Τι θέλουν όλοι οι γονείς; Να δουν το παιδί τους να πετυχαίνει, να διακρίνεται, να πηγαίνει καλά, να ξεχωρίζει και, φυσικά, να είναι ευτυχισμένο! Πώς προσπαθούν να φτάσουν σε αυτό το τελικό αποτέλεσμα; Συχνά με λάθος τρόπο: είτε επαινούν την πιο μικρή προσπάθεια και γιγαντώνουν μια ελάχιστη ικανότητα του παιδιού τους (πιστεύοντας ότι έτσι το τονώνουν και το βοηθάνε να πετύχει περισσότερα πράγματα) ή το μειώνουν με τη σκέψη ότι το παιδί θα αντιδράσει και θα τους αποδείξει ότι κάνουν λάθος, δείχνοντας τον καλύτερό του εαυτό. Δυστυχώς για τους γονείς που χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους, ούτε ο ένας, ούτε ο άλλος τρόπος λειτουργούν για το σκοπό που θέλουν, δηλαδή να πετύχει το παιδί τους και να είναι ευτυχισμένο.
Πρόσφατα διάβασα ένα άρθρο με τις συμβουλές του ειδικού σε θέματα ανάπτυξης ηγετικών ικανοτήτων σε παιδιά και εφήβους Tim Elmore. Σε αυτό το άρθρο παρουσιάζονται συνοπτικά τα αποτελέσματα ερευνών που δείχνουν τι είναι καλύτερο να πουν οι γονείς στα παιδιά τους πριν και μετά από έναν αθλητικό αγώνα για να ενθαρρύνουν το παιδί, να το βοηθήσουν να αξιοποιήσει τις ικανότητές του και να βγάλει τον καλύτερό του εαυτό. Το βασικό δεν είναι να επικεντρωθεί ο γονιός στο πόσο σημαντικός είναι ο αγώνας, ούτε να κάνει κριτική στο παιδί του, αλλά στη σχέση που έχει ο ίδιος με το παιδί και σε βασικές συμβουλές ζωής:
Πριν τον Αγώνα:
Να το διασκεδάσεις.
Να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου στο παιχνίδι.
Σε αγαπώ.
Μετά τον Αγώνα:
Το διασκέδασες;
Είμαι περήφανη για εσένα.
Σε αγαπώ.
Οι ερευνητές Bruce Brown και Rob Miller σε μία έρευνά τους ρώτησαν φοιτητές πανεπιστημίου που ασχολούνταν με τον αθλητισμό τι τους έλεγαν οι γονείς τους που τους βοήθησε να νιώθουν καλά για τον εαυτό τους και τους έδινε χαρά όταν ασχολούνταν με τον αθλητισμό.
Οι αθλητές απάντησαν με 8 λέξεις:
«Μου αρέσει πολύ να σε βλέπω να παίζεις».
Έτσι απλά. Τίποτα μεγαλειώδες τύπου «είσαι ο καλύτερος/η» ή αποθαρρυντικό τύπου «παρατήρησα μερικά λάθη που πρέπει να διορθώσεις». Απλώς «Μου αρέσει πολύ να σε βλέπω να παίζεις».
Όταν αυτές οι λέξεις βγαίνουν από την καρδιά του γονιού και τις επικοινωνεί αυθεντικά στο παιδί του, με αγάπη και νοιάξιμο, το παιδί αντιλαμβάνεται το νόημά τους σε βάθος, παίρνει θάρρος και ‘ανθίζει’, δίνοντάς τον καλύτερό του εαυτό!
Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Περισσότερες συμβουλές εδώ.