του Νίκου Μωραΐτη
Να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους;
Ο Σάκης Ρουβάς έχει να κάνει τρία χρόνια επιτυχία, έχει τρία χρόνια να βγάλει έστω και ένα τραγούδι που να ακουστεί μαζικά. Από εκεί ξεκινούν όλα. Γιατί αν αυτή τη στιγμή είχε σουξέ στο χώρο στον οποίο πραγματικά ανήκει, δεν θα έπαιρνε ούτε το ρόπαλο του Ηρακλή, ούτε το ρόπαλο της προπαγάνδας υπέρ του ναι.
Ο Σάκης Ρουβάς, αισθανόμενος ότι το τραγούδι που έλεγε για εκείνον έχει τελειώσει -ή τελοσπάντων δεν του βγαίνει στην παρούσα φάση- προσπαθεί (και καλά κάνει) να αναζητήσει ένα νέο ρόλο. Όχι με ησυχία, αλλά με αγωνία. Γι” αυτό δεν έχει καταλήξει αν ο νέος ρόλος του θα είναι στη σκηνή του θεάτρου, σε θέση τενόρου στο ρεπερτόριο του Θεοδωράκη ή στο ψηφοδέλτιο του Αντώνη Σαμαρά. Σε κάθε περίπτωση, έχει τους ισχυρούς εκείνους φίλους που μπορούν να του εξασφαλίσουν από μία θέση στην Επίδαυρο μέχρι ένα έδρανο στο κοινοβούλιο.
Φυσικά, κάθε καλλιτέχνης έχει το δικαίωμα να τοποθετείται πολιτικά, πόσω μάλλον σε μία τόσο κρίσιμη στιγμή για τη χώρα. Και, όντως, δεκάδες καλλιτέχνες πήραν αυτές τις μέρες σαφή θέση υπέρ του «ναι» ή του «όχι».
Κανείς όμως δεν το έκανε με προκλητικό τρόπο, όπως ο Σάκης Ρουβάς.
Κανείς δεν ανέβασε ένα επαγγελματικό βίντεο, από επαγγελματικό συνεργείο, με σκηνοθέτη, σενάριο, φωτογραφία και το κατάλληλο σκηνικό από πίσω (αλήθεια, Σάκη, το μπαλκόνι του σπιτιού σου βλέπει την απέναντι πολυκατοικία;).
Το βίντεο που ανέβασε ο Σάκης Ρουβάς δεν έχει κανένα στοιχείο αυθορμητισμού, αλλά όλα τα στοιχεία του διαφημιστικού σποτ. Απλώς, αντί για την αγελαδίτσα, το προϊόν είναι τα πρόβατα. Και θα ήταν πολύ πιο έντιμο, αν στο τέλος του σποτ έπεφταν τα στοιχεία του «ναι» και αποτελούσε τμήμα της επίσημης διαφημιστικής εκστρατείας.
Αυτοί που μανατζάρουν τον Ρουβά και αυτοί που τον έπεισαν να εκφωνήσει ένα τέτοιο κείμενο προσφέρουν πολύ κακή υπηρεσία στον τραγουδιστή. Το ίδιο και ο σκηνοθέτης του, που του είπε να αγριεύει σε ορισμένες στιγμές, διεκδικώντας βραβείο ερμηνείας Κώστα Πρέκα.
Εκείνος, όμως, που τον καθιστά διαβλητό στα μάτια του κοινού, είναι ο σεναριογράφος του. Επισημαίνω οκτώ εξόφθαλμες σεναριακές γκάφες:
Γκάφα 1η: Ξεκινάει με τη φράση «γιατί πρέπει να είμαστε διχασμένοι;», την ώρα που ο πρωταγωνιστής πρόκειται να πάρει θέση σε ένα δημοψήφισμα διλημματικού χαρακτήρα, υπέρ του «ναι» ή του «όχι». Η ατάκα αυτή θα είχε νόημα μόνο εφόσον ο ηθοποιός έβγαινε και τηρούσε στάση ουδετερότητας.
Γκάφα 2η: «Γιατί πρέπει να αποφασίσω με ένα ναι ή με ένα όχι, σε ένα ερώτημα που πια δεν ισχύει;». Είναι το πολιτικό επιχείρημα της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και των καναλιών. Ότι τάχα έχει αποσυρθεί η πρόταση των δανειστών, ενώ το τελεσίγραφο ήταν υπαρκτό και συγκεκριμένο.
