Η επιλογή των σχολικών ειδών δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση. Παρότι οι γονείς γνωρίζουν τι πρέπει να αγοράσουν ακολουθώντας πιστά τη λίστα του σχολείου, συχνά υποκύπτουν στις παρεκκλίσεις-απαιτήσεις των παιδιών τους για είδη που πολλές φορές δεν είναι ασφαλή.
Ενόψει της έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς το Κέντρο Προστασίας Καταναλωτών συμβουλεύει τους γονείς να έχουν υπ όψιν τους, πριν την αγορά σχολικών ειδών, τα εξής:
1. Πρέπει, να συζητήσουμε, με το παιδί μας, να του εξηγήσουμε και να του δώσουμε να καταλάβει τις παγίδες των διαφημίσεων, για τα σχολικά είδη καθώς και τους τρόπους, που διάφορες εταιρείες μας οδηγούν, στην υπερκατανάλωση. Είναι πολύ βασικό να καταλάβει το παιδί ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά, ανάμεσα στο τι πραγματικά χρειάζεται, για το σχολείο και στο τι νομίζει ότι χρειάζεται. Πρέπει να καταλάβει ότι η "ομορφιά" των σχολικών ειδών δεν είναι, απαραίτητα, συνδεδεμένη, με τη μόδα της εποχής, αλλά, σίγουρα, επιβαρύνει το πορτοφόλι της οικογένειας. Αυτή η χρονική περίοδος μας προσφέρει μια, από τις καλύτερες ευκαιρίες, να εξηγήσουμε, στο παιδί μας, τα σωστά καταναλωτικά πρότυπα και τη στάση ζωής, που πρέπει να έχει, απέναντι στην κατανάλωση.
2. Όταν βεβαιωθούμε ότι το παιδί μας κατάλαβε τους κινδύνους, ετοιμάζουμε έναν κατάλογο, με τα είδη, που θεωρούμε απαραίτητα. Στη διαδικασία αυτή,το παιδί μας πρέπει να συμμετέχει. Αν πιστεύει ότι συναποφάσισε, μαζί μας, για τα σχολικά του είδη, θα αποφύγουμε τριβές, όταν θα κάνουμε τις αγορές μας.
3. Είναι φυσικό, έστω και μετά από όλα αυτά, το παιδί μας, κάποιες στιγμές, να παρασυρθεί, από την ποικιλία της αγοράς και να μας ζητήσει να αγοράσουμε κάποια πράγματα, τα οποία δεν είχαμε συμπεριλάβει, στον κατάλογο. Αν θεωρούμε ότι είναι περιττά, πρέπει να αρνηθούμε, έστω και αν στεναχωρήσουμε το μικρό μας καταναλωτή.
4. Μελετούμε, με προσοχή, τη σήμανση των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε, από τα χρώματα και τα σχέδια των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, στην πίεση του παιδιού μας, να του κάνουμε το χατίρι.
5. Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας, ότι τα σχολικά είδη είναι εργαλείο μάθησης και όχι μέσο επίδειξης.
6. Τηρούμε, αυστηρά, τον κατάλογο, που μας συστήνει το σχολείο. Η έρευνα αγοράς και η σύγκριση τιμών, για το ίδιο είδος είναι απαραίτητη. Όπως προκύπτει, από έρευνες του ΚΕ.Π.ΚΑ., οι αποκλίσεις τιμών, από κατάστημα, σε κατάστημα, είναι σημαντικές.
7. Σε κάποια προϊόντα, όπως μολύβια, στυλό, γόμες, κ.α. είναι, πολλές φορές, πιο οικονομικό να αγοράζουμε συσκευασίες, που περιέχουν παραπάνω, από ένα τεμάχιο, αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε.
8. Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη, που μοιάζουν, με τρόφιμα. Κανονικά, τέτοια προϊόντα δεν πρέπει να κυκλοφορούν, στην αγορά. Επειδή, όμως, συχνά, «ξεφεύγουν», από τους ελέγχους της Πολιτείας, ας «έχουμε και εμείς το νου μας».
9. Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη, που μυρίζουν, σαν τρόφιμα(γόμες κ.λπ.) Οι μυρωδιές προέρχονται, από χημικές αρωματικές ουσίες, που, ίσως, αποδειχθούν, αργότερα, ακατάλληλες. Η μυρωδιά, όμως, παρασύρει τα παιδιά, να τα βάλουν στο στόμα.
