Ένας ομοφυλόφιλος μπασκετμπολίστας. Ένας ατσούμπαλος χειρούργος. Ένας αυτοδίδακτος ασυρματιστής και μία κοπέλα που δεν ήξερε καλό σκι. Άνθρωποι που φαινομενικά δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους. Εκτός από το ότι οι ιστορίες που έμελλε να ζήσουν έκαναν την διαφορά και επηρέασαν τη ζωή πολλών ακόμη ανθρώπων στον πλανήτη.
Από την απoενοχοποίηση της gay κοινότητας μέχρι την εξέλιξη της Ιατρικής και από την τρύπα του όζοντος μέχρι την πρωτοπορία στις τηλεπικοινωνίες, παραθέτουμε παρακάτω πέντε μοναδικές «άγνωστες» περιπτώσεις ξεχωριστών ανθρώπων, όπως τις συγκέντρωσε το ListVerse.
Jason Collins: Ο πρώτος ανοιχτά gay μπασκετμπολίστας «Δεν είχα σκοπό να είμαι ο πρώτος ανοιχτά ομοφυλόφιλος αθλητής του αμερικανικού πρωταθλητισμού. Αλλά μιας και έγινα, είμαι χαρούμενος που άνοιξα αυτή τη συζήτηση», δήλωσε ο Jason Collins, παίκτης των Washington Wizards, λίγο μετά την αποκάλυψή του πως είναι gay, τον περασμένο Μάιο. Μετά από 12 χρόνια καριέρας, στα οποία πρόλαβε να επιλεχθεί 18ος στα Draft του ΝΒΑ, να αλλάξει πολλές ομάδες και να γίνει ένας επιτυχημένος σέντερ του κορυφαίου πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης στον κόσμο, ο Collins άνοιξε ένα ζήτημα ταμπού για τις ΗΠΑ, προκαλώντας αντιδράσεις από την πιο συντηρητική μερίδα του κοινού. Δεν ήταν λίγοι ωστόσο και οι υποστηρικτές του – μεταξύ αυτών και οι αστέρες του NBA Kobe Bryant και Kevin Durant, καθώς και ο Barack Obama και ο Bill Clinton. Παρ’ όλα αυτά, οι ακραίες θέσεις δεν έλειψαν: Η εκκλησία της Οκλαχόμα, διά στόματος ενός εκ των ηγετών της δήλωσε πως στην ομοφυλοφιλία του Collins και στην στήριξή του από τον παίκτη των Oklahoma Thunder, Kevin Durant, οφείλεται ο τυφώνας που χτύπησε πρόσφατα την πολιτεία.
Robert Liston: Ο άνθρωπος που άλλαξε τα χειρουργεία Πριν τον Liston, τα χειρουργεία σήμαιναν ένα και μόνο πράγμα:Ταχύτητα. Εκείνος, όμως, πέρα από την ταχύτητα – λέγεται ότι μπορούσε να ακρωτηριάσει ένα πόδι σε δυο-τρία λεπτά και να αφαιρέσει ένα χέρι σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα, κι όλα αυτά στις αρχές του 19ου αιώνα – έμελλε άθελά του να εισάγει στην καθημερινότητα των γιατρών όλου του κόσμου την έννοια της υγιεινής. Κι αυτό, χάρη στην… παντελή έλλειψή της που επεδείκνυε στα χειρουργεία του.
Λέγεται πως ο Liston χειρουργούσε φορώντας μια αιματοβαμμένη φόρμα και μπότες, πως κρατούσε το νυστέρι στο στόμα του και πως παρά την φήμη του ως ικανότατου γιατρού, προκάλεσε πολλούς θανάτους λόγω της ταχύτητας και της τσαπατσουλιάς του. Σε ένα συγκεκριμένα χειρουργείο μάλιστα είχε… 300% θανατηφόρα αποτυχία. Όχι μόνο έχασε έναν ασθενή προσπαθώντας να τον ακρωτηριάσει σε λιγότερο από δύο λεπτά, αλλά έκοψε κατά λάθος τα δάχτυλα και τα μέλη ενός βοηθού και ενός θεατή. Σίγουρα μετά από το «πέρασμά» του από τα χειρουργεία της Σκωτίας, η ιατρική κοινότητα αποφάσισε να αλλάξει προς το καλύτερο τις προϋποθέσεις υγιεινής. Πέρα από αυτό, όμως, ο Liston έμεινε στην ιστορία και για άλλη μία πρωτοπορία του: Ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε αναισθησία με αιθέρα στους ασθενείς του. Ναι, μέχρι τότε στα χειρουργεία, οι ασθενείς είχαν τις αισθήσεις τους καθ’ όλη την διάρκεια.
