Όταν δοθεί μια πρόταση ή παράγραφος ή κείμενο για ανάγνωση σʼ ένα παιδί με δυσλεξία, το παιδί στην προσπάθειά του να το διαβάσει σωστά, διαβάζει μηχανικά χωρίς να συλλάβει το νόημα της πρότασης, της παραγράφου ή του κειμένου που έχει διαβάσει.
Ο δάσκαλος διηγείται το περιεχόμενο του κειμένου στο μαθητή.
Ζητά να πει ο μαθητής με απλά όγια ότι κατάλαβε και θυμάται.
Μετά ο δάσκαλος χωρίζει το κείμενο σε παραγράφους και την κάθε παράγραφο σε μικρές νοηματικές ενότητες.
Ο μαθητής διαβάζει την πρώτη παράγραφο και με τη βοήθεια του δασκάλου υπογραμμίζει λέξεις «κλειδιά».
Τις λέξεις «κλειδιά» τις γράφει τη μια κάτω από την άλλη και βλέποντάς τις προσπαθεί να διηγηθεί το περιεχόμενο π.χ. Ζούσε κάποτε / σʼ ένα δάσος καταπράσινο / ένας λύκος / που του άρεσε πάρα πολύ / να παίζει φλογέρα /. Οι λέξεις κλειδιά είναι:
Πότε: κάποτε
Πού: δάσος
Ποιος: λύκος
Τι: να παίζει
Με τον ίδιο τρόπο, δουλεύονται και οι άλλες παράγραφοι και σιγά – σιγά όλο το κείμενο.
Στην αρχή ο χωρισμός σε μικρές νοηματικές ενότητες γίνεται από το δάσκαλο αλλά μετά από το μαθητή. Η εξέταση του μαθητή καλά είναι να γίνεται με ερωτήσεις που θα περιέχουν τις λέξεις κλειδιά. Τα κείμενα που θα δίνει στην αρχή ο δάσκαλος, θα πρέπει να είναι σύντομα και ευχάριστα.
special-kids.gr
Περισσότερες συμβουλές εδώ.