Σαν να μας κάνει η ιστορία πλάκα...
| Σωτήριος Σωτηρόπουλος | |
|---|---|
 Σκίτσο του Σωτηρόπουλου από το περιοδικό Εστία του 1893 | |
.svg){kind=small} Πρωθυπουργός της Ελλάδας | |
| Περίοδος 3 Μαΐου 1893 – 30 Οκτωβρίου 1893 | |
| Προκάτοχος | Χαρίλαος Τρικούπης |
| Διάδοχος | Χαρίλαος Τρικούπης |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 1820 Ναύπλιο |
| Θάνατος | 6 Μαΐου 1898 Αθήνα |
| Εθνικότητα | Ελληνική |
Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος (Πάτρα 1820 - Αθήνα, 6 Μαΐου 1898) ήταν Έλληνας πολιτικός, πληρεξούσιος, βουλευτής, πολλές φορές υπουργός και πρωθυπουργός.
Βιογραφικά στοιχεία
Σπούδασε νομική πολιτεύτηκε και εκλέχθηκε πληρεξούσιος Τριφυλίας στην Εθνοσυνέλευση του 1863. Το 1864 διορίστηκε για πρώτη φορά υπουργός Οικονομικών. Διορίστηκε στην ίδια θέση στις κυβερνήσεις του 1865, του 1870, του 1876, του 1877 και του 1880. Λόγω της εμπειρίας του στη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών, κλήθηκε να αναλάβει πρωθυπουργός στις 3 Μαΐου 1893, μετά την παραίτηση του Χαρίλαου Τρικούπη, προκειμένου να σώσει τη χώρα από την επαπειλούμενη χρεοκοπία, αλλά ανατράπηκε λίγους μήνες αργότερα, επειδή η Βουλή απέσυρε την ψήφο εμπιστοσύνης της. Ο λόγος ήταν η σύναψη εξωτερικού δανείου με Άγγλο τραπεζίτη και δυσβάστακτους όρους σε μια ανέλπιστη προσπάθεια να αποφύγει η Ελλάδα την χρεοκοπία.
Ο Σωτηρόπουλος είχε απαχθεί από τον Λήσταρχο Λαφαζάνη στα Φιλιατρά Μεσσηνίας και απελευθερώθηκε ύστερα από καταβολή λύτρων. Στις 18 Ιουλίου του 1866, οι λήσταρχοι Μήτσος Λαφαζάνης (από την Αττική) και Γιώργης Λύγκος (από το Χέλι – Αραχναίο) εμφανίζονται μπροστά στο Σωτηρόπουλο, τότε υπουργό Οικονομικών, που βρισκόταν με την οικογένειά του στο αγρόκτημά του, και τον υποχρεώνουν να τους ακολουθήσει στα βουνά έως ότου η γυναίκα του τους στείλει τις 80.000 δραχμές που ζητούσαν ως λύτρα.
Ελευθερώνεται όταν καταβάλλονται τα λύτρα και θα γράψει μετά από χρόνια, όταν έγινε πρωθυπουργός το 1893, για έξι μήνες, ένα αποκαλυπτικό φυλλάδιο με τίτλο «36 ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά ληστών».
Ο Σωτηρόπουλος έγραψε τις εντυπώσεις του: «Δεν νομίζω ότι σκοπός τους ήτο να λάβωσι χρήματα. Όχι! Σκοπός τους ήτο να εκδικηθώσι εις το πρόσωπόν μου τους πολιτικούς εν γένει, διότι δεν έδωκαν αμνηστίαν, και τους υπουργούς οίτινες τους επικήρυξαν και όρισαν αμοιβάς διά τας κεφαλάς των…»
Πέθανε στην Αθήνα από συγκοπή καρδιάς, ενώ κοιμόταν, το Μάιο του 1898.
Στη φωτογραφία παρακάτω ο Λήσταρχος Λαζαφάνης:
Περισσότερα ιστορικά αφιερώματα εδώ.