Η σάτιρα, με την έννοια που τη χρησιμοποιούμε σήμερα, προέρχεται από το έργο του Λατίνου ποιητή Εννίου και δεν έχει καμία σχέση με τους δικούς μας σάτυρους και το σατυρικό δράμα.
Όταν ο Λατίνος ποιητής Έννιος (Ennius, 239-169 π.Χ.) έγραψε το έργο του Saturae, ποικίλης θεματολογίας, κάτι αντίστοιχο με τα ελληνικά σύμμεικτα, το ονόμασε έτσι κατ’ αναλογία προς ένα πιάτο γεμάτο με ποικίλα εδέσματα που το έλεγαν (lanx) satura. Η έμμετρη σάτιρα με το σκωπτικό ύφος ως κριτική της ανθρώπινης μωρίας και διαφθοράς ήρθε αργότερα, με τα ποιήματα του Λουκίλιου, του Οράτιου και του Γιουβενάλη.
Καθώς περνούσαν τα χρόνια η ορθογραφία της λέξης άλλαξε σε satira, μπερδεύτηκε η σάτιρα με τους δικούς μας σάτυρους και το σατυρικό δράμα, γραφόταν και satyra, χρησιμοποιούσαν και το επίθετο satyricus για το σατιρικό και, όταν έφτασε κάποια στιγμή η λέξη στην Αγγλία, έγραφαν έτσι κι αλλιώς συχνότατα τις λέξεις με «y» αντί για «i» και έγινε η πλήρης παρεξήγηση. Η διόρθωση, ότι η λεπτή ρωμαϊκή σάτιρα δεν είχε σχέση με τους σάτυρους, έγινε το 1605, αλλά πέρασε πάνω από ένας αιώνας για να καθιερωθεί στην Αγγλία η ορθογραφία satire. Τη διόρθωση την έχουμε κάνει κι εμείς και πλέον η σάτιρα γράφεται με «ι».
Δείτε περισσότερα γλωσσικά λάθη εδώ.
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Φιλόλογος