Από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο: Κάθε καινούρια αρχή φέρνει και καινούριες αλλαγές. Η μετάβαση από τη μια βαθμίδα στην άλλη αποτελεί για τους μαθητές κάτι καινούριο που συνήθως το αντιμετωπίζουν με δέος και άγχος. Τα παιδιά ακούνε συχνά τις εκφράσεις : « Πω πω, τώρα που θα πας γυμνάσιο θα είναι πιο δύσκολα από το δημοτικό», «Τώρα στο λύκειο ξέχνα τους φίλους και τις παρέες για τρία χρόνια».
Όπως είναι λογικό η μετάβαση από τη μια βαθμίδα στην άλλη είναι μια αγχωτική κατάσταση από μόνη της. Συνήθως όμως, όταν τα παιδιά βρεθούν στην καινούρια τάξη προσαρμόζονται αρκετά εύκολα και χωρίς απρόοπτα.
Μερικά παιδιά όμως, δυσκολεύονται αρκετά, κυρίως από το δημοτικό στο γυμνάσιο, που είναι από τις πιο σημαντικές αλλαγές. Το παιδί της έκτης δημοτικού έχει συνηθίσει να είναι έξι χρόνια σε ένα σχολείο και μάλιστα τώρα στο τέλος να ανήκει στους μεγαλύτερους όλου του σχολείου. Επίσης, ο τρόπος διαβάσματος και εκτέλεσης των εργασιών είναι ιδιαίτερα οικείος. Και ξαφνικά καλείται να βρεθεί σε ένα σχολείο όπου θα είναι ο μικρότερος ανάμεσα σε πιο μεγάλα παιδιά. Επίσης, ο τρόπος διδασκαλίας, τα μαθήματα, οι εργασίες για το σπίτι είναι αρκετά διαφορετικές σε σχέση με το δημοτικό. Τέλος, οι υπόλοιπες εξωσχολικές υποχρεώσεις, όπως αγγλικά, φροντιστήρια κλπ αυξάνονται, προκαλώντας και αυτές με τη σειρά τους άγχος και αγωνία.
Οι γονείς μπορούν βοηθήσουν τα παιδιά για την ομαλή μετάβαση από τη μία βαθμίδα στην άλλη, ιδιαίτερα αν βλέπουν ότι το παιδί δυσκολεύεται. Το σημαντικότερο όλων είναι η τόνωση αυτοκετίμησης και αυτοαποτελεσματικότητας του παιδιού. Η αλλαγή βαθμίδας είναι μια πρόκληση ώστε να μάθει το παιδί να προσαρμόζεται και στις αλλαγές της ενήλικης ζωής. Είναι λογικό και επιθυμητό να προκαλούνται συναισθήματα ανασφάλειας και αγωνίας, τα οποία όμως πρέπει να μπορεί να τα διαχειρίζεται. Συνήθως τα παιδιά στις αρχές του γυμνασίου δυσκολεύονται με τη διαχείριση του χρόνου για το διάβασμα. Για αυτό καλό είναι να έχουν ένα πρόγραμμα που το τηρούν και το προσαρμόζουν στις δραστηριότητές τους. Οργανώνοντας το χρόνο μειώνεται το άγχος και ενισχύεται η αυτοεκτίμηση.
Επίσης, οι γονείς μέσω της συζήτησης μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να δεχθούν ομαλότερα την αλλαγή. Συνήθως, οι γονείς αυξάνουν τις προσδοκίες που έχουν από τα παιδιά στο μαθησιακό μέρος λέγοντας πως το 10 που είχαν ως βαθμό στο δημοτικό πρέπει να είναι 19 ή 20 στο γυμνάσιο. Αν το παιδί δεν το καταφέρει αυτό, είναι λογικό να νιώθει ότι απογοήτευσε τους γονείς και ότι δεν είναι αρκετά καλός μαθητής. Χρειάζεται να δοθεί χρόνος για την προσαρμογή του, και κυρίως να παρέχεται ένα κλίμα εμπιστοσύνης από τους γονείς στο παιδί.
Τέλος, οι γονείς μπορούν να φέρουν σε επαφή το μικρότερο παιδί με ένα μεγαλύτερο παιδί που έχει ήδη φοιτήσει στο γυμνάσιο ή στο λύκειο, ώστε να ρωτήσει ό,τι θέλει και να καλύψει τις απορίες που έχει σχετικά με την καινούρια βαθμίδα. Αυτό θα μειώσει το άγχος καθώς θα δει άμεσα ότι μάλλον δεν είναι και τόσο δύσκολο να πηγαίνει κανείς στο γυμνάσιο ή στο λύκειο αντίστοιχα. Η διατήρηση της παρέας που έχει ήδη δημιουργήσει από το δημοτικό είναι κάτι που ενισχύει την αυτοεικόνα του παιδιού. Το να ανήκει σε μια παρέα που έχει επιλέξει με την πάροδο των χρόνων, είναι πολύ σημαντικό και βοηθητικό για την ομαλή μετάβασή του στην επόμενη βαθμίδα. Έτσι δεν νιώθει μόνο του στο καινούριο σχολικό πλαίσιο.
Το σημαντικότερο όλων είναι η στήριξη των γονέων στις ανησυχίες του παιδιού, η ενίσχυση της εμπιστοσύνης που του δείχνουν, η ενεργητική ακρόαση και η παροχή πρακτικών λύσεων που θα βοηθήσουν το παιδί στην καινούρια καθημερινότητά του.
Βασιλική Τσούτσου
Ψυχολόγος, mothersblog.gr
Ψυχολόγος, mothersblog.gr
Περισσότερα θέματα για τα σχολεία εδώ.