Η «κλιμάκωση» χρησιμοποιείται από τον Gottman (2000) «ως η διαδικασία μέσα από την οποία οι γονείς κάνουν χρήση των μικρών επιτυχιών γιο να αυξήσουν την εμπιστοσύνη του παιδιού και να το βοηθήσουν να προχωρήσει στο επόμενο στάδιο. Για παράδειγμα, αν θέλουμε να επικεντρωθούμε στα καλά γράμματα του παιδιού μας, μπορούμε να του δείξουμε ότι, αν ξύσουμε το μολυβί καλά, τα yράμματα θα είναι πιο λεπτά και ευπαρουσίαστα. Επίσης αν δε βιάζεται, θα φαίνονται ακόμα πιο καλά. Με αυτό τον τρόπο, το παιδί μαθαίνει σταδιακά να γράφει καθαρά και σωστά. Συγχρόνως, σε κάθε νέο στάδιο που κατακτά, το ενθαρρύνουμε με επαίνους («μπράβο», «τι ωραία που γράφεις με ξυσμένο μολυβί», «γράφεις πολύ ωραία και καθαρά τώρα που δε βιάζεσαι»).
Το παιδί αποκτά αυτοπεποίθηση που τα κατάφερε, ενώ εδραιώνεται και η θετική επαφή κι επικοινωνία με τον γονέα. Το παιδί νιώθει ότι «έχει ανέβει στα μάτια του» κι αυτό θα του δημιουργήσει τη όιάθεση να βελτιώσει ακόμα περισσότερο τη συμπεριφορά του, στη ν προκειμένη περίπτωση τα γράμματά του.
Ο ήπιος και ήρεμος τόνος των γονέων είναι αυτός που βοηθάει το παιδιά να συγκεντρωθούν και να οργανωθούν, επιτυγχάνοντας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Μεταφέρεται θετική αύρα συναισθημάτων, που ενισχύει την πεποίθηση του παιδιού ότι μπορεί να τα καταφέρει και να έχει καλά αποτελέσματα.
Δώστε λιγότερη σημασία στις δικές σας προτεραιότητες: Πολλοί γονείς σκέφτονται αποκλειστικά και μόνο τις δικές τους αξίες και αρχές αγνοώντας τις επιθυμίες των παιδιών τους και το ότι κάθε παιδί είναι μοναδική και ξεχωριστή προσωπικότητα
Αυτές οι αξίες είναι συχνά υψίστης σημασίας για τους περισσότερους γονείς: θάρρος, ευγένεια, λιτότητα, πειθαρχία. Το ένα παιδί όμως είναι εξωστρεφές και τολμηρό, εκφράζει τη γνώμη του θαρραλέα, ενώ το άλλο μπορεί να είναι ντροπαλό και συνεσταλμένο. Τότε ο γονιός θέτει υπό στενή παρακολούθηση τη συμπεριφορά του παιδιού για να το επαναφέρει στις αξίες που ο ίδιος θέλει να έχουν τα παιδιά του.
Αυτές οι αξίες είναι συχνά υψίστης σημασίας για τους περισσότερους γονείς: θάρρος, ευγένεια, λιτότητα, πειθαρχία. Το ένα παιδί όμως είναι εξωστρεφές και τολμηρό, εκφράζει τη γνώμη του θαρραλέα, ενώ το άλλο μπορεί να είναι ντροπαλό και συνεσταλμένο. Τότε ο γονιός θέτει υπό στενή παρακολούθηση τη συμπεριφορά του παιδιού για να το επαναφέρει στις αξίες που ο ίδιος θέλει να έχουν τα παιδιά του.
Είναι πολύ σημαντικό να μεταδίδουν οι γονείς αρχές και αξίες στα παιδιά τους. Όμως η απολυτότητά τους και η έλλειψη συζήτησης προκαλεί χάσμα μεταξύ των δύο πλευρών και δυσχεραίνει την επαφή και την επικοινωνία και δεν την αφήνει να εξελιχθεί μέσα στον χρόνο. Η επιβολή των γονεϊκών προτεραιοτήτων εμποδίζει ουσιαστικά τους γονείς να ακούσουν ενσυναισθητικά τα παιδιά τους και να αναπτύξουν μαζί τους διάλογο και να τους καλλίεργήσουν την κριτική σκέψη.
Από τη συγγραφέα Γιούλη Μιγγειρου. Απόσπασμα από το βιβλίο Μαμά Μπαμπά σε χρειάζομαι. Ευχαριστούμε τις εκδόσεις Ψυχογιός για την ευγενική παραχώρηση του υλικού
Περισσότερες συμβουλές εδώ.