Στην εποχή των κινητών, των ασύρματων, των ψηφιακών και της τεχνολογίας, τίποτα δεν φαίνεται να μας εκπλήσσει σήμερα. Αλλά αν ρίξουμε μια ματιά πίσω, μπορούμε να βρούμε κάποια γνωστά, αλλά περίεργα σχέδια που θα μας κάνουν να ανασηκωθούμε και θα τραβήξουν την προσοχή μας. Στις περιπλανήσεις μου στο internet έχω δει μερικές vintage εφευρέσεις που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους. Πρωτοποριακές ιδέες και τα πρώτα πρότυπα που εξελίχθηκαν στην πιο προηγμένη τεχνολογία του σήμερα. Συχνά ήταν σχέδια, ιδέες ή εφευρέσεις που ο κόσμος απλά δεν ήταν έτοιμος να τα δεχτεί, έμειναν στο ράφι για δεκαετίες, ξεχασμένα από γενιά σε γενιά, μέχρι να ανακαλυφτούν ξανά και να αναβιώσουν σήμερα.
1. Πριν το GPS υπήρξε το RouteFinder το 1920 (φωτογραφία πάνω)
Πίσω στο 1920, μπορούσε κανείς να βρει το Plus Fours Routefinder. Αυτός ο χειροκίνητος "πλοηγός" έμοιαζε με ρολόι και αποτελούνταν από τους έντυπους χάρτες και δύο ξύλινες λαβές που έπρεπε να περιστρέφονται με το χέρι. Μερικοί πάπυροι τοποθετούνταν στο ρολόι, κατάλληλοι για το συγκεκριμένο ταξίδι.
10 χρόνια αργότερα, το 1930, βρίσκουμε το πρώτο Tom Tom ή Sat Nav που ονομάζεται Iter Avto. Είναι ο πρώτος πλοηγός αυτοκινήτων στον κόσμο. Ο χάρτης περνά από την οθόνη με ρυθμό που εξαρτάται από την ταχύτητα του αυτοκινήτου. Στην οθόνη κυλάνε χειροκίνητα χάρτες από χαρτί που συνδέονται με ένα καλώδιο, παρόμοιο με ένα σύγχρονο ταχύμετρο. Αν ο οδηγός έπαιρνε μια στροφή, θα έπρεπε να αλλάξει το χάρτη και να βρει την τρέχουσα θέση του.
2. Το FaceTime και το Skype πριν την εφεύρεση του κινητού τηλεφώνου
Η παραπάνω φωτογραφία προέρχεται από ένα άρθρο ενός περιοδικού που δημοσιεύθηκε το 1956 και αναφέρεται στο μέλλον των τηλεφώνων. Αναφέρεται σε συμπίεση δεδομένων ήχου/βίντεο, αναγνώριση φωνής, καθώς και σε μια τηλεφωνία που θα μπορεί κανείς να δει τηλεόραση.
* Μερικές πρόωρες εκδόσεις του Skype ...
Η Bell Labs ανέπτυξε το Picturephone που έκανε το ντεμπούτο του το 1964 σε μια παγκόσμια έκθεση.
Η πρώτη δημόσια υπηρεσία τηλεοπτικής τηλεφωνίας άνοιξε από το γερμανικό Reichspost το 1936. Έκλεισε το 1940, λόγω του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Μια εικονογράφηση από τα 1930 του "proto-eyephone-o-matic"
3. Βικτωριανά υποβρύχια
Όταν ο Ιούλιος Βερν έγραψε για το Ναυτίλο και το "20.000 λεύγες κάτω από τη θάλασσα", υπήρχαν ήδη αρκετά πολύ επιτυχημένα υποβρύχια φτιαγμένα στη βικτοριανή εποχή. Και ο Βερν, ο οποίος ήταν πολύ καλά πληροφορημένος σχετικά με τον κόσμο της μηχανικής, σαφώς και το γνώριζε.
