Ήρθε ο καιρός που το μικρό σας δεν είναι και τόσο μικρό πια, εφόσον πρέπει να πάει σχολείο. Από τη μία το καμαρώνετε, από την άλλη όμως ίσως αναρωτιέστε πως θα είναι ένα τόσο μικρό παιδάκι να ξεκινήσει αυτό το "δύσκολο" για την ηλικία του έργο. Πως θα προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες της καθημερινότητάς του, πως δεν θα περάσει από αυτό που λέμε "άγχος αποχωρισμού".
Είναι γεγονός πως όταν τα μικρά παιδιά πάνε για πρώτη φορά σχολείο, δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ότι θα είναι μακριά από τα αγαπημένα τους πρόσωπα, κυρίως τη μαμά τους για λίγες ώρες μόνο κάθε μέρα. Αποτέλεσμα είναι να εκφράζουν το φόβο τους, να στενοχωριούνται, να κλαίνε, ακόμα και να θυμώνουν, μία απροθυμία να αποχωριστούν το οικείο τους άτομο, που τα "αφήνει και φεύγει"!
Παρόλα αυτά, υπάρχουν και μερικά παιδιά, που έχουν την ικανότητα να αντιμετωπίζουν τη μετάβαση από το σπίτι στο νέο σχολικό περιβάλλον με πολύ μεγαλύτερη άνεση και ηρεμία. Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, ότι οι συναισθηματικές και οι κοινωνικές αντιδράσεις του κάθε παιδιού διαφέρουν και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ιδιοσυγκρασία του, τις ανάγκες του, τα ενδιαφέροντά του, την ηλικία του, καθώς και από τις προηγούμενες εμπειρίες του (π.χ., προνήπιο, νήπιο).
Προηγούμενες Προσχολικές Εμπειρίες:
Τα παιδιά που έχουν ήδη πάει προνήπιο ή νήπιο ή εκείνα που έχουν συνηθίσει την περιοδική απομάκρυνση από τους γονείς (π.χ. τακτική παραμονή στο σπίτι ενός συγγενή ή φίλου), μπορούν να προσαρμοστούν ευκολότερα, πιο γρήγορα και αποτελεσματικότερα στο νέο σχολικό περιβάλλον.
Τα παιδιά που έχουν ήδη πάει προνήπιο ή νήπιο ή εκείνα που έχουν συνηθίσει την περιοδική απομάκρυνση από τους γονείς (π.χ. τακτική παραμονή στο σπίτι ενός συγγενή ή φίλου), μπορούν να προσαρμοστούν ευκολότερα, πιο γρήγορα και αποτελεσματικότερα στο νέο σχολικό περιβάλλον.
Δεν τους φαίνεται το σχολείο τόσο καινούργιο στο μυαλουδάκι τους ενώ παράλληλα μέσα από τις προηγούμενες εμπειρίες τους έχουν καταφέρει κατά κάποιο τρόπο όχι μόνο να ανεξαρτητοποιηθούν από τους γονείς αλλά και να έχουν και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις δυνατότητες τους. Έχουν μάθει πως το σχολείο είναι ένα ασφαλές περιβάλλον που μπορούν να συναντήσουν τους φίλους τους αλλά και να έχουν και τη φροντίδα και την ασφάλεια του δασκάλου ή της δασκάλας.
Ο εκπαιδευτικός είναι το πρόσωπο που θα δημιουργήσει μία νέα σχέση εμπιστοσύνης και φροντίδας με το παιδί που αρχίζει να αισθάνεται πολύ πιο άνετα όταν γνωρίζει, ότι η αγαπημένη του δασκάλα για παράδειγμα θα είναι παρούσα, όταν η μητέρα του δεν θα είναι πλέον διαθέσιμη...
Μαρίνα Μόσχα
Ψυχοθεραπεύτρια, mothersblog.gr
Περισσότερα θέματα για τα σχολεία εδώ.