Μικρά αλλά σημαντικά tips για να δώσουμε ώθηση στις ικανότητες που θα τα συνοδεύουν μια ζωή.
Η νηπιακή ηλικία είναι η περίοδος που τα παιδιά είναι σαν μικρά σφουγγάρια, έτοιμα να αφομοιώσουν και να μάθουν τα πάντα! Ας δούμε 6 τρόπους για να αποκτήσουν γνώση και εμπειρία που θα τα συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.
Η νηπιακή ηλικία είναι η περίοδος που τα παιδιά είναι σαν μικρά σφουγγάρια, έτοιμα να αφομοιώσουν και να μάθουν τα πάντα! Ας δούμε 6 τρόπους για να αποκτήσουν γνώση και εμπειρία που θα τα συνοδεύουν σε όλη τους τη ζωή.
Μιλήστε τους πολύ
Τα παιδιά στην ηλικία 18 μηνών ως 2 ετών μαθαίνουν κατά μέσο όρο μία λέξη την εβδομάδα και μπορούν να πουν 50-100 λέξεις έως την ηλικία των 2 ετών. Όσο περισσότερο μιλάμε στο παιδί, τόσες περισσότερες λέξεις θα μάθει. Οι ειδικοί συνιστούν να αφηγούμαστε στα παιδιά τη μέρα μας. Nα περιγράφουμε δηλαδή αυτό που κάνουμε την ώρα που το κάνουμε, ώστε το παιδί να αποκτά μια ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικότητας μέσω των λέξεων.
Επίσης καλό είναι να διαβάζουμε στο παιδί πολλά βιβλία, κάνοντας διαφορετική φωνή για κάθε χαρακτήρα. Το παιδί πρέπει να προσλαμβάνει καθημερινά πολλά γλωσσικά μηνύματα, όμως όχι από την τηλεόραση. Η γλώσσα της τηλεόρασης είναι πολύ γρήγορη για να την αποκωδικοποιήσουν τα παιδιά και δεν είναι διαδραστική. Τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπινη επαφή που να πλαισιώνει την επικοινωνία. Με το να χρησιμοποιούμε μια σταθερή ροή γλώσσας με πλούσιο λεξιλόγιο βοηθάμε το παιδί να αναπτύξει καλύτερα τις ικανότητες της ομιλίας, της γραφής και της ανάγνωσης.
Τα παιδιά στην ηλικία 18 μηνών ως 2 ετών μαθαίνουν κατά μέσο όρο μία λέξη την εβδομάδα και μπορούν να πουν 50-100 λέξεις έως την ηλικία των 2 ετών. Όσο περισσότερο μιλάμε στο παιδί, τόσες περισσότερες λέξεις θα μάθει. Οι ειδικοί συνιστούν να αφηγούμαστε στα παιδιά τη μέρα μας. Nα περιγράφουμε δηλαδή αυτό που κάνουμε την ώρα που το κάνουμε, ώστε το παιδί να αποκτά μια ολοκληρωμένη εικόνα της πραγματικότητας μέσω των λέξεων.
Επίσης καλό είναι να διαβάζουμε στο παιδί πολλά βιβλία, κάνοντας διαφορετική φωνή για κάθε χαρακτήρα. Το παιδί πρέπει να προσλαμβάνει καθημερινά πολλά γλωσσικά μηνύματα, όμως όχι από την τηλεόραση. Η γλώσσα της τηλεόρασης είναι πολύ γρήγορη για να την αποκωδικοποιήσουν τα παιδιά και δεν είναι διαδραστική. Τα παιδιά χρειάζονται ανθρώπινη επαφή που να πλαισιώνει την επικοινωνία. Με το να χρησιμοποιούμε μια σταθερή ροή γλώσσας με πλούσιο λεξιλόγιο βοηθάμε το παιδί να αναπτύξει καλύτερα τις ικανότητες της ομιλίας, της γραφής και της ανάγνωσης.