Γκάφα 3η: «Κι αν η άποψη μου είναι ναι στην Ευρώπη αλλά όχι στα σκληρά μέτρα, τι επιλέγω;». Αυτή είναι ακριβώς η θέση που εκπροσωπεί ο Τσίπρας στο δημοψήφισμα. Ναι στην Ευρώπη, όχι στα σκληρά μέτρα των δανειστών. Δεν σου το είπαν, Σάκη;
Γκάφα 4η: «Έχουμε υποφέρει πολύ τα τελευταία πέντε χρόνια, με θυσίες που δεν απέδωσαν». Η μεγαλύτερη, ίσως, γκάφα. Κανείς από τους καλλιτέχνες πρώτης γραμμής, που έχουν τοποθετηθεί υπέρ του «ναι» ή του «όχι», δεν είχε το θράσος να παραστήσει τον μέσο Έλληνα που υποφέρει. Ξέρουμε όλοι πως αυτοί οι άνθρωποι είναι καλά αμειβόμενοι και δικαίως, αφού ανήκουν, όπως είπα, στην πρώτη γραμμή. Πόσω μάλλον το Νο1 pop icon των δεκάδων διαφημιστικών, από τα γιαούρτια μέχρι το «έχω φιλήσει τον Σάκη».
Γκάφα 5η: «Η Ευρώπη έχει μεγάλη ευθύνη. Έχουμε όμως και εμείς ευθύνη για τις επιλογές μας». Εδώ ο πρωταγωνιστής του σποτ επανέρχεται στο ρόλο πολιτευτή, απλώς στη συνταγή ΝΔ προστίθεται εσάνς Ποταμίσια.
Γκάφα 6η: «Με το όχι στην Ευρώπη, χάνουμε τους φυσικούς μας συμμάχους». Οι φυσικοί μας σύμμαχοι, Σάκη, είναι οι λαοί. Οι λαοί των κρατών της Ευρώπης που διαδηλώνουν μαζικά αυτές της ημέρες υπέρ της Ελλάδας, κρατώντας στα ελληνικά το «όχι» χωρίς να πληρώνονται.
Γκάφα 7η: «Πρέπει να μείνουμε Ευρωπαίοι». Κανείς δεν τον ενημέρωσε ότι ο ίδιος ο Σόιμπλε δήλωσε πως και με «ναι» και με «όχι» η Ελλάδα μένει στην Ευρωζώνη;
Γκάφα 8η: «Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να είναι πιο δυνατή στην Ευρώπη, που είναι απόρροια του ελληνικού πνεύματος, του ελληνικού πολιτισμού». Εδώ μπαίνει εντός του σώματος του ποπ ειδώλου η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ.
Φυσικά, όλα αυτά που ανέφερα ως «γκάφες», εκθέτουν βαριά κάποιον που θέλει να διατηρήσει μία στοιχειώδη αντικειμενικότητα. Εάν σκοπός του είναι να πολιτευτεί στις επόμενες εκλογές, δεν είναι καθόλου γκάφες αλλά οργανωμένο σχέδιο.
Τώρα αποδεικνύεται ότι κομμάτι αυτού του σχεδίου ήταν το «Άξιον Εστί». Τμήμα ενός καλοδουλεμένου promo που θέλει να μας παρουσιάσει τον πολιτικό Σάκη Ρουβά.
Είχα γράψει τότε ότι κάθε καλλιτέχνης έχει δικαίωμα να τραγουδήσει ό,τι θέλει και ότι κανένα έργο δεν κινδυνεύει από καμία ερμηνεία. Ο Σάκης Ρουβάς είχε φορέσει τα καλά του, είχε ποζάρει πίσω από το μικρόφωνο, είχε ανταλλάξει τη φωνή του με εκείνη του Μάριου Φραγκούλη και είχε τραγουδήσει. Μαγκιά του.
Ενάμιση μήνα μετά, αποδεικνύεται ότι παπαγάλισε τα λόγια του Ελύτη όπως τα λόγια του σεναριογράφου που έγραψε το λόγο του υπέρ του ναι.
Πέρασε το κείμενο από τα χείλη, αλλά στο μυαλό δεν έφτασε. Ούτε καν για να ξύσει, να πειράξει, να ενοχλήσει τα δεδομένα ενός καλοβολεμένου ποπ ήρωα.
Γιατί ο Ελύτης λέει «μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου». Όχι «μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τον Σόιμπλε».
Υ.Γ.: Εξήγησα τους λόγους για τους οποίους, κατά τη γνώμη μου, η στάση του Σάκη Ρουβά είναι προκλητική. Διαπιστώνω όμως ότι είναι και βαθιά αντοδημοκρατική. Κάτω από το βίντεο, υπήρχαν χθες χιλιάδες σχόλια, κατά συντριπτικό ποσοστό αρνητικά. Σήμερα αυτά τα σχόλια έχουν διαγραφεί και η δυνατότητα προσθήκης σχολίων έχει απενεργοποιηθεί. Ο Σάκης και οι εντολείς του μένουν στην Ευρώπη του Μεσαίωνα. Και σας καλούν να κάνετε το ίδιο.
Περισσότερες ειδήσεις εδώ.