10. Η ασφάλεια των σχολικών ειδών πρέπει να είναι το κυρίαρχο κριτήριο, για την αγορά τους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα σχολικά, που μοιάζουν, με παιχνίδια, δεν πληρούν τις ίδιες προδιαγραφές ασφάλειας, με τα παιχνίδια. Έτσι, στυλό που ανάβουν, μολύβια, με μικρά διακοσμητικά αυτοκόλλητα, γόμες, που μυρίζουν, σα φρούτα, μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα είδη, για την υγεία ακόμα και τη ζωή των παιδιών μας.
11.Τα παιδιά δεν πρέπει να φορτώνονται, με σχολικά είδη, που ζυγίζουν, πάνω από το 1/10 του βάρους τους.
2. Όταν βεβαιωθούμε ότι το παιδί μας κατάλαβε τους κινδύνους, ετοιμάζουμε έναν κατάλογο, με τα είδη, που θεωρούμε απαραίτητα. Στη διαδικασία αυτή,το παιδί μας πρέπει να συμμετέχει. Αν πιστεύει ότι συναποφάσισε, μαζί μας, για τα σχολικά του είδη, θα αποφύγουμε τριβές, όταν θα κάνουμε τις αγορές μας.
3. Είναι φυσικό, έστω και μετά από όλα αυτά, το παιδί μας, κάποιες στιγμές, να παρασυρθεί, από την ποικιλία της αγοράς και να μας ζητήσει να αγοράσουμε κάποια πράγματα, τα οποία δεν είχαμε συμπεριλάβει, στον κατάλογο. Αν θεωρούμε ότι είναι περιττά, πρέπει να αρνηθούμε, έστω και αν στεναχωρήσουμε το μικρό μας καταναλωτή.
4. Μελετούμε, με προσοχή, τη σήμανση των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να παρασυρθούμε, από τα χρώματα και τα σχέδια των σχολικών ειδών. Δεν πρέπει να υποχωρήσουμε, στην πίεση του παιδιού μας, να του κάνουμε το χατίρι.
5. Πρέπει να εξηγήσουμε στο παιδί μας, ότι τα σχολικά είδη είναι εργαλείο μάθησης και όχι μέσο επίδειξης.
6. Τηρούμε, αυστηρά, τον κατάλογο, που μας συστήνει το σχολείο. Η έρευνα αγοράς και η σύγκριση τιμών, για το ίδιο είδος είναι απαραίτητη. Όπως προκύπτει, από έρευνες του ΚΕ.Π.ΚΑ., οι αποκλίσεις τιμών, από κατάστημα, σε κατάστημα, είναι σημαντικές.
7. Σε κάποια προϊόντα, όπως μολύβια, στυλό, γόμες, κ.α. είναι, πολλές φορές, πιο οικονομικό να αγοράζουμε συσκευασίες, που περιέχουν παραπάνω, από ένα τεμάχιο, αρκεί να είμαστε σίγουροι ότι θα τα χρησιμοποιήσουμε.
8. Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη, που μοιάζουν, με τρόφιμα. Κανονικά, τέτοια προϊόντα δεν πρέπει να κυκλοφορούν, στην αγορά. Επειδή, όμως, συχνά, «ξεφεύγουν», από τους ελέγχους της Πολιτείας, ας «έχουμε και εμείς το νου μας».
9. Δεν πρέπει να αγοράζουμε σχολικά είδη, που μυρίζουν, σαν τρόφιμα(γόμες κ.λπ.) Οι μυρωδιές προέρχονται, από χημικές αρωματικές ουσίες, που, ίσως, αποδειχθούν, αργότερα, ακατάλληλες. Η μυρωδιά, όμως, παρασύρει τα παιδιά, να τα βάλουν στο στόμα.
10. Η ασφάλεια των σχολικών ειδών πρέπει να είναι το κυρίαρχο κριτήριο, για την αγορά τους. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα σχολικά, που μοιάζουν, με παιχνίδια, δεν πληρούν τις ίδιες προδιαγραφές ασφάλειας, με τα παιχνίδια. Έτσι, στυλό που ανάβουν, μολύβια, με μικρά διακοσμητικά αυτοκόλλητα, γόμες, που μυρίζουν, σα φρούτα, μπορεί να αποδειχτούν επικίνδυνα είδη, για την υγεία ακόμα και τη ζωή των παιδιών μας.
11.Τα παιδιά δεν πρέπει να φορτώνονται, με σχολικά είδη, που ζυγίζουν, πάνω από το 1/10 του βάρους τους.
Περισσότερα θέματα για το σχολείο εδώ.