Βοηθήστε τα αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη
H ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι σημαντική για τη συνολική ανάπτυξή των παιδιών. Μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μάθουν να αποκωδικοποιούν τα συναισθηματικά μηνύματα – μια ικανότητα που θα τα βοηθήσουν σε όλες τις πλευρές της ζωής τους.
Αν υποθέσουμε ότι το παιδί παίζει με έναν φίλο του και πέφτει κατά λάθος πάνω του. Μια απλή φράση όπως το «Ωχ! Αυτό ήταν ατύχημα» μπορεί να αποκωδικοποιήσει την κατάσταση, βοηθώντας το παιδί να αναγνωρίσει τι συνέβη και να το καταλάβει. Η απάντηση του παιδιού είναι εξίσου σημαντική επειδή, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη επίτηδες τείνουν να έχουν χαμηλότερες ακαδημαϊκές, κοινωνικές και νοητικές επιδόσεις.
Το ίδιο ισχύει και για τα θετικά συναισθήματα. Για παράδειγμα, όταν το παιδί μοιραστεί το παιχνίδι του με έναν φίλο, μπορούμε να πούμε: «Είδες πόσο χαρούμενο τον έκανες που τον άφησες να παίξει με το παιχνίδι σου;». Βοηθώντας το παιδί να συνδέσει την πράξη με το συναίσθημα, αναπτύσσουμε τη συναισθηματική του νοημοσύνη.
H ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι σημαντική για τη συνολική ανάπτυξή των παιδιών. Μπορούμε να τα βοηθήσουμε να μάθουν να αποκωδικοποιούν τα συναισθηματικά μηνύματα – μια ικανότητα που θα τα βοηθήσουν σε όλες τις πλευρές της ζωής τους.
Αν υποθέσουμε ότι το παιδί παίζει με έναν φίλο του και πέφτει κατά λάθος πάνω του. Μια απλή φράση όπως το «Ωχ! Αυτό ήταν ατύχημα» μπορεί να αποκωδικοποιήσει την κατάσταση, βοηθώντας το παιδί να αναγνωρίσει τι συνέβη και να το καταλάβει. Η απάντηση του παιδιού είναι εξίσου σημαντική επειδή, σύμφωνα με τους ειδικούς, τα παιδιά που πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο συνέβη επίτηδες τείνουν να έχουν χαμηλότερες ακαδημαϊκές, κοινωνικές και νοητικές επιδόσεις.
Το ίδιο ισχύει και για τα θετικά συναισθήματα. Για παράδειγμα, όταν το παιδί μοιραστεί το παιχνίδι του με έναν φίλο, μπορούμε να πούμε: «Είδες πόσο χαρούμενο τον έκανες που τον άφησες να παίξει με το παιχνίδι σου;». Βοηθώντας το παιδί να συνδέσει την πράξη με το συναίσθημα, αναπτύσσουμε τη συναισθηματική του νοημοσύνη.
Παίξτε έξυπνα
Το δραματοποιημένο παιχνίδι είναι μια ειδική κατηγορία παιχνιδιού που εστιάζει στον αυτοέλεγχο και τον έλεγχο των παρορμήσεων. Ας δούμε δύο παιχνίδια που βοηθούν τα παιδιά να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους. Το πρώτο έχει να κάνει με τα αντίθετα ζεύγη. Πάρτε δύο φωτογραφίες και δείξτε τες μία μία στο παιδί. Ας πούμε ότι η πρώτη φωτογραφία δείχνει τον ήλιο. Δείξτε τη στο παιδί και βάλτε το να πει «νύχτα» αντί για «μέρα», ή «φεγγάρι» αντί για «ήλιος». Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε ένα παιχνίδι ρυθμού. Χτυπήστε ένα ταμπούρλο μια φορά, και πείτε στο παιδί ότι πρέπει να το χτυπήσει δύο.