Artie Moore: Ο άνθρωπος που «έσπασε» το μήνυμα του ΤιτανικούΣτις 15 Απριλίου το 1912, ο Artie Moore «έπαιζε» με τον εξοπλισμό λήψης ραδιοσημάτων που είχε στήσει μόνος του στο σπίτι του στην Ουαλία, όταν ο δέκτης του έλαβε ένα ασυνήθιστο σήμα: Ήταν το SOS του Τιτανικού, που είχε χτυπήσει σε παγόβουνο και βυθιζόταν κάπου στον Ατλαντικό. Τα σήματα Morse από το υπερωκεάνιο ανέφεραν την ακριβή θέση του, αλλά όταν ο Moore έσπευσε στις αρχές για να τις ειδοποιήσει, οι υπεύθυνοι τον απέπεμψαν, θεωρώντας παρανοϊκά τα νέα για το ναυάγιο του «αβύθιστου» πλοίου. Χρειάστηκαν άλλες δύο ημέρες μέχρι να φτάσουν και επισήμως τα νέα του ναυαγίου στις αρχές αλλά και στον τύπο, ο οποίος έκανε λόγο και για τον άνθρωπο που είχε αποκωδικοποιήσει το SOS του Τιτανικού με αυτοσχέδια μέσα, 4.000 μίλια μακριά από το ναυάγιο. Τα νέα έφτασαν μέχρι τον Μαρκόνι, τον πρωτοπόρο των ραδιοσημάτων, που προσέφερε δουλειά στον Moore, ο οποίος φυσικά την αποδέχτηκε. Η δουλειά του αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες συνεισφορές στον χώρο των ραδιοφωνικών και ασύρματων επικοινωνιών.
Anna Bågenholm: Η γυναίκα που επιβίωσε μέσα στον πάγο Η εντυπωσιακή ιστορία επιβίωσης της νεαρής Νορβηγίδας ξεκίνησε το 1999, όταν αποφάσισε μαζί με τις δύο φίλες της να πάνε για σκι λίγο έξω από την πόλη Narvik της Νορβηγίας. Σε ένα απότομο κατέβασμα, η Anna έχασε τον έλεγχο και κατέληξε στο παγωμένο νερό ενός ποταμού που καλυπτόταν από πάγο, ο οποίος έσπασε και την παγίδευσε, αφήνοντας έξω από τον πάγο μόνο τα πόδια της. Οι φίλες της έσπευσαν στο σημείο και μην μπορώντας να την τραβήξουν έξω κάλεσαν σωστικό συνεργείο. Μέχρι αυτό να έρθει και να την ανασύρει, χρειάστηκαν ογδόντα λεπτά. Ογδόντα ολόκληρα λεπτά τα οποία η τότε 29χρονη κοπέλα επιβίωσε, βρίσκοντας ένα «κενό αέρος» μέσα στο παγωμένο νερό για να αναπνεύσει για λίγη ώρα. Στην συνέχεια έχασε τις αισθήσεις της, ενώ ο μεταβολισμός της υπολογίστηκε πως έπεσε στο 10% της λειτουργίας του για να επιτρέψει στον οργανισμό να ζήσει. Χρειάστηκε η συνεργασία 100 γιατρών για να την σώσουν στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε πως σημείωσε την χαμηλότερη θερμοκρασία σώματος που έχει καταγραφεί σε άνθρωπο – ήτοι 13,7 βαθμοί Κελσίου. Παρά την υπερβολική αυτή υποθερμία, η Anna επιβίωσε και ανάρρωσε πλήρως μετά από λίγο καιρό, επιστρέφοντας στη δουλειά της – ήταν επίσης γιατρός. Η υπόθεσή της βοήθησε την επιστήμη να αντλήσει σημαντικές πληροφορίες για την υποθερμία και τις αντιδράσεις του ανθρώπινου σώματος στο κρύο νερό.
Thomas Midgley Jr: Ο άνθρωπος που… μόλυνε τον πλανήτη Ο Midgley σίγουρα έκανε την διαφορά, αλλά όχι με τόσο καλή έννοια. Ο Αμερικανός χημικός δούλευε για την General Motors, όταν το 1916 ανακάλυψε πως με την ανάμιξη κάποιων χημικών στοιχείων, η βενζίνη βοηθούσε τα αυτοκίνητα να κινούνται πιο αποτελεσματικά. Η εταιρία πόνταρε στο συγκεκριμένο προϊόν, που ο ίδιος ονόμασε αιθύλιο (ethyl), μόνο που κανείς δεν σκέφτηκε να ελέγξει τις αρνητικές επιπτώσεις που θα είχε ο μόλυβδος του υγρού στο περιβάλλον. Η ουσία δεν αποσύρθηκε από την αγορά της βενζίνης παρά την περασμένη δεκαετία, αφού είχε διαπιστωθεί η εκτεταμένη ζημιά που είχε προκαλέσει στον πλανήτη. Μάλιστα, το 1924 ο Midgley, προσπαθώντας να πείσει το κοινό για την «αθωότητα» της ουσίας του, «έπλυνε» τα χέρια του με αυτό και το εισέπνευσε παρουσία του Τύπου. Απλώς, λίγα λεπτά μετά, βρέθηκε στο νοσοκομείο με δηλητηρίαση. Στις αρχές της ίδιας δεκαετίας, προσπαθώντας να επιλύσει το πρόβλημα της περιβαλλοντικής μόλυνσης που ο ίδιος προκάλεσε, επανήλθε με άλλο ένα υλικό, το οποίο ονόμασε φρέον, που με τη σειρά του χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα σε ψυκτικά μηχανήματα. Βέβαια, τη δεκαετία του ’70 ανακαλύφθηκε ότι και αυτή η ουσία ευθυνόταν σε μεγάλο βαθμό για την τρύπα του όζοντος. Ο ίδιος έπαθε πολυομυελίτιδα το 1940, έμεινε παράλυτος και στην προσπάθειά του να σχεδιάσει ένα σύστημα σχοινιών που θα τον βοηθήσουν να μετακινείται, αυτοστραγγαλίστηκε με αυτά.
Περισσότερες αληθινές ιστορίες εδώ.