Όταν προσπαθούμε να εξαντλήσουμε μια προσπάθεια, για να πετύχουμε κάποιο σκοπό, λέμε ότι «κάνουμε τα αδύνατα, δυνατά».
Τη φράση βρίσκουμε στο Ευαγγέλιο του Λουκά: «ὁ δὲ εἶπε· τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν» (18.27).
Η απόδοση στη Νεοελληνική: «Εκείνος είπε: “Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για το Θεό”»
Την έκφραση «τα αδύνατα δυνατά» τη βρίσκουμε και στον Ισοκράτη («Προς Δημόνικον» 7).
Λέει ο Ισοκράτης, ότι «η κτήσις της αρετής», εκτός του ότι είναι «κρείττων του πλούτου» (ανώτερη από τον πλούτο) και «χρησιμοτέρα της ευγενείας» (της ευγενικής καταγωγής), «δύναται να καταστήσει τα αδύνατα, δια τούς άλλους, δυνατά εις τούς ασκούντας την αρετήν».
Δείτε από πού βγαίνουν περισσότερες φράσεις εδώ.