Και στα δύο παιχνίδια ο σκοπός είναι να κάνετε το παιδί να σταματήσει, να σκεφτεί ένα λεπτό και να αποκλείσει την απάντηση που του έρχεται πρώτη στο μυαλό. Τα παιχνίδια αυτά είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 3-4 ετών.
O έλεγχος των παρορμήσεων είναι συνδεδεμένος με μεγαλύτερη ικανότητα στις θετικές επιστήμες και τα μαθηματικά και είναι σημαντικός για την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου – την ικανότητα του μυαλού να σχεδιάζει, να θέτει στόχους και να συγκεντρώνεται σε μια πράξη. Η εκτελεστική λειτουργία είναι μεγαλύτερος δείκτης για την ακαδημαϊκή επιτυχία ενός παιδιού από ό,τι η νοημοσύνη του.
Το δραματοποιημένο παιχνίδι είναι μια ειδική κατηγορία παιχνιδιού που εστιάζει στον αυτοέλεγχο και τον έλεγχο των παρορμήσεων. Ας δούμε δύο παιχνίδια που βοηθούν τα παιδιά να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους. Το πρώτο έχει να κάνει με τα αντίθετα ζεύγη. Πάρτε δύο φωτογραφίες και δείξτε τες μία μία στο παιδί. Ας πούμε ότι η πρώτη φωτογραφία δείχνει τον ήλιο. Δείξτε τη στο παιδί και βάλτε το να πει «νύχτα» αντί για «μέρα», ή «φεγγάρι» αντί για «ήλιος». Μπορείτε επίσης να δοκιμάσετε ένα παιχνίδι ρυθμού. Χτυπήστε ένα ταμπούρλο μια φορά, και πείτε στο παιδί ότι πρέπει να το χτυπήσει δύο.
Και στα δύο παιχνίδια ο σκοπός είναι να κάνετε το παιδί να σταματήσει, να σκεφτεί ένα λεπτό και να αποκλείσει την απάντηση που του έρχεται πρώτη στο μυαλό. Τα παιχνίδια αυτά είναι κατάλληλα για παιδιά ηλικίας 3-4 ετών.
O έλεγχος των παρορμήσεων είναι συνδεδεμένος με μεγαλύτερη ικανότητα στις θετικές επιστήμες και τα μαθηματικά και είναι σημαντικός για την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου – την ικανότητα του μυαλού να σχεδιάζει, να θέτει στόχους και να συγκεντρώνεται σε μια πράξη. Η εκτελεστική λειτουργία είναι μεγαλύτερος δείκτης για την ακαδημαϊκή επιτυχία ενός παιδιού από ό,τι η νοημοσύνη του.
Φτιάξτε έναν δημιουργικό χώρο
Για να βοηθήσετε το παιδί να αναπτύξει τη δημιουργικότητα του, φτιάξτε ένα χώρο όπου να μπορεί να εκφράσει τη φαντασία του. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αγοράσετε τα πιο μοντέρνα ή ακριβά παιχνίδια της αγοράς, αλλά ότι πρέπει να δώσετε χρόνο και χώρο στο παιδί να εκφραστεί. Ένα κουτί από χαρτόνι και μερικές μπογιές αρκούν για να εκφράσει το παιδί τη δημιουργικότητά του! Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε διάφορους σταθμούς παιχνιδιού όπως μια γωνία αφιερωμένη στη μουσική ή τη ζωγραφική, άλλη για τις κατασκευές ή ό,τι άλλο αρέσει στο παιδί και το βοηθά να ξεδιπλώσει τη φαντασία του.
Για να βοηθήσετε το παιδί να αναπτύξει τη δημιουργικότητα του, φτιάξτε ένα χώρο όπου να μπορεί να εκφράσει τη φαντασία του. Αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να αγοράσετε τα πιο μοντέρνα ή ακριβά παιχνίδια της αγοράς, αλλά ότι πρέπει να δώσετε χρόνο και χώρο στο παιδί να εκφραστεί. Ένα κουτί από χαρτόνι και μερικές μπογιές αρκούν για να εκφράσει το παιδί τη δημιουργικότητά του! Μπορείτε επίσης να δημιουργήσετε διάφορους σταθμούς παιχνιδιού όπως μια γωνία αφιερωμένη στη μουσική ή τη ζωγραφική, άλλη για τις κατασκευές ή ό,τι άλλο αρέσει στο παιδί και το βοηθά να ξεδιπλώσει τη φαντασία του.
