![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMuaAOnR0x74yk0sZ9FQXj1rNUMpUNmkMYkizT4sQXemSWetZ4Ji-bPEbAKB0Ea63j_XPLkEiBjeqzPH7JOM-bvi7-znrMIOZlN4UBocM3iupqG8aAcNUsUZGWtEC1k2zRVlWmz7hg1oGf/s400/%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B5%25CE%25AF%25CE%25BF+%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2588%25CE%25B7%25CF%2582+%25287%2529.jpg)
Υπάρχουν λίγοι γενικοί κανόνες οι οποίοι ισχύουν για όλους. Ο καθένας πρέπει να βρει αυτούς που ισχύουν για τον εαυτό του.
- Τα περισσότερα τα ξεχνούμε αμέσως μετά το διάβασμα, γι’ αυτό πρέπει να ξεκινούμε αμέσως με την επανάληψη τμημάτων της ύλης που έχουμε να διαβάσουμε.
- Όσο πιο νωρίς ξεκινούμε την επανάληψη, τόσο πιο λίγες επαναλήψεις είναι απαραίτητες.
- Ακόμα και εάν ξεχάσουμε κάτι που μάθαμε καλά στο παρελθόν, μια επανάληψη θα το επανενεργοποιήσει.
- Όσο περισσότερες λεπτομέρειες περιέχει η ύλη, τόσο πιο πολλές επαναλήψεις είναι απαραίτητες.
Έτσι λοιπόν η μάθηση:
Δυσχεραίνεται:
|
Διευκολύνεται:
|
Εάν μαθαίνουμε μέσω παθητικού διαβάσματος και προσπαθούμε να αποστηθίσουμε.
|
Με την ενεργητική μάθηση:
θέτοντας ερωτήσεις στον εαυτό μας και αναζητώντας τις απαντήσεις. |
Εάν χανόμαστε στις λεπτομέρειες.
|
Με το να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το σημαντικό από το ασήμαντο.
|
Εάν αποφεύγουμε τις επαναλήψεις.
|
Με τις συχνές επαναλήψεις της ύλης σε κάθε στάδιο διαβάσματος.
|
Εάν απλώς αναγνωρίζουμε την ύλη.
|
Με την ελεύθερη απόδοση της ύλης.
|
Εάν παρουσιάζουμε αποφευκτική συμπεριφορά.
|
Με την αναγνώριση των αποφυγών και τη συνειδητή προσπάθεια αντίστασης.
|
Εάν διαβάζουμε χωρίς χρονικό και μαθησιακό πλαίσιο.
|
Με την επεξεργασία ενός μαθησιακού και χρονικού προγράμματος κατά τη διάρκεια του εξαμήνου και πριν τις εξετάσεις.
|
Εάν αφήνουμε την όρεξη, τη διάθεση και τα περιστασιακά γεγονότα να επηρεάζουν το πότε θα ξεκινήσουμε το διάβασμα.
|
Εάν ξεκινούμε το διάβασμα ακόμη και όταν αυτό μας φαίνεται προσωρινά, και κυρίως στην αρχή, δύσκολο.
|