Μια τραγωδία παίζεται αυτές τις μέρες στις ακτές της Βόρεια Θάλασσας. Μια ιστορία αγάπης όπου οδηγεί στον θάνατο.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της φάλαινας-φυσητήρας είναι πως όταν εντοπίζει το άλλο του μισό, το ταίρι του, αποφασίζει να είναι για πάντα μαζί σου. Δεν μπορεί να τους χωρίσει το παραμικρό. Ακόμη και στον θάνατο, το αρσενικό ή το θηλυκό ακολουθεί τη μεγάλη του αγάπη.
Στα ανοικτά της Νορβηγίας, μια θηλυκή φάλαινα έπεσε σε μια νάρκη που είχε ξεμείνει από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Η φάλαινα βαριά τραυματισμένη, με το αναπνευστικό της σύστημα διαλυμένο βρήκε μια αμμώδη ακτή και προσάραξε εκεί, προκειμένου να «φύγει» ήρεμα και ειρηνικά.
Η αρσενική φάλαινα, το πιστό της ταίρι, δεν την άφησε. Την ακολούθησε, βγήκε μαζί της στην ακτή και πέθανε δίπλα στην αγάπη του. Ο θάνατος του αρσενικού δεν προήλθε από κάποιον τραυματισμό. Στην αμμώδη ακτή, όπου προσάραξε τα εσωτερικά του όργανα συντρίφτηκαν αργά και βασανιστικά από το ίδιο του το βάρος.
Τον τελευταίο καιρό πολλά κοπάδια φαλαινών επίσης χάνουν τον προσανατολισμό τους και προσαράζουν σε αβαθή όπου και παγιδεύονται και εν συνεχεία πεθαίνουν.
Ο λόγος είναι άγνωστος, αλλά οι ειδικοί λένε πως η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τα «όργανα πλοήγησης» που διαθέτουν στον εγκέφαλο τους τα τεράστια αυτά θηλαστικά.
Περισσότερες αληθινές ιστορίες εδώ.
Περισσότερες αληθινές ιστορίες εδώ.