Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας οι ακτήμονες γεωργοί αν και δούλευαν συνέχεια, με δυσκολία επιβίωναν, γιατί έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης. Για παράδειγμα, ο αφέντης έδινε τον σπόρο στον αγρότη. Αυτός, αφού δούλευε μαζί με τη γυναίκα και τα παιδιά του όλη τη χρονιά και αφού ταλαιπωρούσε τα βόδια και κατέστρεφε τα εργαλεία του, συγκέντρωνε επιτέλους τον καρπό των κόπων του.
Ας υποθέσουμε ότι η παραγωγή του ήταν 9 μονάδες. Αμέσως ο ιδιοκτήτης έπαιρνε τα 2/3 και έμεναν 3. Ο επιστάτης του χωριού, που δεν διέφερε από κλέφτη, άρπαζε το 1/3 από αυτά κι έτσι έμεναν 2. Ο ιδιοκτήτης του χωραφιού έπαιρνε για τον σπόρο το 1/3 κι έτσι του έμεναν λιγότερα από 2. Με αυτά έπρεπε να καλύψει τα έξοδα της τροφής και της ενδυμασίας της οικογένειά του για όλη τη χρονιά. Συνήθως οι αγρότες έτρωγαν άγρια λάχανα και κριθαρένιο ψωμί, ενώ το κρέας το δοκίμαζαν μόνο δυο- τρεις φορές το χρόνο.
Τιμοκατάλογος σκλάβων
Στο μπεζεστένι δηλ. στο παζάρι των σκλάβων της Πόλης αράδιαζαν στη μία πλευρά τους άντρες σχεδόν γυμνούς και στην άλλη τις γυναίκες κουκουλωμένες. Όταν ήθελε κανείς να αγοράσει κάποιον ή κάποια, τους γύμνωνε, για να κάνει τις διαπιστώσεις του. Η τιμή μιας όμορφης σκλάβας ήταν 100 πατακοί (ασημένιο τάλιρο Μαρίας Θηρεσίας).
Αν ήξερε να πλέκει, να κεντάει, να χορεύει, να παίζει μουσικό όργανο ή να τραγουδάει, η τιμή της μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 2.000 τάλιρα. Οι Εβραίοι που ήταν διαχρονικά οι μεγαλύτεροι δουλέμποροι, φρόντιζαν να εκπαιδεύουν στους παραπάνω τομείς τις σκλάβες προκειμένου να τις πουλούν ακριβότερα. Βέβαια, τις πολύ όμορφες και τις πολύ εκπαιδευμένες δεν τις πουλούσαν στο μπεζεστένι, αλλά ιδιωτικά, σε πλούσιους και επιφανείς.
«Πούλησε τα παιδιά σου»
Μια χήρα γυναίκα με πέντε παιδιά, κλαίγοντας, πήγε και παρακάλεσε τον προύχοντα της περιοχής να της ελαττώσει λίγο τη φορολογία, γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει. Του τόνισε ότι είχε πουλήσει ο,τι πολύτιμο διέθετε. Επιπλέον είχε να θρέψει και να ντύσει τρεις κόρες και δύο γιους. Μόλις άκουσε ο προύχοντας ότι είχε τόσα παιδιά, τη διέκοψε και της είπε με κυνισμό: πούλησε δυο από τα παιδιά σου και πλήρωσε τους φόρους σου.
Φριχτό θέαμα
Η πιο θεαματική ίσως εκτέλεση από τους Τούρκους ήταν ο διαμελισμός του θύματος και η έκθεση των τεμαχισμένων μελών του σε δημόσιο χώρο. Η εκτέλεση αυτή λεγόταν διχοτόμηση ή τετραχισμός και οι Τούρκοι την επέβαλλαν σε κατασκόπους, αρνησίθρησκους αλλά και αιχμαλώτους. Γινόταν δημόσια και της έδιναν πανηγυρικό χαρακτήρα.
Όταν, κατά τα τέλη του 15ου αιώνα, οι Τούρκοι νίκησαν τους Βενετούς στην Πελοπόννησο, συνέλαβαν 500 αιχμαλώτους και τους έστειλαν στην Πόλη. Εκεί τους διχοτόμησαν όλους.
