Πρόκειται για μια παράδοση που έχει καθιερωθεί από την αρχαία Ελλάδα.
Οι αρχαίοι Αθηναίοι όταν παντρεύονταν, για έναν ολόκληρο μήνα δεν έκαναν καμιά δουλειά. Κι όχι μόνο οι άντρες, αλλά και οι γυναίκες. Αντίθετα, οι Σπαρτιάτες ήταν αναγκασμένοι να παρευρίσκονται στα καθημερινά γυμνάσια. Ο βασιλιάς τους ο Άγις, μόλις παντρεύτηκε, υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη γυναίκα του αμέσως μετά το γάμο και να φύγει για τα τον πόλεμο.
Όταν επέστρεψε δοξασμένος από την εκστρατεία, ζήτησε σαν μοναδική χάρη να κοιμηθεί σπίτι του την πρώτη βραδιά του γυρισμού του. Οι έφοροι ωστόσο αρνήθηκαν στέλνοντάς τον κατ' ευθείαν στο στρατόπεδο. Οι Θράκες, είχαν διαφορετική αντίληψη για τον γάμο: Οι πρώτες 15 μέρες ήταν αφιερωμένες στην θεότητα της γονιμότητας και οι υπόλοιπες 15 σε διάφορες διασκεδάσεις, που τις οργάνωναν φίλοι και συγγενείς των νεονύμφων. Οι Τεύτονες, αρχαίος λαός που κατοικούσε στη σημερινή βόρεια Γερμανία, συνήθιζαν να πίνουν υδρόμελο κάθε πρωί, μεσημέρι και βράδυ, για τριάντα μέρες συνέχεια. Από τις συνήθειες αυτές, συνεχίζουμε και εμείς σήμερα να λέμε το πρώτο μήνα του γάμου «μήνα του μέλιτος».
Δείτε από πού προέρχονται περισσότερες γνωστές φράσεις εδώ.