Όταν ένα μηχάνημα δεν δουλεύει, το επισκευάζουμε ή το αντικαθιστούμε. Όταν βλέπουμε ότι κάτι δεν «δουλεύει» στο παιδί μας γιατί να επιμείνουμε σε αυτό; Με άλλα λόγια, δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες ανάγκες, συνεπώς πρέπει να προσαρμόζουμε τις μεθόδους μας σε κάθε παιδί. Φυσικά, οι δασκάλες θα ζητήσουν από τα παιδιά να κάνουν αντιγραφή την ορθογραφία τους, αλλά για πολλά παιδιά η αντιγραφή δεν οδηγεί με κανέναν τρόπο στην εκμάθηση της ορθογραφίας. Η Μαρία Καριωτάκη, δασκάλα και συγγραφέας του βιβλίου «Η κυρία Σιντόρε και η μουσική ορθογραφία», προτείνει έναν άλλο τρόπο που ίσως είναι πιο χρήσιμος σε κάποια παιδιά.
Αν παρατηρείτε ότι κάποιο παιδί αδυνατεί να απομνημονεύσει μακροπρόθεσμα τις λέξεις της καθημερινής ορθογραφίας μπορείτε να κάνετε το εξής:
Κάθε μέρα να επιλέγετε 2-3 «δύσκολες» λέξεις από την ορθογραφία και αυτές θα είναι οι λέξεις που το παιδί θα πρέπει να πλάσει με την πλαστελίνη. Τα φωνήεντα θα πρέπει να έχουν πάντα ένα σταθερό χρώμα (π.χ. το ωμέγα θα είναι πάντα γαλάζιο). Ζητήστε από το παιδί να πλάσει τα γράμματα των λέξεων και να τα τοποθετήσει σε μια κόλλα χαρτί με ευθείες γραμμές.
Αφού τελειώσει με αυτό μπορείτε να του υπαγορεύετε την πρόταση της ορθογραφίας με τις λέξεις αυτές και να του ζητήσετε να κάνει αυτοδιόρθωση, βλέποντας τις λέξεις της πλαστελίνης. Κάθε μέρα να κρατάτε τις λέξεις πάνω σε κόλλες χαρτί και κάθε βδομάδα, όταν θα έχουν μαζευτεί περίπου 15 λέξεις, μπορείτε να τις απλώνετε όλες στο πάτωμα και να ζητάτε από το παιδί να κρατάει τη ρίζα της λέξης και να πλάθει άλλες καταλήξεις, ώστε να προκύπτουν παράγωγα ή σύνθετες λέξεις (π.χ. αν έχει τη λέξη «παιδί» μπορεί να φτιάξει τη λέξη «παιδικό» ή «παιδίατρος»). Μπορεί, επίσης, να τις βάλει στη σειρά και να φτιάξει προτάσεις, προσθέτοντας κι άλλες λέξεις αν θέλει. Μια άλλη πρόταση είναι να τις ομαδοποιεί (π.χ. σε μία κόλλα χαρτί όλες όσες έχουν ωμέγα στη ρίζα).
Αφού τελειώσει η διαδικασία αυτή μπορείτε να του υπαγορεύσετε όλες τις λέξεις μαζί για να δείτε πόσες θυμάται. Μετά από αυτό μπορεί το παιδί να χαλάσει τις λέξεις και να ξαναρχίσει με νέες λέξεις. Καλό είναι να κρατάτε μια λίστα με όλες τις λέξεις που έχει πλάσει και να του ζητάτε να τις γράψει μετά από κάποιες μέρες για να τις ξαναθυμηθεί.
Αυτή είναι μια διαδικασία που θα πρέπει να γίνεται με χαλαρότητα στο σπίτι και όχι στο σχολείο. Αν η δασκάλα ή ο γονέας κρίνουν ότι το παιδί έχει ανάγκη από κάποιον εναλλακτικό τρόπο απομνημόνευσης της καθημερινής ορθογραφίας μπορούν να το δοκιμάσουν. Στην αρχή ίσως να χρειαστεί η επίβλεψη κάποιου μεγάλου, αλλά σιγά-σιγά θα γίνει μια ρουτίνα για το παιδί που θα μπορεί να την κάνει μόνο του.
Αυτή η δραστηριότητα βοηθά πολύ τα παιδιά που έχουν την τάση να αντιγράφουν λάθος μια λέξη, ακόμα κι αν τη βλέπουν στην ακριβώς από πάνω γραμμή. Αν όμως μπουν στη διαδικασία να πλάσουν τα γράμματα με την πλαστελίνη, θα αναγκαστούν να παρατηρήσουν καλύτερα την κάθε λέξη. Επιπλέον, βοηθά πολύ και το χρώμα που τονίζει και ξεχωρίζει το κάθε σύμφωνο.
Μια άλλη πρόταση είναι να χρησιμοποιήσετε τα ίδια χρώματα που έχετε επιλέξει για κάθε σύμφωνο για να «πατάει» πάνω από το μολύβι την αντιγραφή αφού βεβαιωθείτε ότι η αντιγραφή έχει γίνει σωστά. Δεν πρέπει να ταλαιπωρείτε τα παιδιά με μεθόδους που δεν έχουν αποτέλεσμα για εκείνα, δοκιμάστε εναλλακτικούς τρόπους μέχρι να βρείτε αυτόν που του ταιριάζει!
Περισσότερες εκπαιδευτικές συμβουλές εδώ.