Τα παιδικά παραμύθια οφείλουν να είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας του παιδιού ιδιαίτερα τις ημέρες των εορτών, όπου οι υλικές προκλήσεις εύκολα τα αποσπούν και τα αποσυνδέουν από την αξία τους.
Μέσα από τις στρωτές ιστορίες των χριστουγεννιάτικων παραμυθιών, το παιδί εμβαθύνει σε σημαντικές ανθρώπινες έννοιες και αξίες όπως είναι π.χ. η έννοια του καλού και του κακού. Παράλληλα έρχεται σε μια πρώτη επαφή με οικουμενικές υπαρξιακές «αγωνίες» όπως είναι η ζωή και ο θάνατος, η ευθύνη, η αρχή και το τέλος κ.ο.κ.
Τα χριστουγεννιάτικα παραμύθια προσφέρουν τη δυνατότητα σε παιδί και γονιό να έρθουν πιο κοντά μέσα από αυτό το ποιοτικό μοίρασμα. Το παιδί αφήνεται με τη σκέψη και τη φαντασία του μέσα στην πλοκή, ταυτίζεται ή όχι με τους πρωταγωνιστές και ελεύθερα εκφράζει τις ενδόμυχες προσωπικές του αγωνίες ή ανασφάλειες. Εκεί ο γονιός μπορεί να του απαντήσει και να το ανακουφίσει.
Αναφορικά με τη γνωστική εξέλιξη του παιδιού, ένα παραμύθι το βοηθά να διαχωρίζει το πραγματικό από το μεταφορικό και από το συμβολικό. Με αυτόν τον τρόπο αρχίζει και ωριμάζει η δυνατότητά του να σκέφτεται αφαιρετικά.
Το σύμβολο του Αγιου Βασίλη, όντας η προσωποποίηση της αγάπης και του «καλού», βοηθά ως πρότυπο το παιδί να επεξεργαστεί και να εξοικειωθεί με σημαντικές ηθικές αξίες όπως είναι οι αρετές της γενναιοδωρίας, της προσφοράς, της καλοσύνης, της ευγένειας κ.ο.κ.
Μέχρι ποια ηλικία οφείλουν οι γονείς να διαβάζουν στα παιδιά τους χριστουγεννιάτικα παραμύθια και να συντηρούν τους χριστουγεννιάτικους μύθους;
Μέχρι να αντιληφθούν ότι το παιδί θέλει και είναι έτοιμο να καταρρίψει τους χριστουγεννιάτικους μύθους. Το παιδί θα καθοδηγήσει τον γονιό στον δρόμο αυτόν. Τα παραμύθια, ιδίως από την γ Δημοτικού και έπειτα, το παιδί μπορεί να τα διαβάζει μόνο του το βράδυ στο κρεββάτι του προτού κοιμηθεί χωρίς την παρουσία του γονιού.
Κάποιοι γονείς μπορεί να παρατηρήσουν ότι το παιδί τους αναπτύσσει μια δυσκολία να αποσυνδεθεί συναισθηματικά από τους χριστουγεννιάτικους μύθους, παρότι ωριμάζει και αναπτύσσεται φυσιολογικά σε άλλους τομείς της ζωής του.
Τότε θα πρέπει να μιλήσουν μαζί του και να εντοπίσουν ποια ανάγκη καλύπτει η σύνδεση αυτή και να ψάξουν να βρουν εναλλακτικούς τρόπους να του την καλύψουν.
Μυρσίνη Κωστοπούλου
ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια (PhD)