Πόσο καλά γνωρίζετε ένα δημόσιο πρόσωπο που παραχωρεί συνεντεύξεις και δέχεται να στηθεί μπροστά από τους φωτογράφους και από τα δημοσιογραφικά μικρόφωνα; Να υποθέσουμε ότι γνωρίζουμε ένα ποσοστό της τάξης του 70%, ανάλογα βέβαια και με το κατά πόσο ειλικρινής και αποκαλυπτική είναι η διασημότητα με την οποία ασχολούμαστε.
Εν τω μεταξύ, η άνθιση των social media (Instagram, Facebook κ.α.) επιτρέπει σε πολλούς επώνυμους χρήστες να ανοίξουν περαιτέρω την κλειδαρότρυπα στο αδηφάγο κοινό που διψά για ολοένα και περισσότερες ζουμερές λεπτομέρειες για τη προσωπική τους ζωή.
Στον αντίποδα, υπάρχουν και εκείνοι που παρά το γεγονός ότι είναι προβεβλημένες φυσιογνωμίες, δεν είναι τίποτα δημοσίως γνωστό για τις ζωές τους. Όπως θα περίμενε κανείς, για την ταυτότητα των «μυστήριων» έχουν υποστηριχθεί πολλές θεωρίες μιας και βιογραφικές πληροφορίες δεν υπάρχουν, ελάχιστες φωτογραφίες πιστοποιούν την ύπαρξή τους τη στιγμή μάλιστα που το μυστήριο γιγαντώνεται και την εποχή του διαδικτύου καθώς ακόμα και το ίντερνετ κρατά το στόμα του αναπάντεχα κλειστό.
Παρακάτω, δείτε μερικές τέτοιες περιπτώσεις διασήμων που επέλεξαν το δρόμο της διακριτικότητας και του μυστηρίου να πλανάται πάνω από τις ζωές τους, όπως είναι ο Banksy και ο δικός μας Αρκάς.
JR
Γεννήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 1983, πιθανότατα -μάλλον σίγουρα- στη Γαλλία και είναι ένας παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνης του δρόμου, όπως ο περίφημος πια Banksy. To JR είναι ψευδώνυμο και ο ίδιος περιγράφει τον εαυτό του ως φωτογράφο που τοποθετεί- εκθέτει ασπρόμαυρες εικόνες σε δημόσιους χώρους - μια τεχνική που θυμίζει έντονα το γκράφιτι. Όπως δηλώνει, ο δρόμος είναι «η μεγαλύτερη γκαλερί τέχνης του κόσμου».
Ξεκίνησε δειλά από τους δρόμους του Παρισιού και πλέον αποτελεί μια ξεχωριστή φιγούρα στον κόσμο της τέχνης με πολλούς να τον χαρακτηρίζουν ως τον Ανρί Καριέ Μπρεσόν του 21ου αιώνα (θεωρείται ένας από τους κορυφαίους φωτογράφους του 20ου αιώνα). Έχει κερδίσει το βραβείο TED 2011 και παρά την ομιλία του για την τέχνη του και τι τον εμπνέει, το κοινό αγνοεί σχεδόν τα πάντα για εκείνον. Σήμα κατατεθέν του είναι το καπέλο και τα γυαλιά ηλίου αλλά εκτός από αυτά ουδείς- εκτός από τους οικείους του- γνωρίζει το παραμικρό για τη ζωή του μυστηριώδους Γάλλου.
Daft Punk
Το 2013 ήταν μια πολύ τυχερή χρονιά για το μουσικό δίδυμο από τη Γαλλία. Το χορευτικό και αισιόδοξο «Get Lucky» τους που έδωσαν να ερμηνεύσει ο ταλαντούχος Pharrell Williams, τους έδειξε ξανά το δρόμο προς τη δόξα, με το κομμάτι να έχει πάνω από 240 εκατομμύρια views στο YouTube. Και τι μ’ αυτό; Οι Thomas Bangalter και Guy-Manuel de Homem-Christo δεν πέταξαν τα κράνη τους από τη… χαρά τους και έτσι το μυστικό τους παρέμεινε ασφαλές.
Τα δυο μέλη του γκρουπ που χαρίζει υπέροχες house music, funk, techno, disco, rock και synthpop συνθέσεις από το 1993 κρύβουν τα πρόσωπά τους πίσω από καλογυαλισμένα ρομποτικά κράνη- αν και δεν είναι λίγες οι φορές που τους έχουν «τσακώσει» χωρίς αυτά. Όπως και να έχει, ελάχιστα είναι γνωστά για τις ζωές τους συντηρώντας με αυτό τον τρόπο την αύρα μυστηρίου που τους τυλίγει από την αρχή της καριέρας τους.
Banksy
Ένας ακόμα street artist, ο Banksy δεν είναι ένας από τους διασημότερους και ευφυέστερος καλλιτέχνες, αλλά και ένας μυστηριώδης τύπος που βάλθηκε να μετατρέψει τα αστικά τοπία σε υπαίθρια σατιρικά μουσεία. Ο εκατομμυριούχος Άγγλος street painter, με μαεστρία κρατά την ταυτότητά του επτασφράγιστο μυστικό που με πείσμα δεν αποκαλύπτει όσα χρόνια και αν έχουν περάσει από τότε που άρχισε να κάνει θόρυβο με τα έργα του.
