Λένε συχνά πως η παγκόσμια ιστορία είναι χυδαία, βίαιη, άσεμνη, διεστραμμένη και περιθωριακή, αν και εμείς ερχόμαστε συνήθως αντιμέτωποι με την αποκαθαρμένη εκδοχή της που παραλείπει όλα τα λάγνα και αστεία κομμάτια της.
Γιατί υπάρχουν φορές που η επίσημη Ιστορία δεν σκαρώνεται σε κέντρα αποφάσεων και υπουργικά συμβούλια, αλλά κάτω από τα φουστάνια του ποδόγυρου ή μέσα σε σκωπτικές επιστολές.
Ας δούμε λοιπόν μια σειρά από περιστατικά που παραλείπονται συνήθως από τις επίσημες εκδοχές των πραγμάτων…
Ο εθνοπατέρας του αμερικανικού έθνους που καλούσε τον λαό να πέρδεται υπερήφανα
O Βενιαμίν Φραγκλίνος όταν δεν ήταν ο πολυμαθής Διαφωτιστής και πατέρας του αμερικανικού έθνους, συνήθιζε να σπάει πλάκες με τους φίλους του κάνοντας συνεχώς φάρσες. Το 1781 λοιπόν, την ώρα που υπηρετούσε ως πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Γαλλία, κάθισε και έγραψε μια επιστολή στη Βασιλική Ακαδημία των Βρυξελλών για να χλευάσει την εκζήτηση και τις υπερβολές των Ευρωπαίων.
Η επιστολή του θα γινόταν τελικά γνωστή ως «Κλ@στε ελεύθερα»(!) και δεν ήταν παρά ένα δοκίμιο που συζητούσε σοβαρά την ανάγκη για έρευνες αναφορικά με το πώς θα βελτιωθεί η οσμή των ανθρώπινων αερίων. Ισχυριζόταν μάλιστα -σοβαρά πάντα- πως το μόνο προσβλητικό του πράγματος ήταν η άσχημη μυρωδιά.
Χωρίς τη δυσοσμία, επιχειρηματολογούσε ο Φραγκλίνος, ακόμα και οι ευγενείς δεν θα είχαν πρόβλημα με την πράξη, η οποία θα εξομοιωνόταν έτσι με το φτύσιμο ή το φύσημα της μύτης. Κι έτσι καλούσε στην πραγματεία του για φαρμακολογικές μελέτες μπας και βρεθεί το μαγικό χάπι που θα έκανε τα ανθρώπινα αέρια όχι μόνο άοσμα, αλλά -γιατί όχι;- και εύοσμα σαν γυναικεία αρώματα!
Κι όλα αυτά από τον πανεπιστήμονα και διαπρεπή πολιτικό Βενιαμίν Φραγκλίνο …
Ο γάλλος πρόεδρος που πέθανε κάνοντας σεξ με την ερωμένη του
Ήταν το 1899 όταν ο γάλλος πρόεδρος Φελίξ Φορέ σκανδάλισε το Ελιζέ πεθαίνοντας από αποπληξία, όπως έγραφε το επίσημο ανακοινωθέν του θανάτου του, αν και σύντομα αποκαλύφθηκε η πραγματική αιτία του αιφνίδιου χαμού του: ο 58χρονος ηγέτης της Γαλλίας είχε καταλήξει την ώρα που βρισκόταν στο κρεβάτι με την 30άρα ερωμένη του.
Η πέτρα του σκανδάλου είχε κάνει καλό ονοματάκι στη γαλλική κοινωνία έπειτα από μια σειρά φλογερών ειδυλλίων με σημαντικούς άντρες, αν και τώρα μπήκε σε περιπέτειες καθώς κατηγορούνταν για φόνο. Από την υπόθεση δεν έγινε βέβαια ποτέ σαφές τι έκαναν οι δυο τους στο δωμάτιο ζωγραφικής του Ελιζέ, κάτι που δεν αποκάλυψε ούτε η ίδια στα κατοπινά σκανδαλοθηρικά απομνημονεύματά της.
Η έντονη κυβερνητική φημολογία ήθελε πάντως τον Φορέ να πεθαίνει πάνω στο στοματικό σεξ, όπως υπαινίχθηκε τουλάχιστον πικρόχολα στον επικήδειό του ο πολιτικός του αντίπαλος Ζορζ Κλεμανσό! «Ο Φορέ ήθελε να είναι Καίσαρας, ήταν όμως μόνο Πομπήιος», είπε ο Κλεμανσό κάνοντας ένα λογοπαίγνιο με το «Πομπήιος» που στα γαλλικά σήμαινε επίσης και στοματικό έρωτα…
Ο Δούκας του Γουέλινγκτον που ξελόγιαζε τις ερωμένες του Ναπολέοντα
Ο στρατηγός Άρθουρ Γουέσλεϊ, ο μετέπειτα Δούκας του Γουέλινγκτον, είναι κυρίως γνωστός για τον θρίαμβό του κατά του γάλλου αυτοκράτορα στη Μάχη του Βατερλό τον Ιούνιο του 1815. Οι δυο άντρες μισιούνταν θανάσιμα, γι’ αυτό και κατόπιν έδιναν στον Γουέσλεϊ έργα τέχνης ανεκτίμητης αξίας που ανήκαν άλλοτε στον Βοναπάρτη.