Πηγή: Όσα δεν γνωρίζατε για την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση του 1821, εκδόσεις Μεταίχμιο, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.
Ας υποθέσουμε ότι η παραγωγή του ήταν 9 μονάδες. Αμέσως ο ιδιοκτήτης έπαιρνε τα 2/3 και έμεναν 3. Ο επιστάτης του χωριού, που δεν διέφερε από κλέφτη, άρπαζε το 1/3 από αυτά κι έτσι έμεναν 2. Ο ιδιοκτήτης του χωραφιού έπαιρνε για τον σπόρο το 1/3 κι έτσι του έμεναν λιγότερα από 2. Με αυτά έπρεπε να καλύψει τα έξοδα της τροφής και της ενδυμασίας της οικογένειά του για όλη τη χρονιά. Συνήθως οι αγρότες έτρωγαν άγρια λάχανα και κριθαρένιο ψωμί, ενώ το κρέας το δοκίμαζαν μόνο δυο- τρεις φορές το χρόνο.
Τιμοκατάλογος σκλάβων
Στο μπεζεστένι δηλ. στο παζάρι των σκλάβων της Πόλης αράδιαζαν στη μία πλευρά τους άντρες σχεδόν γυμνούς και στην άλλη τις γυναίκες κουκουλωμένες. Όταν ήθελε κανείς να αγοράσει κάποιον ή κάποια, τους γύμνωνε, για να κάνει τις διαπιστώσεις του. Η τιμή μιας όμορφης σκλάβας ήταν 100 πατακοί (ασημένιο τάλιρο Μαρίας Θηρεσίας).
Αν ήξερε να πλέκει, να κεντάει, να χορεύει, να παίζει μουσικό όργανο ή να τραγουδάει, η τιμή της μπορούσε να φτάσει μέχρι και τα 2.000 τάλιρα. Οι Εβραίοι που ήταν διαχρονικά οι μεγαλύτεροι δουλέμποροι, φρόντιζαν να εκπαιδεύουν στους παραπάνω τομείς τις σκλάβες προκειμένου να τις πουλούν ακριβότερα. Βέβαια, τις πολύ όμορφες και τις πολύ εκπαιδευμένες δεν τις πουλούσαν στο μπεζεστένι, αλλά ιδιωτικά, σε πλούσιους και επιφανείς.
«Πούλησε τα παιδιά σου»
Μια χήρα γυναίκα με πέντε παιδιά, κλαίγοντας, πήγε και παρακάλεσε τον προύχοντα της περιοχής να της ελαττώσει λίγο τη φορολογία, γιατί δεν μπορούσε να πληρώσει. Του τόνισε ότι είχε πουλήσει ο,τι πολύτιμο διέθετε. Επιπλέον είχε να θρέψει και να ντύσει τρεις κόρες και δύο γιους. Μόλις άκουσε ο προύχοντας ότι είχε τόσα παιδιά, τη διέκοψε και της είπε με κυνισμό: πούλησε δυο από τα παιδιά σου και πλήρωσε τους φόρους σου.
Φριχτό θέαμα
Η πιο θεαματική ίσως εκτέλεση από τους Τούρκους ήταν ο διαμελισμός του θύματος και η έκθεση των τεμαχισμένων μελών του σε δημόσιο χώρο. Η εκτέλεση αυτή λεγόταν διχοτόμηση ή τετραχισμός και οι Τούρκοι την επέβαλλαν σε κατασκόπους, αρνησίθρησκους αλλά και αιχμαλώτους. Γινόταν δημόσια και της έδιναν πανηγυρικό χαρακτήρα.
Όταν, κατά τα τέλη του 15ου αιώνα, οι Τούρκοι νίκησαν τους Βενετούς στην Πελοπόννησο, συνέλαβαν 500 αιχμαλώτους και τους έστειλαν στην Πόλη. Εκεί τους διχοτόμησαν όλους.
Πηγή: Όσα δεν γνωρίζατε για την Τουρκοκρατία και την Επανάσταση του 1821, εκδόσεις Μεταίχμιο, mixanitouxronou.gr
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.