Η λέξη προέρχεται από τον υποκοριστικό τύπο το χωρίον της αρχαίας ελληνικής λέξης ο χῶρος, η οποία συναντάται στην ομηρική εποχή με τη σημασία του τόπου, της θέσης που κατέχει κάποιος, όπως και η λέξη η χώρη από την ίδια ρίζα και με παρόμοια σημασία. Ωστόσο η λέξη στα αρχαία ελληνικά δεν έχει υποκοριστική σημασία και χρησιμοποιείται, κυρίως, από τους ιστοριογράφους, όπως ο Ηρόδοτος και ο Θουκυδίδης, με τη σημασία του ιδιαίτερου τόπου, του τοπικού διαμερίσματος, της επαρχίας (αλλά και με τις σημασίες του οχυρώματος, του αγρού, του κτήματος). Ο τύπος χωριό, δηλαδή με τόνο στη λήγουσα και χωρίς τελικό -ν, με τη σημερινή σημασία του όρου, προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική δημώδη γλώσσα, η οποία, κατά την περίοδο των τελευταίων αιώνων του Μεσαίωνα.
Δείτε περισσότερες ιστορίες λέξεων εδώ.