Τέτοια ήταν η εμμονή του δούκα με τον Ναπολέοντα που προσέλαβε κάποια στιγμή τον αυτοκρατορικό μάγειρα στη δούλεψή του, την ίδια ώρα που κράδαινε τώρα το σπαθί του γάλλου στρατηλάτη και είχε κρεμάσει στην κρεβατοκάμαρά του μια άσεμνη αναπαράσταση της αδελφής του Βοναπάρτη, Πολίν.
Το πράγμα έμελλε μάλιστα να κλιμακωθεί όταν ο Γουέσλεϊ τοποθετήθηκε πρεσβευτής στη Γαλλία. Ο βρετανός πρέσβης μετέτρεψε σε επίσημη κατοικία του το σπίτι της Πολίν Βοναπάρτη και κατόπιν έκανε τα πάντα για να πλαγιάσει με τις δυο ξακουστές ερωμένες του αυτοκράτορα, την ιταλίδα σοπράνο Ζοζεφίνα Γκρασίνι και τη γαλλίδα ηθοποιό Ζοζεφίν Βαϊμάρ.
Η τελευταία μάλιστα, μετά από παραίνεση του δούκα, έφτασε στο σημείο να συγκρίνει τους ανδρισμούς των δυο εραστών, ανακηρύσσοντας πανηγυρικά τον Ουέλινγκτον νικητή…
Ο βουδιστής μοναχός που έφτανε σε νιρβάνα μέσω σεξ
Η επαρχία του Μπουτάν είναι γεμάτη από παλιά σπίτια και ναούς διακοσμημένα με αναπαραστάσεις γιγαντιαίων και πολύχρωμων φαλλών. Ο φαλλός είναι εξάλλου ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά σύμβολα του Μπουτάν εδώ και 500 χρόνια, από την εποχή δηλαδή που ο Λάμα Ντρούκπα Κούνλεϊ έφερε τον βουδισμό στη χώρα και πέρασε στα κιτάπια της Ιστορίας ως «Θεϊκός Παράφρονας»!
Κι αυτό γιατί ο Λάμα είχε μια δικιά του θεωρία κατά την οποία μπορούσε ο πιστός του βουδισμού να επιτύχει τα ανώτερα κλιμάκια του διαλογισμού διατηρώντας άσβεστη τη σεξουαλική απόλαυση. Απόλαυση γι’ αυτόν ήταν οι γυναίκες, το κρασί και η μουσική, γι’ αυτό και στο Μπουτάν τον αποκαλούσαν «ο άγιος με τις 5.000 γυναίκες»!
Ο μοναχός κυκλοφορούσε εξάλλου με ένα ξύλινο ομοίωμα φαλλού που αποκαλούσε χαρακτηριστικά «μαγικό κεραυνό της σοφίας», με τον όποιο έδιωχνε τα κακά πνεύματα, αφήνοντας τεράστια πολιτισμική κληρονομιά στο Μπουτάν…
Ο Διογένης ο Κυνικός και ο δημόσιος αυνανισμός του
Ο περιβόητος Διογένης ο Σινωπεύς, ο επιφανέστερος εκπρόσωπος της κυνικής σχολής του Αντισθένους, ήταν ένας άνθρωπος εκκεντρικότατος αλλά και ένα εξίσου μεγάλο πνεύμα. Ο κυνικός φιλόσοφος που πρέσβευε τη ριζική αμφισβήτηση των πάντων, απέρριπτε κάθε εξουσία, αναζητούσε την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου και είχε την περιπετειώδη συνάντηση με τον Μέγα Αλέξανδρο ήταν στην εποχή του γνωστός και για κάτι ακόμα, κάτι που παραλείπεται συνήθως από τη βιογραφία του.
Ξέρουμε όμως πέραν αμφιβολίας ότι ο Διογένης αγαπούσε τον αυνανισμό και τον έκανε δημόσια πράξη αλλά και ηθική θεώρηση! Την ώρα που πρέσβευε δηλαδή (όπως μας παραδίδει ο Δίων Χρυσόστομος) ότι ο αυνανισμός ήταν μια επινόηση του θεού Ερμή για την ανακούφιση των ανδρών, εξασκούσε το χόμπι δημοσίως, μέσα και έξω από το πιθάρι του!
Πολλοί Κορίνθιοι εξοργίζονταν από τον άντρα που ξεβρακωνόταν στην αγορά της πόλης και «αυνανιζόταν αρειμανίως» (όπως μας λέει ο Διογένης ο Λαέρτιος), κι έτσι τον κατσάδιαζαν, μόνο και μόνο βέβαια για να εισπράττουν την αποστομωτική απάντηση του πάντα ετοιμόλογου Διογένη: «μακάρι να μπορούσα να ανακουφίσω και την πείνα μου τρίβοντας απλώς την κοιλιά μου»!
Περισσότερα αφιερώματα εδώ.