Πολλά παιδιά δεν αντιμετωπίζουν με ενθουσιασμό την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Διακατέχονται από φόβο και αρνούνται πεισματικά να πάνε σχολείο.
Νοιώθουν άγχος, χωρίς να είναι σε θέση να το προσδιορίσουν. Συνήθως τα παιδιά που έχουν σχολικό άγχος παρουσιάζουν μια σειρά από συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ναυτίες, ζαλάδες. Επίσης, συχνά παραπονούνται για στομαχόπονους, έχουν νυχτερινούς εφιάλτες και δεν θέλουν να φάνε. Τα συμπτώματα εμφανίζονται κυρίως το πρωί και μπορεί να συνοδεύονται από εκρήξεις θυμού ή εσωστρέφειας.
Εξίσου συχνό είναι το φαινόμενο ορισμένα παιδιά να μην θέλουν να μπουν καν στο σχολείο ή στο σχολικό λεωφορείο. Κλαίνε και διαμαρτύρονται χωρίς να είναι σε θέση οι δάσκαλοι ή ακόμα και οι γονείς να τα ηρεμήσουν. Τα παιδιά που έχουν σχολικό άγχος ταλαιπωρούνται από αυτό καθημερινά και δεν αφορά μόνο σε όσα πηγαίνουν για πρώτη φορά σχολείο.
Τι θα πρέπει να κάνετε αν παιδί σας διακατέχεται από σχολικό άγχος
-Ακούστε το προσεκτικά και προσπαθήστε να καταλάβατε γιατί δεν θέλει να πάει σχολείο.
-Δείξτε την απαιτούμενη προσοχή ακόμα και αν οι λόγοι σας φανούν αστείοι ή μη σοβαροί.
-Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού, αλλά και την ανάγκη να προσπαθεί, στοιχεία βέβαια που οικοδομούνται από νωρίς κι όχι μόνο κατά την σχολική ηλικία.
-Παραμείνετε ήρεμοι και υπομονετικοί στηρίζοντας το παιδί σας.
- Εξηγήστε του ότι το σχολείο είναι ένας χώρος όπου μπορεί να κάνει καινούργιους φίλους και να μάθει καινούργια πράγματα.
-Ενθαρρύνετε το παιδί σας να έχει περισσότερες επαφές με συνομηλίκους και παράλληλα ξεκινήστε κάποιες αθλητικές δραστηριότητες ώστε να έρχεται συχνά σε επαφή με άλλα παιδιά.
-Αν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας ( δεν είναι δηλαδή πρωτάκι) εξηγήστε του ότι εκείνο που σας ενδιαφέρει είναι να είναι το ίδιο καλά. Μην επιδιώκετε μόνο τη βαθμοθηρία αλλά να ενδιαφέρεστε για την κοινωνική του παρουσία στο χώρο του σχολείου.
- Να αποδέχεστε τα λάθη του και να μην του ασκείτε μόνιμα κριτική.
-Ακούστε το προσεκτικά και προσπαθήστε να καταλάβατε γιατί δεν θέλει να πάει σχολείο.
-Δείξτε την απαιτούμενη προσοχή ακόμα και αν οι λόγοι σας φανούν αστείοι ή μη σοβαροί.
-Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού, αλλά και την ανάγκη να προσπαθεί, στοιχεία βέβαια που οικοδομούνται από νωρίς κι όχι μόνο κατά την σχολική ηλικία.
-Παραμείνετε ήρεμοι και υπομονετικοί στηρίζοντας το παιδί σας.
- Εξηγήστε του ότι το σχολείο είναι ένας χώρος όπου μπορεί να κάνει καινούργιους φίλους και να μάθει καινούργια πράγματα.
-Ενθαρρύνετε το παιδί σας να έχει περισσότερες επαφές με συνομηλίκους και παράλληλα ξεκινήστε κάποιες αθλητικές δραστηριότητες ώστε να έρχεται συχνά σε επαφή με άλλα παιδιά.
-Αν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας ( δεν είναι δηλαδή πρωτάκι) εξηγήστε του ότι εκείνο που σας ενδιαφέρει είναι να είναι το ίδιο καλά. Μην επιδιώκετε μόνο τη βαθμοθηρία αλλά να ενδιαφέρεστε για την κοινωνική του παρουσία στο χώρο του σχολείου.
- Να αποδέχεστε τα λάθη του και να μην του ασκείτε μόνιμα κριτική.
Ωστόσο, αν το άγχος παραμένει και είναι έντονο, τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε ειδικό, ο οποίος θα βοηθήσει στην κατανόηση της φύσης των δυσκολιών που δημιουργούν το άγχος στο παιδί και στη μείωση της έντασης των συμπτωμάτων.
Περισσότερα θέματα για το σχολείο εδώ.