Από διακεκριμένους νομικούς η επανάληψη της δίκης του φιλοσόφου, στη Μελβούρνη.
Στο Ελληνικό Μουσείο Μελβούρνης, έγινε για πρώτη φορά στην Αυστραλία, η επανάληψη της δίκης του Σωκράτη και μάλιστα από διακεκριμένους νομικούς.
Στην αναπαράσταση της δίκης του Σωκράτη στο Ελληνικό Μουσείο, οι διακεκριμένοι νομικοί της Αυστραλίας Julian Burnside, Νίκος Πάπας, Ronald Merkel, Elizabeth King, οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Βικτώριας, Αιμίλιος Κύρου, και Lex Lasry, καθώς επίσης και η δικαστής του Περιφερειακού Δικαστηρίου της Βικτώριας, Felicity Hampel, μαζί με 300 πολίτες που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση και ανέλαβαν τον ρόλο των ενόρκων, κλήθηκαν να δικάσουν εκ νέου, τον μεγάλο φιλόσοφο.
Τον ρόλο του Σωκράτη, στην αναπαράσταση της δίκης του, είχε αναλάβει ο γνωστός ηθοποιός, Τόνι Νικολακόπουλος, ενώ τον ρόλο του κατήγορου Μέλητου, υποδύθηκε ο, επίσης γνωστός ηθοποιός, Λεξ Μαρίνος.
Στο τέλος της διαδικασίας, δικαστές και ένορκοι αθώωσαν τον Σωκράτη.
Υπενθυμίζεται, ότι τον Μάιο του 2012, πραγματοποιήθηκε εκ νέου δίκη του Σωκράτη από Συμβούλους του Αρείου Πάγου και γνωστούς δικηγόρους και δικαστές, χρησιμοποιώντας τους νόμους της εποχής εκείνης. Και σε εκείνη τη δίκη ο Σωκράτης είχε αθωωθεί.
Η καταδίκη και ο θάνατος
Το 399 π.Χ. ο φιλόσοφος βρέθηκε αντιμέτωπος με το Δικαστήριο της Ηλιαίας. Εκεί, διατυπώθηκαν εναντίον του κατηγορίες για ασέβεια προς τους θεούς και για διαφθορά των νέων. Ο φιλόσοφος καταδικάστηκε, με βάση την κατηγορία, σε θάνατο.
Ως σκοπιμότητα της κατηγορίας θεωρήθηκε η διδασκαλία του, η οποία επιδρούσε στους νέους, και με τον φιλελευθερισμό που τον διέκρινε, θεωρήθηκε ανατρεπτικός. Ουσιαστικό κίνητρο, όμως, υπήρξε η αντιζηλία του με σημαντικούς άνδρες της εποχής. Ενώ ένας από τους βασικούς λόγους για κατηγορία του, στην πραγματικότητα ήταν ότι ένας από τους μαθητές του, και μάλιστα από τους πιο σημαντικούς, είχε πάρει μέρος στην εξουσία των τυράννων. Θα μπορούσε να πει κανείς, πως η απόφαση του Δικαστηρίου ήταν νοθευμένη.
Στη διάρκεια της δίκης ο Σωκράτης έδειξε θάρρος, ενώ η αναγγελία της ποινής δεν κατάφερε να τον βγάλει από τη θεϊκή του αταραξία. Μετά την καταδίκη του παρέμεινε στο δεσμωτήριο 30 μέρες, γιατί ο νόμος απαγόρευε την εκτέλεση της θανατικής ποινής πριν από την επιστροφή του ιερού πλοίου από τις γιορτές της Δήλου.
Από τον διάλογο του Πλάτωνα Κρίτων μαθαίνουμε ότι ο Σωκράτης θα μπορούσε να σωθεί, αν ήθελε, αφού οι μαθητές του είχαν τη δυνατότητα να τον βοηθήσουν να αποδράσει. Ο Σωκράτης αρνήθηκε στηριζόμενος τις φιλοσοφικές απόψεις του και, ως νομοταγής πολίτης και αληθινός φιλόσοφος, περίμενε το θάνατο ειρηνικά και γαλήνια, και ήπιε το κώνειο, όπως πρόσταζε ο νόμος.
Αρχαία τοιχογραφία, Μουσείο Εφέσου, 1ος-5ος αιώνας.