Για ποιους λόγους οι γονείς λένε «ναι» σε κάθε επιθυμία του παιδιού και γιατί κάνουν λάθος
Μία κατάφωρα λανθασμένη, αλλά πολύ κοινή άποψη είναι ότι «όσα περισσότερα πράγματα προσφέρεις στο παιδί, τόσο καλύτερος γονιός είσαι». Τα υλικά αγαθά δεν αντικαθιστούν, ούτε εδραιώνουν την αγάπη σας. Είναι λογικό να νιώθετε υποχρεωμένοι να παρέχετε ό, τι μπορείτε στο παιδί, χρειάζεται όμως προσοχή: πολύ συχνά οι γονείς δίνουν στα παιδιά πολλά περισσότερα από αυτά που πραγματικά χρειάζονται για να είναι ευχαριστημένα και χαρούμενα. Η στάση των διαρκών υποχωρήσεων ενέχει κινδύνους: ίσως το παιδί γίνει κακομαθημένο και απαιτητικό.
Συχνά οι γονείς αγοράζουν στα παιδιά τους μικρά – κι ενίοτε μεγάλα- δωράκια για να τα επιβραβεύσουν. Η τακτική της επιβράβευσης, είναι επαινετή και χρήσιμη, όταν γίνεται στοχευμένα. Το παιδί μπορεί να σας πει «Μαμά, θα μου πάρεις αυτό το αυτοκινητάκι; Ντύθηκα μόνος μου σήμερα!». Εσείς δεν οφείλετε να το επιβραβεύσετε για κάτι τόσο μικρό (εκτός κι αν ήταν η πρώτη φορά που τα καταφέρνει μόνος, οπότε του αξίζει ένα καινούριο αυτοκινητάκι).Πρέπει να καταλάβει ότι δε δικαιούται καινούριο παιχνίδι επειδή έκανε το αυτονόητο.
Οι γονείς καμιά φορά γίνονται ελαστικοί στα «θέλω» των παιδιών από εγωισμό ή φόβο μη χάσουν την αγάπη του παιδιού. Φαντάζονται το παιδί τους να λέει στους φίλους του «Έχω τον καλύτερο μπαμπά του κόσμου! Κοιτάξτε τι μου πήρε!» και ενθουσιασμένο να δείχνει το καινούριο του απόκτημα. Το παιδί σας, σας αγαπάει και θα σας αγαπάει είτε του κάνετε δωράκια, είτε όχι.
Η αγάπη δεν κερδίζεται με ακριβά παιχνίδια. Χτίζεται με όλα όσα ήδη κάνετε - με χρόνο, υπομονή, φροντίδα, γέλιο και παιχνίδι.
Πώς θα μάθετε στο παιδί ότι δεν μπορεί να έχει ό, τι ζητήσει
1. Αναρωτηθείτε: «Τι θέλω να μάθει το παιδί μου;»
Αναλογιστείτε τι είδους άνθρωπο θέλετε να αναθρέψετε. Πραγματοποιώντας κάθε επιθυμία του παιδιού, του μαθαίνετε ότι μπορεί να αποκτήσει ό, τι θέλει απλά ζητώντας το, αντί να καλλιεργήσετε τις αρετές της εργατικότητας και της ολιγάρκειας. Δε διαθέτετε ένα δένδρο που γεννά χρήματα, οπότε το κόστος των «θέλω» του, δε σας είναι αδιάφορο! Το παιδί πρέπει να μάθει ότι οι άνθρωποι εργάζονται σκληρά για κερδίσουν τα προς το ζηνκαι ό, τι δε δικαιούται συνεχώς καινούρια πράγματα, αν δεν έχει κοπιάσει για να αποκτήσει. Εννοείται πώς η εργατικότητα και η καλή συμπεριφορά, είναι φυσικό και δίκαιο να ανταμείβονται.
2. Θέστε όρια και ενημερώστε το παιδί γι’ αυτά
Είναι σημαντικό να θέσετε πρώτοι εσείς τα όριά σας. Σκεφτείτε πότε πρέπει πραγματικά να του κάνετε το χατήρι και πότε το κακομαθαίνετε. Πριν απ’ όλα, λύστε μέσα σας ότι το μότο «πάρε ό, τι θέλεις, για να μην κλαις/για να μ’ αγαπάς» είναι εσφαλμένο.
Έχοντας εδραιώσει μέσα σας πότε δικαιούται το παιδί καινούρια παιχνίδια, δοκιμάστε να του πείτε: «Μπορείς να πάρεις το καινούριο ποδήλατο που θέλεις, με τα λεφτά που θα μαζέψεις από τα κάλαντα/απ’ τα γενέθλιά σου.» Εξηγήστε του ότι δεν έχετε την οικονομική δυνατότητα να του πάρετε αυτό που θέλει – τα παιδιά έχουν κατανόηση, ίσως σας καταλάβει.
3. Καθιερώστε ένα σύστημα κανόνων
Μπορείτε επίσης να καθιερώσετε σαφείς κανόνες ξεκαθαρίζοντας τη θέση σας. Για παράδειγμα, πείτε του ρητά ότι δεν επιτρέπεται να παίρνει περισσότερο από ένα παιχνίδι τη φορά. Αντίστοιχα, υποσχεθείτε ότι θα έχει ένα καινούριο παιχνίδι όταν έχει γενέθλια, σε γιορτές και σε κάποια σταθερή βάση που θα ορίσετε (μια φορά το μήνα ή ανά δίμηνο) .
4. Προσφέρετέ του «εργασία»
Αν είστε υπέρ της άποψης ότι τα παιδιά πρέπει τρόπον τινά να κοπιάζουν γι΄ αυτά που κερδίζουν, αναθέστε στο παιδί μερικές δουλειές και «πληρώστε» το με το παιχνίδι που ζητάει. Το παιδί θα αντιληφθεί με αυτό τον τρόπο τη σχέση δουλειάς-ανταμοιβής. Αναγνωρίζοντας τον κόπο που καταβάλετε για να του προσφέρετε αυτά που ζητάει, ίσως μάθει να περιορίζει ενσυνείδητα τα «θέλω» του.
Περισσότερα θέματα για γονείς εδώ.