Τα "roller ships" του 1858 ήταν κατασκευή του Αμερικανού εφευρέτη Ross Winans. Οι εφημερίδες της εποχής, έγραφαν ότι "εγκαινιάζεται μια νέα εποχή στην ναυτική αρχιτεκτονική". Δεν υπήρχε τίποτα άλλο σαν αυτό. Δεν είχε καρίνα, ούτε κατάρτια, ούτε ξάρτια, ούτε κατάστρωμα, και έμοιαζε με πούρο. Η προπέλα του σε σχήμα δακτυλίου ήταν στη μέση του σκάφους και το περιέβαλε.
4. Πριν τα eBook απειλήσουν τα βιβλία
"Η Fiske Reading Machine θα κάνει τα βιβλία παρωχημένα!"
Πιο πάνω βλέπουμε μια φωτογραφία, από το 1922, της Fiske Reading Machine στο χέρι του εφευρέτη της, υποναύαρχου Bradley Fiske.
Η Miami News έγραφε στις 30 Μαρτίου του 1926:
Εφευρέθηκε μηχανή ανάγνωσης για να καταργηθούν οι ογκώδεις τόμους.
ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ, 30 Μαρτίου - (AP) - Μια "μηχανή ανάγνωσης" που διπλώνει στο μέγεθος ενός στυλό και έχει σχεδιαστεί για να σταματήσει τα ογκώδη βιβλία που έχει εφευρεθεί από τον υποναύαρχο Bradley Α Fiske, αναφέρει η Herald-Tribune σήμερα.
* Ακόμη μια πρώιμη μορφή ενός eReader, που εφευρέθηκε πριν από 65 χρόνια από μια 54χρονη Ισπανίδα δασκάλα
Το 1949, η Ángela Ruiz Robles δημιούργησε το πρωτότυπο της το οποίο μπορεί να περιγραφεί ως την πρωτόγονη μορφή του σημερινού e-reader. Είχε λειτουργία ζουμ ώστε να εστιάζουν οι αναγνώστες σε μια συγκεκριμένη περιοχή του κειμένου. Η συσκευή δούλευε με πεπιεσμένο αέρα, που επέτρεπε στο χρήστη να προσθέσει διάφορα καλώδια που "κατέβαζαν" το προ-φορτωμένο περιεχόμενο.
Όλα αυτά ακούγονται πολύ προχωρημένα, αλλά στην πραγματικότητα, η δασκάλα απλά ήθελε να δημιουργήσει κάτι για τους μαθητές της, που θα μείωνε το βάρος των βιβλίων στις σχολικές τσάντες τους. Πίστευε ότι η συσκευή θα έκανε την ανάγνωση πιο προσιτή σε όλους, και έτσι την αποκάλεσε "Μηχανική Εγκυκλοπαίδεια". Υπέβαλε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στα 54 χρόνια της, αλλά το αίτημά της δεν έγινε δεκτό και ποτέ δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει επαρκή χρηματοδότηση για να αρχίσει η παραγωγή της συσκευής. Το πρωτότυπο βρίσκεται σήμερα στο Εθνικό Μουσείο Επιστημών και Τεχνολογίας στη Λα Κορούνια της Ισπανίας.
* Το Microfilm Book Reader του 1935
Μια εικονογράφηση του Everyday Science and Mechanics που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 1935, που προφητεύει ότι τα βιβλία θα αποθηκεύονται σε μικροφίλμ. Ο προβολέας σχεδιάστηκε να διαθέτει μια οθόνη όπου εμφανίζονταν φωτογραφίες των σελίδων του βιβλίου. Η οθόνη ήταν τοποθετημένη σε ένα μεγάλο ρυθμιζόμενο στύλο. Επίσης περιελάμβανε μια λάμπα και έναν ειδικό πίνακα ελέγχου για να γυρνάνε οι σελίδες και να ρυθμίζετε η εστίαση.
* Πριν τα βιβλία της Amazon
Ένα παράδειγμα βιβλιοθήκης που αποστέλλονταν σε φαροφύλακες, και που ήρθε στο προσκήνιο το 1876, είναι αυτά τα σεντούκια με βιβλία της United States Lighthouse Establishment. Τα ανθεκτικά ξύλινα κιβώτια ήταν ενισχυμένα με σκληρό ορείχαλκου και ήταν εφοδιασμένα με προσεκτικά επιλεγμένα βιβλία ανάλογα με το τι ζητούσε ο φαροφύλακας.
