Όταν μιλάμε για τραύμα, αναφερόμαστε σε ένα γεγονός που προκαλεί συναισθηματικό σοκ και διαρκεί με την πάροδο του χρόνου ασυνείδητα μέσα μας. Ένα γεγονός που μας έκανε να νιώσουμε απειλή, συναισθηματική υπερένταση, πόνο κι απέραντη θλίψη μπορεί να προκαλέσει αυτό το σοκ. Μπορεί επίσης να συμβεί μία φορά ή μπορεί να είναι συσσωρευτικό λόγω έκθεσης σε καταστάσεις που είναι δύσκολο να διαχειριστούμε για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.
Τα συναισθήματα σε αυτές τις περιπτώσεις μας κατακλύζουν, γεγονός που μπορεί να εκδηλωθεί με ψυχοσωματικά προβλήματα, χρόνιο άγχος, υπερβολικές ανησυχίες ή δυσλειτουργικές συμπεριφορές.
Η πληγή στην οικογένεια
Η εξέλιξη του οικογενειακού τραύματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το μέγεθος του γεγονότος που έχει συμβεί ή τη σημασία του. Συχνά, εμφανίζονται συναισθήματα άγχους, κατάθλιψης, εσωστρέφειας και απομόνωσης.
Είναι σημαντικό ωστόσο να γνωρίζουμε ότι κάθε μέλος της οικογένειας μπορεί να αντιμετωπίσει ένα τραυματικό γεγονός όπως μια απώλεια, διαφορετικά. Υπάρχουν πολλές μεταβλητές που παίζουν το ρόλο τους σε αυτό όπως η ηλικία, το φύλο, η συναισθηματική ισορροπία, ο ρόλος εντός του οικογενειακού πυρήνα ή ο ρόλος στο τραυματικό γεγονός.
Πολλές φορές, κάποια μέλη της οικογένειας μπορεί να αισθάνονται ότι κάτι θα μπορούσε να είχε γίνει για να αποφευχθεί το τραγικό συμβάν, κάτι θα μπορούσαν να είχαν κάνει, να είχαν προβλέψει ή ακόμη πως θα μπορούσαν να είχαν προειδοποιήσει τα άλλα μέλη της οικογένειας.
Πώς να αντιμετωπίσετε το οικογενειακό τραύμα
Το οικογενειακό τραύμα μπορεί να διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και μπορεί να φτάσει ακόμη και αρκετές γενιές μετά το συμβάν. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, εμφανίζονται συναισθηματικοί αποκλεισμοί γι’ αυτό και είναι πάντοτε απαραίτητο να βλέπουμε την κατάσταση κατάματα. Ακόμα κι αν θέλουμε να κοιτάξουμε από την άλλη πλευρά, είναι ζωτικής σημασίας να βρούμε το θάρρος και να το αντιμετωπίσουμε.
Η αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας και η συνολική θεραπεία της οικογένειας είναι ένα σημαντικό βήμα.
Παρόλο που ο καθένας χρειάζεται τον δικό του χρόνο ανάρρωσης και αυτό πρέπει να γίνεται σεβαστό, κανένα μέλος της οικογένειας δεν πρέπει να «βυθίζεται» και να αφήνεται να πιστεύει ότι είναι μόνο του μπροστά σε αυτό που έχει συμβεί.
Η ενότητα είναι δύναμη, και μπροστά στις πιο απροσδόκητες και σκληρές αντιξοότητες στη ζωή, πρέπει να ενώνουμε τις δυνάμεις μας ώστε, μαζί, να ανακάμπτουμε. Η ενσυναίσθηση και η συνοδεία είναι θεμελιώδη στο οικογενειακό τραύμα και με αυτά τα «εργαλεία», με χρόνο και υπομονή, μπορεί να καταφέρει μια οικογένεια να ξαναδεί το φως της ελπίδας έναντι των τραυματικών γεγονότων που μπορούν να συμβούν στη ζωή.