Η φράση έμεινε παροιμιώδης από το πάθημα ενός κουτοπόνηρου Αθηναίου αυγουλά το 1688. Τότε, εξαιτίας της επιδημίας πανώλης που θέριζε την πολιορκημένη από τα στρατεύματα του Μοροζίνη πόλη, πολλοί Αθηναίοι ζήτησαν καταφύγιο στα νησιά. Ανάμεσα σ’ αυτούς ήταν και ο Ιωάννης Ντερζίνης ή Ντερτσίνης, έμπορος αβγών.
Αυτός, για να μην αφήσει το εμπόρευμά του να χαλάσει, το πήρε μαζί του, με την ελπίδα να το πουλήσει στα νησιά. Στάθηκε άτυχος όμως, διότι το πλοίο του δέχτηκε επίθεση Αλγερινών κουρσάρων, οι οποίοι αιχμαλώτισαν και πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα τους νέους και εύρωστους ταξιδιώτες, ενώ τους γεροντότερους και αδύναμους – μεταξύ των οποίων και τον Ντερζίνη – τους άφησαν ελεύθερους.
Έτσι, γύρισε στην Αθήνα απαρηγόρητος που από την θαλασσινή του περιπέτεια «έχασε τα αβγά και τα καλάθια» του…
Δείτε από πού βγήκαν περισσότερες φράσεις εδώ.