Οι παιδικές ζωγραφιές συχνά μιλούν πιο δυνατά από τις παιδικές φωνές, αποκαλύπτοντας με γλαφυρότητα τι πραγματικά συμβαίνει στις ψυχούλες των παιδιών. Όταν δε οι ψυχές αυτές έχουν δεχτεί απανωτά πλήγματα, από τις πιο μικρές ηλικίες, φανταστείτε πόσα έχουν να πουν μέσα από την ελευθερία του χαρτιού και του μαρκαδόρου. Η δημοσιογράφος του Buzzfeed, Rossalyn Warren, βρέθηκε σε προσφυγικό στρατόπεδο στη Γευγελή της ΠΓΔΜ και συνάντησε μικρά προσφυγόπουλα από τη Συρία που μόλις είχαν διασχίσει τα ελληνικά σύνορα. Την ώρα εκείνη κάποια από αυτά ζωγράφιζαν, πήγε κοντά τους και μίλησε με όσα τύχαινε να γνωρίζουν Αγγλικά. Τους ζήτησε να τις δείξουν τις ζωγραφιές τους...
Τα περισσότερα παιδιά, γράφει χαρακτηριστικά η Warren, ήταν ανήσυχα και τρομαγμένα. Κάποια έκλαιγαν με το παραμικρό. Μια εθελόντρια του στρατοπέδου είπε στη Warren ότι δεν είναι μόνο τα ψυχικά τραύματα του πολέμου που έχουν εξαντλήσει αυτά τα παιδιά, αλλά και σωματικά τραύματα από επιθέσεις ή ακόμα και βιασμούς που έχουν δεχτεί κατά την διάρκεια του ταξιδιού τους, τόσο εκείνα όσο και οι μανάδες τους, οι οποίες συχνά ταξιδεύουν χωρίς τους άντρες τους. Φαντάζεστε, λοιπόν, πόσα μηνύματα μπορεί να κρύβουν οι ζωγραφιές τους, όπως θα τις δείτε παρακάτω. Τα παιδιά εξηγούν στη Warren τι σημαίνει η κάθε μία:
Το παιδί είπε ότι ζωγράφισε εκείνον και τον πατέρα του που είναι ακόμα στη Συρία. Είπε ότι ο πατέρας του ισούται με την αγάπη
"Να είμαι μακριά από τον πόλεμο"
"Να είμαι πουλί και να πετάξω μακριά"
"Ένα λουλούδι για να μη νιώθω μόνη μέσα μου"
"Θέλω να είμαι χαρούμενος"
"Θέλω να είμαι ελεύθερη σαν ποτάμι"
Πολλά παιδιά έγραφαν Love (Αγάπη) στις ζωγραφιές τους
"Ελπίδα για μια νέα αρχή"
"Ένα σπίτι" -αυτό ζωγραφίζουν τα περισσότερα παιδιά...
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.