Για αγόρια
Κωνσταντίνος: Το δημοφιλές όνομα προέρχεται από τη λατινική λέξη Constantinus < constans που σημαίνει ο σταθερός, ο αποφασισμένος, ο σίγουρος.
Ραφαήλ: Είναι ένας από τους Αρχαγγέλους της Χριστιανικής Θρησκείας και στα εβραϊκά σημαίνει «ο θεός θεραπεύει».
Έκτωρ: Ο Έκτορας ήταν γιος του Πριάμου και της Εκάβης, ένα από τα κεντρικά πρόσωπα της Ιλιάδας και αρχηγός των Τρώων και των συμμάχων τους κατά την υπεράσπιση της Τροίας.
Χριστόφορος: Αυτός που φέρει τον Χριστό. Σύμφωνα με την ορθόδοξη θρησκεία ο Άγιος Χριστόφορος, είναι ο προστάτης των οδοιπόρων.
Νηρέας: Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Νηρέας ήταν μια θαλάσσια θεότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες ποιητές τον παρουσίαζαν ως μειλίχιο και αξιαγάπητο γέροντα, που κατείχε το χάρισμα της μαντικής.
Ιάσων: Αυτός που θεραπεύει. Το όνομα «βγαίνει» από τη λέξη ίαση, που σημαίνει θεραπεία.
Οδυσσέας: Το όνομα βγαίνει από το αρχαίο ρήμα οδύσσομαι, που σημαίνει διώκομαι, δηλαδή κυνηγιέμαι. Οδυσσέας, λοιπόν, εκτός από τον πολυμήχανο ήρωα του ομώνυμου έπους, είναι αυτός που διώκεται.
Άγις: Ο Άγις ήταν βασιλιάς της Αρχαίας Σπάρτης που έζησε περί το 950 π.Χ. Φαίνεται να βασίλευσε με σύνεση και δικαιοσύνη, εξ ου και οι απόγονοί του κλήθηκαν Αγιάδες.
Φοίβος: Προέρχεται από το θηλυκό Φοίβη. Η Φοίβη ήταν η γιαγιά της θεάς Άρτεμις και σημαίνει φωτισμένη. Φοίβος, ονομάστηκε ο θεός Απόλλωνας.
Ορφέας: Το όνομα Ορφέας είναι συνδεδεμένο με την τέχνη της μουσικής. Στα αρχαία, η λέξη ορφικός ορίζεται ως μυστικός, μαγευτικός και εκστασιακός.
Για κορίτσια
Ήβη: Η Ήβη, κόρη του Δία και της Ήρας, ήταν προστάτιδα της νεότητας. Η λέξη ήβη, σημαίνει ακμή και το όνομα δηλώνει αυτήν που είναι πάντοτε νέα.
Ιώ: Πρόσωπο που αναφέρεται στην ελληνική μυθολογία, η Ιώ υπήρξε ερωμένη του Δία.
Νεφέλη: Η Νεφέλη ήταν η μητέρα του Φρίξου και της Έλλης. Το όνομά της «βγαίνει» από το αρχαιοελληνικό ρήμα «νέφω», που σημαίνει χύνω ύδωρ.
Ασπασία: Είναι το θηλυκό γένος του αρχαίου επιθέτου ασπάσιος-ασπασία-ασπάσιον, που σημαίνει χαρούμενος, ευτυχισμένος.
Λυδία: Λέγεται ότι η πρώτη γυναίκα στην Ευρώπη που βαφτίστηκε χριστιανή ήταν η Λυδία. Επίσης, Λυδία ονομαζόταν περιοχή της σημερινής Τουρκίας στην αρχαιότητα.
Κλειώ: Το όνομα Κλειώ, βγαίνει από το ουσιαστικό «κλέος», που σημαίνει δόξα. Η ένδοξη Κλειώ είναι, σύμφωνα με τη Μυθολογία, η Μούσα της Ιστορίας.
Θάλεια: Βγαίνει από το αρχαίο ρήμα «θάλλω» που έχει τη (πολύ γλυκιά) σημασία του ανθίζω, βλασταίνω, ακμάζω. Η Θάλεια ήταν η Μούσα της βουκολικής ποίησης και της Κωμωδίας.
Ισμήνη: Με το όνομα Ισμήνη είναι κυρίως γνωστή η κόρη του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, αδελφή της Αντιγόνης. Η ετυμολογική προέλευση του ονόματος είναι νεφελώδης.
Πηνελόπη: Προέρχεται από τις αρχαίες ελληνικές λέξεις «πήνη» (νήμα) και «λέπω» (ξετυλίγω). Η Πηνελόπη είναι η υφάντρα, τόσο ετυμολογικά όσο και λογοτεχνικά.
Φαίδρα: Ήταν κόρη του Μίνωα και της Πασιφάης και σύζυγος του μυθικού Θησέα. Σημαίνει φωτεινή, λαμπερή.