Και τα δύο είναι σωστά, καθώς στην αρχαία ελληνική συναντούμε και τους δύο τύπους μεῖγμα και μῖγμα. Επίσης και το ρήμα μείγνυμι/μειγνύω ή μίγνυμι/μιγνύω συναντάται στα αρχαία ελληνικά με δύο ορθογραφίες!
Πάντως μία λύση που προτείνεται για να μην επικρατεί τόσο μεγάλη σύγχυση με την ορθογραφία αυτής της λέξης και των παραγώγων της είναι η εξής:
(α) Να γράφονται με -ει- όλα τα θέματα μειγ- και μειξ-: αναμειγνύω, ανάμειξη, ανέμειξα, μείγμα, μείξη
(β) Να γράφονται με -ι- τα υπόλοιπα: ανάμικτος, αναμίχθηκα, αναμεμιγμένος, μικτός, επιμιξία, αιμομίκτης, και μιγάς, αμιγής, φύρδην μίγδην.
Δείτε περισσότερες συγχεόμενες λέξεις της νέας ελληνικής εδώ.
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Φιλόλογος