Οι παλιές αντιπαλότητες συχνά ακολουθούσαν τους μετανάστες που πήγαιναν στην Αμερική. Ίσως, ένα από τα πιο παράξενα παραδείγματα να είναι το ανάποδο φανάρι στις Συρακούσες, το οποίο έπεφτε συχνά θύμα βανδαλισμού ως δήλωση των ιρλανδο-βρετανικών σχέσεων και που ήταν μονίμως ανάποδα.
Οι Ιρλανδοί μετανάστες αποτελούσαν την πλειοψηφία των ομάδων εργασίας που βοήθησαν την εγκατάσταση του Erie Canal σε όλη την Νέα Υόρκη. Όταν τελείωσε η δουλειά, και οι εργαζόμενοι ζήτησαν έναν πιο μόνιμο τρόπο ζωής, οι Συρακούσες έγιναν μια φυσική επιλογή, λόγω της κεντρικής θέσης και της πρόσβασής της στο κανάλι. Επειδή πολλές από αυτές τις οικογένειες κατάγονταν από την κομητεία Tipperary στην Ιρλανδία, ο νέος οικισμός στις Συρακούσες έγινε κοινώς γνωστό ως Tipperary Hill, κάτι που αργότερα έγινε επίσημο.
Με την αύξηση του πληθυσμού και συνακόλουθα της κυκλοφορίας, ο δήμος εγκατέστησε ένα φανάρι στη συμβολή δυο οδών το 1925. Οι Ιρλανδοί ζούσαν εκεί για περίπου 100 χρόνια, αλλά η βαθιά ριζωμένη απέχθεια για τους Βρετανούς δεν είχε εξασθενίσει. Σε λίγο, το κόκκινο φως στο φανάρι, που ήταν πάνω από το πράσινο, ερμηνεύτηκε ότι η Βρετανία έχει υψηλότερη τιμή. Σχεδόν αμέσως αυτό οδήγησε σε βανδαλισμούς και το κόκκινο έπεσε θύμα των περήφανων Ιρλανδών. Ξανά και ξανά, αντικαταστούσαν το φανάρι, αλλά οι Ιρλανδοί το έσπαζαν με πέτρες.
Ένας Αντιδήμαρχος πρότεινε να αλλάξουν θέσεις στο πράσινο και στο στο φανάρι, ώστε το πράσινο να είναι πάνω από το κόκκινο και να ηρεμίσουν οι Ιρλανδοί βάνδαλοι. Η πόλη συμφώνησε ότι ήταν μια καλή λύση και δούλεψε τέλεια μέχρι που η Πολιτεία της Νέας Υόρκης απέρριψε την ιδέα και τους ανάγκασε να το αλλάξουν πάλι. Η Πολιτεία της Νέας Υόρκης προφανώς δεν κατάλαβε την ιρλανδική υπερηφάνεια, επειδή οι βάνδαλοι επανήλθαν πιο βίαιοι και συνέχισαν να σπάνε το φανάρι πιο τακτικά.
Τελικά, στις 17 Μαρτίου του 1928 έλαβε χώρα μια συνάντηση με τους ντόπιους και αξιωματούχους του Δήμου, όπου οι κάτοικοι δήλωσαν απερίφραστα ότι θα συνέχιζαν να σπάνε το φανάρι αν παρέμενε ως είχε. Οι αξιωματούχοι υπέκυψαν και το φανάρι άλλαξε πάλι. Το πράσινο πήγε στην κορυφή, το κίτρινο στο κέντρο και το κόκκινο στο κάτω μέρος. Έτσι παραμένει μέχρι και σήμερα.
Περισσότερα περίεργα θέματα εδώ.