρατεύτηκε. Τελικά, σε μια μάχη οι πρώην σύντροφοι του Νάσιουτζικ τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν μαζί με άλλους 210 συλληφθέντες σε στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χότζα στην Αλβανία. Όπως ανέφερε η Παυλίνα Νάσιουτζικ, ο πατέρας της και οι συγκρατούμενοί του υπέστησαν σκληρά βασανιστήρια και πολλοί δεν τα κατάφεραν. Ο Νάσιουτζικ έμεινε φυλακισμένος για πάνω από οχτώ χρόνια. Η μητέρα της Παυλίνας τον αγαπούσε τόσο, που δεν είχε πάψει ποτέ να πιστεύει ότι θα τα καταφέρει και θα γυρίσει πίσω σώος. Όπως και έγινε.
Όταν αφέθηκε ελεύθερος, πήγε στην Αθήνα όπου συνάντησε τα αδέλφια του και δραστηριοποιήθηκαν στον οικοδομικό κλάδο. Αργότερα, έγινε επιχειρηματίας και συγγραφέας, ενώ διετέλεσε και πρόεδρος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η Παυλίνα Νάσιουτζικ ανέφερε επίσης πως ο πατέρας της ήταν άθεος και τα γραπτά του είχαν μια τάση προς το μυστικισμό. «Ήταν πάντα ένας άνθρωπος που ζούσε ακροβατούσε σε δύο κόσμους». Ο Αθανάσιος Νάσιουτζικ έφυγε από τη ζωή τον Φεβρουάριο του 2005.