5. ATM για αμαρτωλούς (και πόρνες)
Όχι ότι η κυρία που εμφανίζεται στην φωτογραφία ήταν πόρνη, αλλά αν έβλεπαν κάποιον να χρησιμοποιεί τα πρώιμα ATM, τότε δεν την γλύτωνε τη ρετσινιά. Το 1939, ο Αμερικανο-αρμένιος εφευρέτης Luther George Simjian σκέφτηκε τη δημιουργία μιας τρύπας σε τοίχο-μηχανής που θα επέτρεπε στους πελάτες να κάνουν οικονομικές συναλλαγές. Κατέθεσε 20 διπλώματα ευρεσιτεχνίας σχετικά με τη συσκευή και έπεισε τη Citicorp να τη δοκιμάσει. Μετά από έξι μήνες, το πρώιμο ATM κρίθηκε αποτυχία, με τον ίδιο τον Simjian να δηλώνει, "Φαίνεται ότι οι μόνοι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τις μηχανές είναι ένας μικρός αριθμός από πόρνες και τζογαδόρους που δεν θέλουν να έρθουν πρόσωπο με πρόσωπο με τους ταμίες".
Το πρώτο επίσημο μηχάνημα χωρίς να είναι απαραίτητος κάποιος χειριστής εγκαταστάθηκε στο Enfield του βόρειου Λονδίνου στις 27 Ιουλίου του 1967.
6. Το πρώιμο Nintendo Wii
Η παραπάνω εικονογράφηση εμφανίστηκε σε ένα τεύχος του Popular Science.
7. Πριν το Google Earth
Το 1908 ο Dr Julius Neubronner πατεντάρισε μία φωτογραφική μηχανή μινιατούρα για περιστέρια. Ενεργοποιούνταν από ένα μηχανισμό χρονισμού. Η εφεύρεση τον έκανε διάσημο διεθνώς αφού παρουσιάστηκε σε διεθνείς εκθέσεις στη Δρέσδη, στη Φρανκφούρτη και στο Παρίσι το 1909-1911. Οι θεατές στη Δρέσδη μπορούσαν να παρακολουθούν την άφιξη των περιστεριών που έφεραν την κάμερα και οι φωτογραφίες αναπτύσσονταν και μετατρέπονταν σε καρτ ποστάλ αμέσως.
Μετά από κάποιο αρχικό ενδιαφέρον που επέδειξε ο στρατός κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η ταχεία εξέλιξη της αεροπορίας κατά τη διάρκεια του πολέμου ξεθώριασε το ενδιαφέρον και ο Neubronner εγκατέλειψε τελικά τα πειράματά του. Η CIA, ωστόσο, ανέπτυξε αργότερα μια φωτογραφική μηχανή με μπαταρίες σχεδιασμένη για κατασκοπευτικά περιστέρια. Οι λεπτομέρειες της χρήσης της παραμένουν διαβαθμισμένες.
8. Πικάπ σε αυτοκίνητο
Στη φωτογραφία βλέπουμε τον Μοχάμεντ Άλι να αλλάζει δίσκο στο στερεοφωνικό του αυτοκινήτου του. Πριν αρχίσουμε να συνδέουμε τα iPod και τα smartphone μας με το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου, υπήρχε φωνόγραφος στα αυτοκίνητα! Ήταν κατασκευασμένος από την Columbia και προσφέρονταν ως επιπλέον επιλογή στα μοντέλα του 1956 της Chrysler, της DeSoto, της Dodge και της Plymouth. Τα "στερεοφωνικά" τοποθετούνταν σε ένα πικάπ κάτω από το ταμπλό και κρύβονταν πίσω από ένα χώρο που θα μπορούσε να ανοίξει με το πάτημα ενός κουμπιού. Οι οδηγοί μπορούσαν να αλλάζουν μεταξύ του δέκτη του ραδιοφώνου και του φωνογράφου με το πάτημα ενός διακόπτη και να χρησιμοποιούν τα ίδια χειριστήρια για την ένταση και για τα δύο.