Επαινέστε την προσπάθειά τους
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά προσπαθούν περισσότερο και τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο όταν οι γονείς επαινούν τις προσπάθειές τους. Μπορεί να θέλετε να πείτε «το παιδάκι μου είναι τόσο έξυπνο!», αλλά αυτό που θα πρέπει να πείτε είναι «πω πω, πρέπει να προσπάθησες πολύ για να τα καταφέρεις!». Το βάρος θα πρέπει να πέφτει στην προσπάθεια του παιδιού και όχι στο αποτέλεσμα. Με αυτό τον τρόπο το παιδί συνδέει την προσπάθεια με την επιτυχία.
Έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά προσπαθούν περισσότερο και τα πηγαίνουν καλύτερα στο σχολείο όταν οι γονείς επαινούν τις προσπάθειές τους. Μπορεί να θέλετε να πείτε «το παιδάκι μου είναι τόσο έξυπνο!», αλλά αυτό που θα πρέπει να πείτε είναι «πω πω, πρέπει να προσπάθησες πολύ για να τα καταφέρεις!». Το βάρος θα πρέπει να πέφτει στην προσπάθεια του παιδιού και όχι στο αποτέλεσμα. Με αυτό τον τρόπο το παιδί συνδέει την προσπάθεια με την επιτυχία.
Κουνήστε το δάχτυλο!
Στην ηλικία περίπου των 9 μηνών τα παιδιά αρχίζουν να ακολουθούν το δάχτυλό μας για να δουν τι τους δείχνουμε. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε γρηγορότερα αν τους δείχνουμε ένα αντικείμενο, όπως για παράδειγμα ένα φορτηγό, ενώ ταυτόχρονα τους λέτε τη λέξη. Αυτή η αμοιβαία αλληλεπίδραση ονομάζεται «κοινή προσοχή». Αυτό σημαίνει ότι το παιδί έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί σας για κάτι ή κάποιον εκτός των δυο σας. Μόλις το παιδί αποκτήσει αυτή τη δυνατότητα, η μεταξύ σας επικοινωνία μπορεί να γίνει πιο σύνθετη. Όταν επισκεφτείτε το ζωολογικό κήπο, για παράδειγμα, μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή σας σε ένα ζώο, να το δείξετε, να το περιγράψετε, να μιλήσετε γι’ αυτό, ώστε να προαχθεί η γλωσσική, νοητική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Στην ηλικία περίπου των 9 μηνών τα παιδιά αρχίζουν να ακολουθούν το δάχτυλό μας για να δουν τι τους δείχνουμε. Έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν να μιλάνε γρηγορότερα αν τους δείχνουμε ένα αντικείμενο, όπως για παράδειγμα ένα φορτηγό, ενώ ταυτόχρονα τους λέτε τη λέξη. Αυτή η αμοιβαία αλληλεπίδραση ονομάζεται «κοινή προσοχή». Αυτό σημαίνει ότι το παιδί έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί μαζί σας για κάτι ή κάποιον εκτός των δυο σας. Μόλις το παιδί αποκτήσει αυτή τη δυνατότητα, η μεταξύ σας επικοινωνία μπορεί να γίνει πιο σύνθετη. Όταν επισκεφτείτε το ζωολογικό κήπο, για παράδειγμα, μπορείτε να εστιάσετε την προσοχή σας σε ένα ζώο, να το δείξετε, να το περιγράψετε, να μιλήσετε γι’ αυτό, ώστε να προαχθεί η γλωσσική, νοητική και κοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.
Περισσότερα θέματα για γονείς εδώ.