Στην ιστορία του παγκόσμιου αθλητισμού δεν είναι λίγες οι φορές που ακόμα και μεγάλου βεληνεκούς αθλητές έχουν χρησιμοποιήσει μη θεμιτά μέσα προκειμένου να κερδίσουν έναν αγώνα, να κατακτήσουν ένα κύπελο ή ακόμα και ένα χρυσό μετάλλιο σε ολυμπιακούς αγώνες.
Και δεν μιλάμε για «στησίματα» αγώνων ή εξαγορά διαιτητών, ή ακόμα και την μάστιγα του ντόπινγκ. Μιλάμε για «πρωτοβουλίες» των ίδιων των αθλητών που προκειμένου να βρεθούν στην κορυφή, δεν διστάζουν προ ουδενός!
Κάποια από αυτά τα περιστατικά «δικαιώνονται» από τους ίδιους τους φιλάθλους. Ποιος μπορεί άλλωστε να ξεχάσει το «χέρι του θεού» που… χρησιμοποίησε ο μεγάλος Αργεντίνος μπαλαδόρος Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα προκειμένου να πετύχει γκολ απέναντι στους Άγγλους στο μουντιάλ του 1986; Μπορεί το συγκεκριμένο γκολ να μην έπρεπε να μετρήσει ποτέ, ωστόσο, πέρασε στην ιστορία ως κάτι το μοναδικό και ο Μαραντόνα «δικαιώθηκε»!
Στον αντίποδα υπάρχει η ιστορία του Σοβιετικού ξιφομάχου (και αθλητή του μοντέρνου πεντάθλου) Μπόρις Ονισένκο του οποίου η προσπάθεια -μέσω της τεχνολογίας- να κερδίσει ένα ακόμα ολυμπιακό μετάλλιο, καταγράφηκε ως μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού γενικότερα αλλά και των ολυμπιακών αγώνων, ειδικότερα, ενώ ο ίδιος απαξιώθηκε και οδηγήθηκε στην απομόνωση.
Ποιος ήταν ο Μπόρις Ονισένκο
Ο Ονισένκο είδε το πρώτο φως της ημέρας στις 19 Σεπτεμβρίου 1937 στην Ουκρανία. Παιδί φτωχής οικογένειας έδειξε από τα πρώτα του βήματα την αγάπη που είχε για τον αθλητισμό.
Σε νεαρή ηλικία μυήθηκε στα «μυστικά» του μοντέρνου πεντάθλου όπου, ως αθλητής της Σοβιετικής Ένωσης, φάνηκε να ξεχωρίζει ανάμεσα στους υπόλοιπους συναθλητές του.
Η πορεία του ήταν διαρκώς σε ανοδική πορεία και έτσι έφτασε ως το ακλόνητο φαβορί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ το 1976 όπου θα διεκδικούσε μια ακόμα διάκριση έχοντας ήδη κερδίσει δύο ολυμπιακά μετάλλια με την ΕΣΣΔ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μεξικού και του Μονάχου και όντας ήδη παγκόσμιος πρωταθλητής.
Μια από τις μεγαλύτερες απάτες στην ιστορία του αθλητισμού
Στο Μόντρεαλ ο Ονισένκο ήταν έτοιμος να διεκδικήσει ένα ακόμα μετάλλιο και φάνταζε ως το φαβορί για να καταφέρει κάτι τέτοιο. Επιλέχθηκε να αγωνιστεί στην ξιφασκία.
Στο συγκεκριμένο άθλημα σκοπός του αγωνιζόμενου είναι να κερδίσει πόντο ακουμπώντας με την άκρη του ξίφους του οποιοδήποτε μέρος του σώματος του αντιπάλου του. Οι πόντοι καταγράφονται από ειδικό ηλεκτρονικό εξοπλισμό.
Μέχρι εδώ όλα καλά. Στον πρώτο αγώνα που έδωσε ο Ονισένκο κέρδισε με σχετική ευκολία τον αντίπαλό του, ωστόσο, ήταν εμφανές πως… κάτι δεν πήγαινε καλά στην όλη ιστορία. Επόμενος αγώνας που έδωσε ήταν με τον Βρετανό Τζίμι Φοξ ο οποίος κατά τη διάρκεια του αγώνα με τον Σοβιετικό διαπίστωσε πως κάτι περίεργο συνέβαινε και είχε βρεθεί πίσω στο σκορ.
