Προσοχή είναι η ικανότητα του ατόμου να εστιάζει και να συγκεντρώνεται σε ένα ερέθισμα για ένα χρονικό διάστημα χωρίς να διασπάται. (Jacobs & Jacobs, 2004, σελ. 19)
Αναφερόμαστε στην αδυναμία συγκέντρωσης προσοχής ή δυσκολία στη συγκέντρωση προσοχής ή απροσεξία, όταν παρατηρούμε ότι το παιδί δεν μπορεί να παραμείνει συγκεντρωμένο σε μια δραστηριότητα, κάνει λάθη απροσεξίας, συχνά διασπάται, χαζεύει, αφαιρείται και δείχνει να μην ακούει.
Επίσης, συχνά δεν ακολουθεί μέχρι τέλους οδηγίες και αποτυγχάνει να ολοκληρώσει δραστηριότητες, συχνά ξεχνά αντικείμενα απαραίτητα για εργασίες (μολύβια, γόμα κλπ) ή ξεχνά καθημερινές δραστηριότητες .
Πολλά παιδιά δεν μπορούν να αρχίσουν την εκπαίδευση τους σε ακαδημαϊκές γνώσεις, γιατί δεν διαθέτουν μια ικανοποιητική Συγκέντρωση Προσοχής. Παρακάτω θα δοθούν κάποιες ευχάριστες δραστηριότητες για την ενίσχυση της Συγκέντρωσης Προσοχής.
Πολλά παιδιά δεν μπορούν να αρχίσουν την εκπαίδευση τους σε ακαδημαϊκές γνώσεις, γιατί δεν διαθέτουν μια ικανοποιητική Συγκέντρωση Προσοχής. Παρακάτω θα δοθούν κάποιες ευχάριστες δραστηριότητες για την ενίσχυση της Συγκέντρωσης Προσοχής.
Είναι σημαντικό να αφυπνίσουμε και να εξασκήσουμε την προσοχή του παιδιού. Αυτή η ικανότητα είναι απαραίτητη στη μάθηση και γενικότερα σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την αποστήθιση, την παρακολούθηση, αντιγραφή κλπ
Τα υλικά που θα χρειαστείτε είναι απλά αντικείμενα και υπάρχουν όλα μέσα σε ένα σπίτι, όπως κουμπιά, μολύβια, πιρούνια κλπ.
Οι δραστηριότητες είναι οι εξής:
– Χτυπήστε τα χέρια και ζητήστε από το παιδί να περπατήσει. Πρέπει να ακινητοποιηθεί μόλις σταματήσετε να χτυπάτε. Για μεγαλύτερα παιδιά αυξήστε το επίπεδο δυσκολίας, προσθέτοντας κι άλλους ήχους.
Π.χ. στο σφύριγμα τρέχεις, στα παλαμάκια κουτσό και όταν σταματήσω σταματάς κι εσύ. Βάλτε φαντασία και αυξήστε το επίπεδο δυσκολίας σταδιακά.
– Βάλτε το παιδί να τρέξει στο δωμάτιο. Πρέπει να σταματήσει μόλις του δείξετε ένα μολύβι.
– Μιλήστε στο παιδί ψιθυριστά και ζητήστε του να επαναλάβει αυτό που άκουσε. Για μικρά παιδιά αρκούν απλές λέξεις για μεγαλύτερα παιδιά απαιτούνται αρκετές προτάσεις.
– Όταν χτυπάτε τα χέρια, το παιδί περπατάει σαν τη γάτα. Όταν σταματάτε, πηδάει σαν το κουνέλι. Για μεγαλύτερα παιδιά η εναλλαγή χτυπώ χέρια και σταματάω να χτυπάω πρέπει να είναι γρήγορη και άμεση.
– Όταν δείχνετε ένα κουτάλι, σέρνεται με την κοιλιά σαν το φίδι. Όταν δείχνετε ένα πιρούνι, κάθεται στην καρέκλα. Όταν δείχνετε ένα μαχαίρι, πηδάει όπως ο λαγός.
– Ζητήστε από το παιδί να βάλει σε οριζόντια γραμμή πάνω στο τραπέζι μια σειρά κουμπιά από αριστερά στα δεξιά.
Παράδειγμα:
α) Ένα άσπρο, ένα μαύρο
β) Δυο μπλε, δυο κόκκινα
γ) Ένα μπλε, ένα άσπρο, ένα κόκκινο
– Κρατάει το παιδί στα χέρια του ένα μολύβι, μια οδοντογλυφίδα και ένα κουμπί. Όταν δείχνετε το χέρι κλειστό, το παιδί πρέπει να βάλει ένα κουμπί στο τραπέζι. Όταν δείχνετε το χέρι ανοιχτό, βάζει μια οδοντογλυφίδα. Όταν δείχνετε δυο δάχτυλα, βάζει ένα μολύβι.
Βάλτε με μια κάποια σειρά ένα πιρούνι, ένα κουτάλι και ένα μαχαίρι. Πάρτε τα και ζητήστε απ το παιδί να τα ξαναβάλει στην ίδια σειρά.
– Ζητήστε από το παιδί να βρει από τα παραμύθια του ζώα με δυο πόδια, λουλούδια με κόκκινο χρώμα, φρούτα στρογγυλά κλπ.
– Τοποθετούμε σε μια σειρά μαξιλάρια ή χαρτιά Α4 διαφορετικών χρωμάτων. Πηδάει από χαρτί/μαξιλάρι σε χαρτί/μαξιλάρι μεταφέροντας κάτι. Σε κάθε κόκκινο χαρτί/μαξιλάρι χτυπάει παλαμάκια σε κάθε κίτρινο χαρτί/μαξιλάρι λέει 1 ζώο.
Αυξάνουμε το επίπεδο δυσκολίας όσο περνάει ο καιρός και όταν βλέπουμε ότι τα καταφέρνει.
Προσθέστε κι άλλους παράγοντες για ένα μεγαλύτερο παιδί.
Είναι σημαντικό να διευκρινίσουμε ότι οι παραπάνω οδηγίες δεν αποτελούν ολοκληρωμένη παρέμβαση και θεραπεία για ένα παιδί με διαταραχή στη Συγκέντρωση Προσοχής του, αλλά, είναι διασκεδαστικές δραστηριότητες τις οποίες μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε ενισχυτικά και υποστηρικτικά.
Καλό παιχνίδι!!!!!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Jacobs, K., Jacobs, L. (2004). Quick reference dictionary for occupational therapy (4th ed.). USA: Slack
Jacobs, K., Jacobs, L. (2004). Quick reference dictionary for occupational therapy (4th ed.). USA: Slack
Κακούρος, Ε. , Μανιαδάκη, Κ. (2006). Ψυχοπαθολογία παιδιών και εφήβων: Αναπτυξιακή Προσέγγιση. Αθήνα: Τυπωθήτω
Ντώγιον Ρισάρ, Λ. (1988). Προετοιμάστε το παιδί σας για το σχολείο. Αθήνα : εκδόσεις Καστανιώτη
Περισσότερες συμβουλές εδώ.