Τις στημένες δημοσκοπήσεις που λένε «ευρώ πάση θυσία» πίστεψε ο Αλέξης Τσίπρας – και αυτό ήταν το ολέθριο λάθος του. Ενώ πριν από επτά μόλις μέρες ο κόσμος τού είχε πει «όχι άλλα μέτρα, ό,τι κι αν γίνει», εκείνος αποσιώπησε το «ό,τι κι αν γίνει», που σαφώς αποδεχόταν τη ρήξη παρά την παράδοση άνευ όρων.
του Νίκου Μωραΐτη
Το Facebook και το Twitter, όπως οι συζητήσεις στο μετρό και μία κουβέντα στο περίπτερο ή στην ουρά των ΑΤΜ, είναι καθρέφτες της κοινωνίας. Μπορεί να δείχνουν την εικόνα λίγο λοξά, λίγο μεγεθυμένα, αλλά είναι καθρέφτες. Δείχνουν μία αλήθεια, εννοώ. Σε αντίθεση με τις κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις του ψεύδους, που έδειχναν ότι ο κόσμος ήταν διατεθειμένος να δεχτεί ασμένως το πακέτο Γιουνκέρ (αυτό που απορρίφθηκε με το βροντερό 61,3%).
ΕΙΚΟΣΙΠΕΝΤΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΞΩ έπεσαν τα γκάλοπ στην πρόβλεψη των αποτελεσμάτων του δημοψηφίσματος και είναι τα ίδια γκάλοπ που αναμασούσαν επί μήνες ότι ο κόσμος ήθελε κατά 80% ευρώ και προέκρινε ακόμη και μία κακή συμφωνία από τη ρήξη. Αυτά τα γκάλοπ εξαπάτησαν τον Έλληνα πρωθυπουργό.
Τις στημένες δημοσκοπήσεις που λένε «ευρώ πάση θυσία» πίστεψε ο Αλέξης Τσίπρας – και αυτό ήταν το ολέθριο (διαισθητικό, αν όχι πολιτικό) λάθος του. Ενώ πριν από επτά μόλις μέρες ο κόσμος τού είχε πει «όχι άλλα μέτρα, ό,τι κι αν γίνει», εκείνος αποσιώπησε το «ό,τι κι αν γίνει», που σαφώς αποδεχόταν τη ρήξη παρά την παράδοση άνευ όρων. Έπεσε όλο το παλιό πολιτικό σύστημα πάνω του -και ο πρόεδρος της δημοκρατίας- για να τον ωθήσει στη λάθος ανάγνωση.
Κι αν δεν μπόρεσε να διαβάσει σωστά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος που ο ίδιος προκάλεσε, κι αν δεν μπόρεσε να διαβάσει σωστά τη λαοθάλασσα του Συντάγματος που ούρλιαζε «όχι», το χθεσινοβραδινό χαμό στα social media δεν υπήρχε ένας συνεργάτης του να του τον μεταφέρει;
Μία χώρα ολόκληρη παρακαλούσε «Αλέξη, φύγε», «Αλέξη, γύρνα πίσω». Κι εκείνος έμεινε. Και καλείται σήμερα να εφαρμόσει ένα σκληρό τρίτο μνημόνιο, το οποίο ουδέποτε θα πέρναγε από τη χώρα χωρίς αριστερή ρητορική.
Μακάρι να τον δικαιώσει η Ιστορία. Μακάρι να έκανε εκείνος την οδυνηρή αλλά σωστή επιλογή και εμείς τη λάθος. Είναι καθαρός ο Τσίπρας. Δεν έχει καμία σχέση με τα λαμόγια που κυβέρνησαν αυτή τη χώρα. Και έντιμος. Δεν μπορώ να παραβλέψω τις πολιτικές του αρετές, αλλά δεν μπορώ και να μην αισθανθώ αυτό που φωλιάζει σήμερα σε έναν ολόκληρο λαό. Αυτή την κρυμμένη ωρολογιακή βόμβα της απογοήτευσης.
Ποιοι χαίρονται σήμερα; Βλέπω κάτι κυρίες που έτρεμαν για τα ευρώ τους και προπαγάνδιζαν υπέρ του «ναι», που βρήκαν στον Αλέξη τον ήρωά τους. Και κάτι βολεμένα παιδάκια που είδαν στο πρόσωπό τους τον ηγέτη ξαφνικά.
Το «όχι» στέκεται προδομένο, εξαπατημένο ή -στην καλύτερη περίπτωση- βουβό, άναυδο, σε θλίψη ή κατάθλιψη. Ο Αλέξης Τσίπρας διάλεξε να εκπροσωπήσει ως πρωθυπουργός το «ναι» που μειοψήφισε. Από σήμερα αλλάζει εκλογική πελατεία, αλλάζει ψηφοφόρους. Ας μείνει λοιπόν με τους νέους του οπαδούς, τις κυρίες με τις ωραίες κουπ και τους Β.Π. νεαρούς που θα περάσουν «ουάου» καλοκαίρι τώρα που βρέθηκε λύση. Α, και με τα συγχαρητήρια του Άδωνη Γεωργιάδη και του Γεράσιμου Γιακουμάτου.
Περισσότερες ειδήσεις εδώ.