Έργα που πωλούνται έναντι αρκετών ευρώ και που κοσμούν τους τοίχους δεκάδων σελέμπριτις. Παρά την τεράστια επιτυχία του, το ευρύ κοινό δεν γνωρίζει διόλου το ποιος είναι και το πώς μοιάζει εμφανισιακά, με διάφορα σενάρια να κυκλοφορούν κατά καιρούς για την ταυτότητά του. Η Daily Mail μάλιστα είχε πριν καιρό αποκαλύψει ότι το πραγματικό του όνομα είναι Robin Gunningham, αλλά ποιος μπορεί άραγε να το επιβεβαιώσει;
Αρκάς
Καυστικά ερωτήματα, πιπεράτη σάτιρα, βιτριολικό χιούμορ και κάθε λογής «ασέβεια»: αυτά εν ολίγοις συνοψίζουν τα όσα «σαρώνει» με το πενάκι του ο αγαπητός στο ευρύ κοινό σκιτσογράφος. Κι όμως, τίποτα δεν είναι δημοσίως γνωστό παρά το γεγονός ότι είναι μια προβεβλημένη φυσιογνωμία. Ο Αρκάς εμφανίστηκε για πρώτη φορά με τον «Κόκορά» του το 1981 στο περιοδικό «Βαβέλ», υπογράφοντας πλέον ως Αρκάς.
Το πραγματικό όνομα καθώς και η ταυτότητά του εν λόγω συγγραφέα παραμένουν άγνωστα. Παρόλο που έχει αναφερθεί ως Αντώνης Ευδαίμων και Γεράσιμος Σπανοδημήτρης στα διάφορα κόμικς, εντούτοις θεωρούνται ως ψευδώνυμα. Όσο για το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο, αυτό το επέλεξε γιατί κατάγεται πιθανότατα από την Αρκαδία, όπως μαθαίνουμε και από την επίσημη ιστοσελίδα του. Και εδώ τελειώνουν όλα όσα γνωρίζουμε. Διαβάστε το αναλυτικό θέμα Αρκάς, ο μεγάλος διάσημος-αφανής σκιτσογράφος.
Τόμας Πίντσον
Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους Αμερικανούς λογοτέχνες της εποχής του. Ο συγγραφέας και μυθιστοριογράφος, που είναι περισσότερο γνωστός για τα έργα του, «V.», «Το Ουράνιο τόξο της Βαρύτητας» και «The Crying of Lot 49», παραμένει μια άκρως αινιγματική φυσιογνωμία εξαιτίας της συστηματικής και συνειδητής αποχή του από τη δημοσιότητα και τον Τύπο. Η αποστροφή του 79χρονου απέναντι στη δημοσιότητα, αποτελεί και τμήμα του μυστηρίου που σαν πέπλο έχει «υφανθεί» γύρω από το όνομά του. Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν παρά δύο διαθέσιμες φωτογραφίες του, από την περίοδο των μαθητικών σπουδών του και της θητείας του στο ναυτικό.
Ο Πίντσον έχει επιμελώς φροντίσει να μην έρχεται σε επαφή με δημοσιογράφους ενώ μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του δόθηκε για το περιοδικό New York Magazine το 1996. Πριν τη δημοσίευση του Mason and Dixon, ο τηλεοπτικός σταθμός CNN εντόπισε και κινηματογράφησε τον Πίντσον στο Μανχάτταν, ωστόσο ο ίδιος απαίτησε να μην προβληθεί, αίτημα που έγινε δεκτό.
Τζακ ο Αντεροβγάλτης
Λονδίνο, τέλη του 19ου αιώνα. Το ανατριχιαστικό αυτό όνομα ή μάλλον το ψευδώνυμο «Τζακ ο αντεροβγάλτης» («Jack the Ripper»), αρχίζει και σκορπά τον τρόμο αμέσως μετά από μια επιστολή που κάποιος έστειλε στο Κεντρικό Γραφείο Ειδήσεων του Λονδίνου, ισχυριζόμενος πως είναι ο δολοφόνος με αυτό το όνομα. Ο αγνώστου ταυτότητας δολοφόνος, προτιμούσε τα θύματά του να είναι γυναίκες οι οποίες εργάζονταν ως πόρνες -οι φόνοι γίνονταν σε δημόσιους χώρους (εκτός από ένα).
Αν και δεν είναι ξεκάθαρο πόσες ακριβώς γυναίκες σκότωσε ο Τζακ ο Αντεροβγάλτης, είναι γενικά αποδεκτό ότι δολοφόνησε πέντε, αν και κάποιοι υποστηρίζουν πως ήταν τέσσερις και κάποιοι άλλοι επτά ή περισσότερες. Και επειδή η ταυτότητα του στυγερού δολοφόνου δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, η ιστορία του Τζακ τον αντεροβγάλτη, έχει λάβει χαρακτηριστικά αστικού μύθου. Δεν είναι λίγοι οι ερευνητές-ερασιτέχνες και μη-, ή ακόμα και συγγραφείς και ιστορικοί που έχουν καταθέσει τις δικές τους θεωρίες αναφορικά με την ταυτότητα του δολοφόνου.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.