Σύντομα ανακάλυψε πως ο Ονισένκο κέρδιζε πόντους χωρίς καν να τον ακουμπήσει, παρά μόνο με την κίνηση του ξίφους του! Χωρίς να χάσει χρόνο ο Φοξ, σταμάτησε τον αγώνα, έβγαλε το προστατευτικό του κράνος και διαμαρτυρήθηκε με έντονο τρόπο προς τον διαιτητή του αγώνα. Όλοι κοιτούσαν σαστισμένοι το… «θρίλερ» που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια τους.
Μερικές στιγμές αργότερα, ο διαιτητής παρέλαβε το ξίφος του Ονισένκο και το πήγε στην επιτροπή. Αυτό που διαπιστώθηκε άφησε τους πάντες με το στόμα ανοιχτό καθώς όπως αποδείχθηκε δεν είχε προηγούμενο.
Όταν το ξίφος του Σοβιετικού ξιφομάχου αποσυναρμολογήθηκε, αποκαλύφθηκε ότι είχε κρυμμένο έναν διακόπτη τον οποίο πατούσε κατά βούληση ο Ονισένκο κι έτσι κέρδιζε πόντους ακόμη κι αν δεν είχε ακουμπήσει τον αντίπαλό του. Όπως ήταν φυσικό οι Σοβιετικοί μηδενίστηκαν, ο ίδιος ο Ονισένκο αποκλείστηκε και στη συνέχεια αποβλήθηκε για πάντα από τις αθλητικές διοργανώσεις!
Η απαξίωση και η «σκληρή» υποδοχή που του επιφυλάχθηκε στη Σοβιετική Ένωση
Μέσα σε ελάχιστη ώρα, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό ο Ονισένκο είχε γίνει διεθνώς ρεζίλι με κάποια από τα διεθνή ΜΜΕ (κυρίως δυτικά) να του «κολλάνε» τα παρατσούκλια «Disonischenko» (ένα πάντρεμα του επωνύμου του με τον αγγλικό όρο disqualify που σημαίνει αποκλεισμός) αλλά και το βαρύ «Boris the Cheat», δηλαδή «Μπόρις ο απατεώνας»!
Η ταπείνωση για τον Ονισένκο δεν σταμάτησε εκεί και τα χειρότερα δεν είχαν έρθει ακόμα. Με τον «ψυχρό πόλεμο» να βρίσκεται στο απόγειό του και τους δυτικούς να εκμεταλλεύονται στο έπακρο επικοινωνιακά το συγκεκριμένο γεγονός, οι Σοβιετικοί ένιωθαν πως η ιστορία αυτή τους προσβάλει σαν έθνος.
Είναι ενδεικτικό πως οι παίκτες της ομάδας βόλεϊ της ΕΣΣΔ τον απείλησαν πως αν τον έβλεπαν μπροστά τους θα τον πετούσαν από το παράθυρο του ξενοδοχείου στο ολυμπιακό χωριό από το οποίο τελικά τον έδιωξε η σοβιετική αντιπροσωπεία!
Μόλις την επόμενη ημέρα ο Ονισένκο τα είχε μαζέψει και αποχώρησε με σκυμμένο κεφάλι από το Μόντρεαλ για να επιστρέψει ντροπιασμένος στο Κίεβο. Ούτε εκεί όμως τελείωσε ο προσωπικός του «Γολγοθάς».
Περίπου δυο μήνες μετά την επιστροφή του από το Μόντρεαλ ο τότε πανίσχυρος Σοβιετικός ηγέτης Λεονίντ Μπρέζνιεφ τον κάλεσε για να λογοδοτήσει, αν και μάλλον ο συγκεκριμένος όρος είναι… επιεικέστατος.
Στη συνέχεια ο Ονισένκο απολύθηκε από τον Κόκκινο Στρατό, του επιβλήθηκε πρόστιμο 5.000 ρούβλια, του αφαιρέθηκαν όλα τα μετάλλια και του απαγορεύθηκε να συμμετάσχει σε οποιαδήποτε αθλητική διοργάνωση. Φήμες που ουδέποτε επιβεβαιώθηκαν ανέφεραν πως ο πρώην Ολυμπιονίκης εξορίσθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε κάποια σοβιετική στέπα αλλά η αλήθεια είναι πως ο Ονισένκο συνέχισε τη ζωή του δουλεύοντας ως οδηγός ταξί στο Κίεβο όπου ζει μέχρι και σήμερα.
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.