Βασικό πρόβλημα τους ήταν ότι με την παραμικρή λακκούβα ο δίσκος αναπηδούσε. Αλλά, μεγαλύτερο πλήγμα για τη συσκευή ήταν ότι είχε αποκλειστική σύμβαση του περιεχομένου με την Columbia, η οποία υποχρέωνε τον οδηγό να ακούει μόνο καλλιτέχνες που υπέγραφαν με την Columbia Records. Ο φωνογράφος κράτησε για ένα χρόνο, επέστρεψε μερικά χρόνια αργότερα σε ένα άλλο μοντέλο της Chrysler και τελικά εξαφανίστηκε.
9. Οι flat τηλεοράσεις του 1950
Ο εφευρέτης William Ross Aiken έδωσε μια συνέντευξη το 1996 και στην οποία αναφέρει το λόγο για τον οποίο δεν είχαμε flat οθόνες από τα 1960:
"Τελικά συμφώνησαν σε μια άδεια. Όμως, την τελευταία στιγμή [...] για την τελική έγκριση, κάποιος είπε, 'Μισό λεπτό, ξεχάσαμε κάτι. Πώς θα μπορέσουμε να εξηγήσουμε στους μετόχους μας ότι σπαταλήσαμε εκατομμύρια δολάρια σε λάθος σωλήνα;' Και υπήρξε σιωπή. Και αυτό έκαναν. Είπαν, 'Όχι, δε θα δώσουμε την άδεια'."
* Oι πρώτες τηλεοράσεις
Αρκετές δεκαετίες αργότερα, αλλά ακόμα μπροστά από την εποχή της, ήρθε η έναρξη της καλωδιακής τηλεόρασης
Υπήρξαν επίσης και τα τηλεοπτικά γυαλιά που εφευρέθηκαν το 1963
10. Vintage Blogging
Κάπου ανάμεσα στο σύγχρονο φαξ και τα blog, ήταν η εφημερίδα που αποστέλλονταν με ραδιομηχανήματα το 1938. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, το ραδιόφωνο ήταν ο χειρότερος εχθρός της εφημερίδας. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί διαγωνιζόντουσαν για τις διαφημίσεις και προσέφεραν μια δωρεάν εναλλακτική λύση για ειδησεογραφία κατά τη διάρκεια του Κραχ. Προσέφεραν επίσης την άμεση ενημέρωση που δεν προσέφεραν οι εφημερίδες. Οι εφημερίδες πολέμησαν το ραδιόφωνο τη δεκαετία του 1930 προσπαθώντας να φιμώσουν τους σταθμούς και να τους αποτρέψουν από τη μετάδοση ειδήσεων.
Και έτσι άρχισε η χρήση μιας νέας τεχνολογίας που ονομάστηκε Radio Facsimile.
Η έννοια της αποστολής εικόνων ενσύρματα δεν ήταν νέα, αλλά δεν είχε ποτέ πριν εφαρμοστεί στο ραδιόφωνο. Το πρώτο βασικό δίπλωμα ευρεσιτεχνίας για fax καταχωρήθηκε στο Παρίσι το 1843. Από τις αρχές του 1920, η Western Union και η AT&T μετέδιδαν φωτογραφίες ενσύρματα και η τεχνολογία έγινε γρήγορα αποδεκτοί από τον Τύπο. Η RCA ήταν η πρώτη εταιρεία που προσάρμοσε φαξ στο ραδιόφωνο, και έστειλε μια υπερωκεάνια εικόνα του προέδρου Κάλβιν Κούλιτζ από τη Νέα Υόρκη στο Λονδίνο, στις 29 Νοεμβρίου του 1924.
Αλλά το ραδιόφωνο φαξ δεν έτυχε θερμής υποδοχής. Το ευρύ κοινό δεν ενδιαφέρθηκε για τους εκτυπωτές φαξ. Ήταν διαθέσιμο για οικιακή χρήση, αλλά ήταν μια τεχνολογία που το κοινό ποτέ δεν ζήτησε και δεν βρήκε χρήση στο σπίτι. Ήταν μια ακριβή πολυτέλεια κατά τη διάρκεια του Κραχ, ενώ οι εφημερίδες έρχονταν φθηνότερα στην πόρτα κάθε πρωί.
Περισσότερες αφιερώματα εδώ.